De krant Le Soir heeft zich maandenlang bezig gehouden met het volgen van MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez op twitter. Om tot de conclusie te komen dat Bouchez de meest actieve twitteraar is in politiek Franstalig België. Ook besteden ze veel aandacht voor de hardheid waarmee Bouchez journalisten durft aanpakken. De MR-voorzitter neemt zelfs het woord ‘cultuuroorlog’ in de mond als antwoord.

Hoewel het Frans een taal is die zich vaak bedient van snedigheid en dubbele bodems, innig verweven met een grote debatcultuur, staan ze in Franstalig België een beetje bedremmeld te kijken naar Georges-Louis Bouchez’ branie op het sociale-mediaplatform twitter. Waar Bouchez oorspronkelijk in het oog moest gehouden worden door enkele ‘oude wijzen’ binnen de MR zelf, heeft de partij met de jonge voorzitter een geheel eigen communicatiestijl ontwikkeld. Van de oude wijzen is gewoonweg geen spoor meer, als ze al niet uitgerangeerd worden, zoals Waals minister Jean-Luc Crucke overkwam.

Conservatief links

Dat lusten de Franstalige media maar matig. Nu is het zo dat – meer nog dan in Vlaanderen – het Franstalige medialandschap erg conservatief is. En conservatief betekent hier: duidelijk een voorkeur uitdragend voor een links-progressieve maatschappijvisie, kleine uitzonderingen zoals de iets bezadigdere La Libre Belgique, de populairdere La Dernière Heure, en meer recent, de nieuwe pluralistische nieuwszender LN24, niet te na gelaten.

MR is nog net salonfähig in de Franstalige pers. Maar schuif nog iets meer op naar rechts, en je wordt uit de Franstalige pers gebannen. Politoloog Bart Maddens toonde eerder deze week in een analyse aan dat er nochtans een rechts politiek potentieel is in Wallonië. Maar: er wordt zedig over gezwegen, het bestaat niet. Er zijn ook niet zoveel alternatieve media in Franstalig België als in Vlaanderen.

Snedig

Wat Bouchez uit de kast heeft gehaald bij het tegenhouden van de kernuitstap van zijn eigen regering, is voor de Franstalige pers populistisch. Toch krijgt hij in Le Soir een faire kans om zich te verantwoorden voor zijn twittergedrag. Daarbij maakt de liberale partijvoorzitter best enkele interessante opmerkingen over het wezen van sociale media, publiek debat en de tanende macht van de traditionele media. Eventjes lijkt er zelfs een klein ‘Trumpiaans’ echootje te weerklinken.

Bouchez: ‘Snedigheid hoort nu eenmaal bij twitter. Op twitter hebben we te maken met de media, met de besluitvormers, de opiniemakers. Niet met het grote publiek. Noem het gerust een cultuuroorlog die op twitter gevoerd wordt. Twitter is de voorkamer van het publieke debat, en wie de toon daar bepaalt, die bepaalt het verloop van het bredere maatschappelijke debat. We moeten daarom de cultuuroorlog op twitter winnen en het debat zo naar het grote publiek brengen. Ik ben aanvallender en scherpzinniger op twitter dan anderen.  Dat komt vooral omdat Ecolo veel supporters heeft onder Twitter-gebruikers.’

Dom

De aantijging dat Bouchez misschien Energieminister in ‘zijn’ meerderheid Tinne Van der Straeten (Groen) toch niet zo hard hoeft aan te pakken, veegt Bouchez van tafel:

‘Ik denk echt dat sommige uitspraken van Tinne Van der Straeten dom zijn. Echt wel! Haar toespraken over het kernenergiedossier zijn voor mij van een enorme domheid. Kunnen we dat als politicus nog zeggen, dat bepaalde stellingen dom zijn? Wil dat zeggen dat ik Tinne Van der Straeten over de ganse lijn dom vind? Neen, natuurlijk niet. Ik kan in dit dossier gewoon steeds moeilijker mijn ergernis verbergen. Ik vind de situatie waarin we nu zitten zo absurd, dat ik ze niet meer probeer te begrijpen. Soms word ik er zo gek van om bepaalde domme argumenten te horen, dat twitter een uitlaatklep wordt.’

RTBF

En hij vervolgt: ‘Ik denk absoluut niet dat mijn manier van tweeten het niveau van het politieke debat naar beneden haalt. Als aan de onderhandelingstafel tapijthandelaren en platte beweegredenen de overhand lijken hebben, waarom mag ik dat dan niet zo tegengaan? Moeten we soms de waarheid voor de mensen verbergen?’

De pers? ‘Kijk, men slaat wie men liefheeft. Ik ben ervan overtuigd dat er niet genoeg diepgaande zelfreflectie in de media is. Dus doe ik op twitter ook aan mediakritiek, en de media zouden dat beter ook doen. Daarmee breng ik de pers niet in diskrediet. In een column op de RTBF mag een journalist zijn mening geven, en is hij dus partijdig. Daarom pak ik hem ook op dezelfde manier aan als ik een politieke tegenstander zou aanpakken. En het is gewoonweg een feit: men houdt bij de RTBF a priori meer van Ecolo, dan van ons.’

Bobo MR-Ecolo

Ook de samenvatting van communicatiespecialist Nicolas Baygert (ULB) in Le Soir is vrij neutraal: ‘Bouchez ziet Twitter als het slagveld van de perceptie-oorlog. Hij is een van de weinigen die op zo’n nauwgezette manier de pensée unique countert, in een soort permanente persconferentie, met één bepaalde toon. Hij beschouwt journalisten als tegenstanders, bekritiseert ze openlijk, wil duidelijk maken dat mediaspelers niet neutraal zijn. Dat ze een eigen perceptie van de werkelijkheid hebben die eerder neigt naar de progressieve partijen, en niet naar de MR. Bouchez probeert daarom systematisch de vooringenomenheid van politiek nieuws te ontmaskeren, aangezien hij hen beschouwt als een vijandige politieke kracht.’

Wat er politiek aan de hand is? Er is een strijd losgebarsten over de gematigde en rechtsere Ecolo-kiezer. Die behoort niet tot de radicale kern van het groene gedachtegoed, en kan met parler vrai misschien naar de MR gelokt worden. Of opnieuw naar de MR, want het kiespubliek van beide partijen is voor een deel gelijklopend in bepaalde stedelijke kringen. Wie de oude wijzen en de schandalen binnen de MR beu was, kan na een groen uitstapje zo terug naar een haast vernieuwde liberale partij die de cultuuroorlog niet schuwt.