Boerkini of bikini?

In haar slotoffensief, genaamd “komkommer 2016”, heeft de N-VA nu de papieren vlieger gelanceerd waarop staat “boerkini verboden aan onze stranden”. De boerkini is, zoals geweten, de moslimtegenhanger van de bikini en bedekt het lichaam zedig, overeenkomstig het puriteins karakter van deze religie. Handig is het niet: je kan er nauwelijks mee zwemmen, en vraag maar eens aan de Egyptische vrouwenploeg beachvolleybal, die op deze Olympische Spelen slaag kreeg van de Duitse meisjes, hoe makkelijk je in zo’n skipak scoort.

 

Voor de N-VA geldt het argument dat zo’n boerkini een symbool is van vrouwenonderdrukking, aldus Nadia Sminate: ‘We moeten absoluut vermijden dat er in Vlaanderen vrouwen met een boerkini rondlopen. Niet in het zwembad, maar ook niet op het strand. Ik geloof niet dat vrouwen in naam van het geloof met zo’n gedrocht op het strand willen rondlopen. Als je dit toelaat, zet je de vrouwen ook aan de kant van de maatschappij.’

 

 

Afgezien van het feit dat ik maar weinig geloof hecht aan de feministische intenties van de N-VA, beweegt men zich met dat argument ook op cultuurfilosofisch glad ijs. De mode is namelijk altijd een mannenzaak geweest, en ook de bikini, in 1946 gelanceerd als ode aan de Amerikaanse atoomproeven op de Bikini-atol, is een bijzonder seksistisch geïnspireerd lapje textiel dat mannen op een en ander een betere uitkijk moest bieden. Na enig treuzelen en een pauselijk verbod (wat de belangstelling alleen maar deed toenemen) stapte de vrouw dus in dat niemendalletje en deed met overgave wat van haar verlangd werd. Wilde ze dat echt? “Ach, was wil dass Weib”, vroeg Freud zich al af. Het antwoord is waarschijnlijk even dubbelzinnig als het antwoord op de vraag of moslimvrouwen met zo’n boerkini willen rondlopen. Het is de man die het dicteert en de ‘wil’ van de vrouw stuurt, wat dan zowaar resulteert in voorschriften, dress codes, een trend of mode. 

 

Dus ja, ik blijf van mening dat we ons niks moeten laten opdringen door de islam, en neen, we moeten nu niet hypocriet gaan doen en op de verkeerde slakken zout leggen. Als ik trouwens onze strandmode bekijk van rond 1900 en ik leg er een afbeelding van de boerkini naast, zie ik maar weinig verschil. De badmode van rond de eeuwwisseling is een uitloper van het Victoriaanse tijdperk waarin de seksuele moraal de vrouw letterlijk in een keurslijf van de preutsheid dwong, terwijl de mannen volop de katjes in het donker knepen. Onderdrukking zei u? Leer eens wat geschiedenis hé, N-VA-ers, uw voorzitter is toch een historicus dacht ik.

 

Vanuit dat perspectief is een boerkini-verbod lichtjes absurd. Zo lang zij óns de wet niet dicteren, zal het me worst wezen wat zo’n moslima over haar lijf trekt. Men hindert of choqueert er anderen niet mee, men kan het hoogstens als visueel onaangenaam ervaren (een ‘gedrocht’), maar dat gevoel heb ik ook met vrouwen in joggingpak. Er een cultuurkritische draai aan geven is hachelijk en zo doorprikbaar. Zeg dan gewoon: wij, mannen, willen borsten en billen op het strand, en zeker van die afgebleekte die alleen het slaapkamerlicht hebben gezien, dat is dubbel opwindend. En ja, we nemen aanstoot aan die burkini omdat we de islam die ons de stuipen op het lijf jaagt spuugzat zijn. Maar toch niet omwille van dat gekke duikerspak an sich?

 

Kledij dient nu eenmaal, behalve om ons tegen de weersomstandigheden te beschutten, als seksueel signaal. Het strand is, wie zal het ontkennen, niet alleen een solarium maar vooral ook een plek van het spektakel. Ook de boerkini ontsnapt daar niet aan: in feite is dit kledingstuk in natte toestand best wel suggestief en zal het onvermijdelijk evolueren in de minimalistische richting.

 

Ach, het meest vanzelfsprekende zou zijn dat iedereen, als de temperatuur dat toelaat, gewoon erbij loopt zoals de natuur hem/haar geschapen heeft. Maar daar is ook onze moderne samenleving niet klaar voor, naturisten worden weggestopt achter hagen en muurtjes, en wie toch naakt loopt, wordt beboet wegens zedenschennis. Pikant detail in deze olympische tijd is overigens dat sport bij de oude Grieken naakt werd beoefend (weliswaar men only), en dat het toch een mooi symbool van menselijke gelijkheid zou kunnen zijn. Maar ook daar is de N-VA, wed ik, niet voor te vinden, noch de paus noch enige imam, en de modewereld al helemaal niet. Misschien een teken dat we op dat spoor echt wel goed zouden zitten.