Bart houdt (niet) van Tom
De politieke logica heeft de strateeg ingehaald
foto © BELGA
Bart De Wever staat voor een groot dilemma: met het VB praten en de trado’s afvallen, of een groot deel van de Vlaamse grondstroom negeren.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementBart De Wever gaat samen op reis met een moslim en blijft het Vlaams Belang een racistische partij vinden waar niet mee samen te werken valt. Gaat de N-VA toch bij de duivel te biecht, dan zal het zonder hem zijn. Dat is de teneur van recente interviews met Gazet van Antwerpen en Humo, allemaal achter een dikke betaalmuur maar in zowat alle media geciteerd. Wat Tom Van Grieken de sneer ontlokte: ‘De eden van Bart De Wever zijn minder waard dat het papier waarop ze zijn staan’.
De uitspraak kan niet los gezien worden van weinig bemoedigende recente peilingresultaten: het verdoemde Vlaams Belang staat royaal bovenaan met 26,3%, gevolgd door N-VA met nog geen 20%. Het was ooit anders, maar de tijd dat De Wevers partij in Vlaanderen op een roze wolk zat, lijkt voorbij.
Klassieke strategie
Het is ondertussen een klassieke strategie van de N-VA om haar grootste concurrent te stigmatiseren en stevig binnen een cordon op te sluiten, in de hoop dat de nuchtere Vlaamse middenklasse eieren voor haar geld kiest. Dat heeft lang gewerkt, maar het gebroddel van de Jambon-regering, de eindeloze communautaire diepvries én, jawel, het eeuwige spelletje stratego hebben de Vlaming doen twijfelen.
Sterker nog: het lijkt erop dat de vlucht vooruit van De Wever en zijn devies van de ‘verloren stem’ een tegengesteld effect zullen hebben. De boodschap is eigenlijk dat u bij twijfel vooral voor Vlaams Belang moet stemmen, omdat alleen op die manier de N-VA tot samenwerking kan gedwongen worden. Iets wat een meerderheid van rechts Vlaanderen eigenlijk wil. Terwijl op dit moment vooral de lijnen met de traditionele partijen worden open gehouden, in de hoop dat de N-VA in 2024 toch nog zaken kan doen zonder het VB.
De N-VA-basis is verdeeld, maar bij elke peiling zakt het geloof van de militanten in een cordon-strategie. Zal de voorzitter in het andere geval zijn ontslag geven? We zien wel. Strategie is een schone zaak, maar op de duur zijn alle goocheltrucs uit het boekje gekend. Bart De Wever ging van zijn leven ook nooit met de socialisten regeren, en ambieerde luid het Vlaamse minister-presidentschap, tot hij toch Antwerps burgemeester werd en de winkel aan Jan Jambon overliet.
Fatsoenspartij of grondstroom?
OK, met een moslim op vakantie gaan is niet verboden, al dacht ik dat Bart een echte familiemens was. Of mag die mee om ’s morgens achter broodjes te gaan? Komaan, geen flauwe tooggrappen, alstublieft. Ja, het VB groepeert nog altijd de bruine onderkant van Vlaanderen, er staat al eens eentje bloemen te leggen op het graf van een SS-er (Carrera Neefs werd daarvoor wel uit de partij gezet), en Filipke zal in de Antwerpse gemeenteraad nog wel alle registers open trekken. De slimme Tom Van Grieken heeft diens perimeter tot zowat deze van een dorpspoliticus weten te beperken.
De Wever heeft zich in een weinig benijdenswaardige positie gemanoeuvreerd: ‘springt’ hij, dan verbrandt hij alle bruggen naar de belgicistische zelfbenoemde ‘democratische’ partijen; houdt hij de boot af, dan verliest hij het contact met de Vlaamse grondstroom die de N-VA altijd zo claimde.
Samen halen N-VA en VB in de peilingen 46,2% , een net-niet-meerderheid. Wordt het VB in 2024 incontournable, dan kan bijvoorbeeld Theo Francken als voorzitter de klus klaren gezien de termijn van de président-fondateur er sowieso in 2023 op zit. Waarna een lange vakantie met of zonder moslims wenkt. Ook dat rekenwerk zat zonder twijfel in Barts achterhoofd toen hij die gespierde verklaringen aflegde. Politiek, het blijft theater, maar het volk moet de regisseursrol blijven opeisen. Faites vos jeux.
Tags |
---|
Johan Sanctorum (°1954) studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de VUB. Achtereenvolgens docent filosofie, tijdschriftuitgever, theaterdramaturg, communicatieconsultant en auteur/columnist ontpopte hij zich tot een van de scherpste pennen in Vlaanderen en veel gevraagd lezinggever. Cultuur, politiek en media zijn de uitverkoren domeinen. Sanctorum schuwt de controverse niet. Humor, ironie en sarcasme zijn nooit ver weg.
Slecht waterbeleid en bureaucratische traagheid, zeer zeker. Maar misschien is het ook tijd voor klimaatrealisme en oplossingsgericht denken.
De laatste Amerikapodcast voor de presidentsverkiezingen: over een eekhoorn, vuilnis en slechte grappen.