Bitcoin: het virtuele goud

De gevolgen van de lockdownmaatregelen en de bijkomende onzekerheid hebben een immense impact op de financiële markten wereldwijd. Daarom halen landen, en ook de ECB hier in Europa, hun ‘bazooka’ weer boven. In wezen zijn die economische bazooka’s niets anders dan geld bijdrukken en in de economie pompen

Geldbiljetten bijdrukken komt met een prijs: elk bijgedrukt bankbiljet, leidt tot een waardedaling van de munt in zijn geheel. Je ziet je kapitaal niet veranderen, maar in werkelijkheid is er wel een verlies aan koopkracht door de acties van de monetaire overheidsinstellingen. De slachtoffers daarvan zijn de gewone burgers.

Digitale munten

Niemand wil zijn kapitaal in waarde zien dalen. Een manier om jezelf daartegen te beschermen is door gebruik te maken van Bitcoin, een cryptovaluta of digitale munt. Als een experiment werd Bitcoin in 2009 losgelaten op de wereld. Door de technische ontwikkeling ervan is  een plafond op het aantal maximaal in omloop zijnde Bitcoins vastgelegd op 21 miljoen.

Het grote voordeel van Bitcoin is dus dat de munten niet bijgemaakt kunnen worden en dat dit plafond ongewijzigd blijft. Dit staat in groot contrast met het aantal ééndollarbiljetten dat in diezelfde tijdspanne toenam van 9,7 miljard in 2009 tot maar liefst 12,4 miljard in 2018

Goud vs Bitcoin

Al decennialang wordt een zeldzame grondstof zoals goud gebruikt als onderliggend substituut. En dat heeft zo zijn gevolgen tijdens een financiële crisis, want ‘goud blinkt in donkere tijden’.  Het verschil in grootte tussen verschillende bedragen gaande van het kopen van een brood tot de aankoop van een villa, maakt goud minder schaalbaar (flexibel) dan briefjesgeld. Ondanks zijn stabiliteit onder economisch instabiele omstandigheden blijft goud een onpraktisch ruilmiddel.

De noden van het heden, zoals het ondersteunen van digitale transacties, combineren met de kracht van het verleden, zoals de schaalbaarheid van papiergeld, maakt van Bitcoin een bruikbaar ruilmiddel. Een sterke valuta heeft een vooraf bepaalde omvang en voldoet aan alle vereisten om een goed betaalmiddel te zijn. Het is besteedbaar, anoniem, veilig, duurzaam en bovenal resistent voor inflatie. Bovendien komen er geen bijkomende verborgen transactiekosten bij kijken, kan je Bitcoins ogenblikkelijk overmaken en kan je ze opsplitsen in kleinere geldwaarden. Tot slot zorgt de decentralisering van de Bitcoin ervoor dat een centraal orgaan de munt niet kan bijmaken of controleren.

Wat doet de ECB?

Ook de ECB ziet deze voordelen. Daarom besliste ze in het begin van dit jaar om de mogelijkheden van cryptomunten grondig te onderzoeken. In samenwerking met de centrale banken van Canada, Engeland, Japan, Zweden en Zwitserland wordt er een onderzoeksteam opgesteld om te bekijken in welke situaties cryptomunten interessant en voordelig kunnen zijn, vooral op vlak van digitale betaaloplossingen op internationaal vlak. Bovendien onderzoekt men de mogelijkheden van een eigen digitale munt en welke technische aanpak het meest passend zou zijn. De hoofdvraag blijft dan of het hier ook om een vaste hoeveelheid munten gaat of niet.

Deze acties zijn nodig vermits verschillende techgiganten zoals Amazon en Facebook ook onderzoek doen naar de verschillende mogelijkheden van een eigen digitale munt. Hoe overheden zich hiertegen gaan wapenen is een andere vraag.

Het is niet al goud wat blinkt

Hoewel het in theorie allemaal mooi klinkt, is het niet al goud wat blinkt. De werking van Bitcoin, of andere digitale munten zoals Ethereum, Litecoin of Ripple is gelijkaardig. In de praktijk komen er toch een aantal valkuilen aan het licht die initieel niet voorzien waren. Door het vaste aantal circulerende Bitcoins beschouwt men de munt als beleggingsmateriaal, meer dan als digitale munt die je kan gebruiken voor talrijke transacties. Dit verklaart zijn volatiele karakter en maakt het minder interessant als betalingsmiddel. De toekomst zal verder moeten uitwijzen hoe internationale wetgevingen dit opportunistisch gedrag van beleggers — die digitale munten als een mogelijkheid op woekerwinsten zien eerder dan als betaalmiddel —  zouden kunnen inperken en in welke mate cryptovaluta ons huidige munten zouden kunnen aanvullen of eventueel zelfs volledig vervangen.