Blankenberge op slot
...de onschuldige dagjestoerist de pineut
foto © VRT NWS
Collectieve sancties horen niet in een rechtsstaat. Overweeg beter een strandverbod voor de relschoppers in plaats van iedereen te straffen.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementDat corona een uitdaging is voor de rechtsstaat, is een understatement. Heel de lockdown dreef al op juridisch drijfzand, waarbij alle virologen werden opgetrommeld om hem te doen handhaven en de schrik erin te houden. Dan was er de mondmaskerplicht en nog wat later bizarre oekazen als de Antwerpse avondklok… op zich kan ik de logica van de maatregelen begrijpen, maar de politieke moed ontbreekt blijkbaar bij ons om problemen te benoemen en te lokaliseren.
Dat heet politieke correctheid. De covid-broeihaarden situeerden zich in de eerste fase van de heropflakkering bij de allochtone gemeenschappen en dat werd in de beginne weggemoffeld of zelfs ontkend door Sciensano én het Vlaamse Agentschap voor Zorg. Waardoor ze in Duffel met een mondmasker moeten fietsen omdat Borgerhout ‘rood’ kleurt, waar ze in lange rijen aan de moskee staan aan te schuiven. Ik weet dat het Vlaams Belang dat uitbrengt, maar dat doet er niet toe, het is wat het is.
De media spelen het spel van de desinformatie mee. Bij de recente rellen op het Blankenbergse strand mochten we niet weten dat het om (uiteraard Franstalige) allochtone jongeren uit Brussel ging. En in tegenstelling tot wat de VRT beweert ontstonden de problemen niet bij het opkomende tij, ze waren al de hele dag badgasten aan het jennen en overlast veroorzaken, tot het aan die strandbar uit de hand liep en de politie werd opgeroepen. Het is niet moeilijk om dat uit te pluizen, de getuigenissen van omstaanders bevestigen het ook, maar gezien het non-discriminatieprincipe is dat een taboe. Waardoor de groenen van Blankenberge bijvoorbeeld de rellen in de schoenen schoven van de NMBS: ze hadden maar geen treinen naar de kust moeten laten rijden…
Strandverbod
Dat is een hoogst bizarre redenering: mobiliteit afschaffen omdat een meute belhamels zich niet kan gedragen, Blankenberge en Knokke worden zelfs gewoon afgesloten voor dagjestoeristen. Terwijl zelfs Marc Van Ranst toegeeft dat gereserveerde treintickets op naam al veel zouden oplossen. Ik voeg daaraan toe: mensen met goede bedoelingen en zonder tuin, die eens met hun gezin een dagje naar zee willen in zo’ hitte, moeten de dupe niet worden van de terreur van dit stel ongeregeld.
Dat is zelfs een kernprincipe van onze rechtsstaat: collectieve straffen zijn eigen aan totalitaire regimes maar kunnen niet in een democratisch rechtssysteem. En dat is precies wat men deed door Blankenberge afgelopen zondag tot no go-zone uit te roepen: alle badgasten over één kam scheren. Het wordt tijd dat burgemeester Daphné Dumery (N-VA) eens man en paard noemt. Door de suggestie om treinen af te schaffen geeft men toe aan het wangedrag van één groep, waarvan een aantal trouwens een welgevuld strafblad bleken te hebben.
Oplossingen? Strandverbod en eventueel treinverbod voor wie zich misdraagt, naar analogie van het stadionverbod bij het voetbal. Kan zo moeilijk niet te regelen zijn, moet natuurlijk ook wel gecontroleerd en gehandhaafd worden.
Collectieve sancties horen niet bij een billijke sociale orde. Ze leveren finaal een overwinningsgevoel op bij de echte schuldigen en veel wrok bij de gedupeerden. Door niet de schuldigen te benoemen en te sanctioneren vindt op de duur iedereen de regels dode letter. In zo’n logica krijgt weldenkend links binnen de kortste keren het deksel op de neus en wordt extreem rechts de vluchtheuvel van al wie dit ontkenningsdiscours beu is.
Voor de rest, ik zou in deze tijd geen flik willen zijn. Zag ik daar toch weer geen agent een van de belhamels in bedwang houden: Dalilla Hermans en BlackLivesMatter mogen zich weer opmaken voor een partijtje gekleurde woede.
Johan Sanctorum (°1954) studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de VUB. Achtereenvolgens docent filosofie, tijdschriftuitgever, theaterdramaturg, communicatieconsultant en auteur/columnist ontpopte hij zich tot een van de scherpste pennen in Vlaanderen en veel gevraagd lezinggever. Cultuur, politiek en media zijn de uitverkoren domeinen. Sanctorum schuwt de controverse niet. Humor, ironie en sarcasme zijn nooit ver weg.
Ook na een afgekocht proces over omkoperij en valsheid in geschrifte, is er kans op een schepenambt in Vlaanderens grootste stad.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens bespreken de actualiteit aan de overkant van de oceaan.