Franse minister Darmanin begaat diplomatieke blunder tijdens finale Champions League

‘Het Stade de France krijgt een schoonheidsbehandeling voor de Olympische Spelen van 2024 in Parijs’, juichten de media vorig jaar.

Om het grootste stadion van Frankrijk op te pimpen, en het prestigeproject van socialistische burgemeester Anne Hidalgo en president Macron luister bij te zetten, wordt er tachtig miljoen tegenaan gegooid. Dat terwijl veel Parijzenaars nu al plannen maken de stad te ontvluchten voor het spektakel. Niet dat zij er überhaupt al over piekeren ook maar één stap te zetten richting Stade de France, een schitterend stadion met één groot mankement: de locatie.

Champions League

Dat hebben de zestigduizend supporters van Liverpool FC geweten, afgelopen zaterdag. Dertig- à veertigduizend van hen begaven zich naar het stadion voor de finale van de Champions League tegen Real Madrid – in het Stade de France gehouden na lobbywerk van president Macron zelf. De rest bleef in Parijs, vooral in de speciaal ingerichte ‘fanzone’ op de Cours de Vincennes, tussen place de la Nation en de porte de Vincennes.

Hoewel ze zich onberispelijk leken te gedragen, werden de fans met een kaartje urenlang voor het stadion op straat in fuiken opgevangen en gecontroleerd door de politie. Wie klaagde werd onmiddellijk met traangas bespoten. Of kreeg de lange lat in de nek. Er waren opvallend veel vaders met kinderen onder de supporters, maar ook die werden niet gespaard.

De BBC kwam met een verhaal over een supporter met zijn bejaarde moeder in een rolstoel, die ook een tik kreeg met een gummiknuppel. Als je de beelden ziet, zou je denken dat de CRS, de Franse mobiele eenheid, behoorlijk vooringenomen is ten aanzien van Engelse voetbalsupporters, om het voorzichtig te zeggen. En toen de Engelsen na uren oponthoud bij het stadion waren beland – als ze dat geluk al hadden – bleken de toegangshekken grotendeels gesloten…

Illegalen

Intussen waren zowel illegalen, die op steenworp afstand aan de snelweg bivakkeren, als de plaatselijke, voornamelijk allochtone jeugd massaal uitgerukt om in georganiseerd verband de Engelsen die in de val zaten te beroven en te mishandelen. Veel van die jongeren klommen meteen maar over de hekken van het stadion, waar ze éénmaal binnen behendig en razendsnel het beveiligingspersoneel wisten te ontwijken. Zie alle video’s op sociale media.

Dat de Liverpool-supporters niet naar binnen konden, was vooral omdat er maar één tourniquet open was. Volgens de organisatie was dat omdat de andere toegangspoorten op tilt waren geslagen door valse kaartjes. Maar zodra Liverpool-supporters door de hekken roepend met hun kaartjes zwaaiden om te protesteren, kwam de Mobiele Eenheid met traangas van binnen het stadion op hen af. Op videobeelden zie je zelfs kinderen hun ogen uitwrijven…

De Engelse supporters hadden voor een kaartje gemiddeld meer dan 600 euro betaald, plus de reis er nog bij. Voor de duizenden die het niet lukte het stadion binnen te komen allemaal weggegooid geld. Inmiddels heeft de UEFA toegezegd ongebruikte toegangsbewijzen te restitueren, waarmee ze impliciet erkent dat de organisatie niet deugde.

Hoog en droog

Frankrijks minister van Binnenlandse Zaken, Darmanin, zat intussen wel hoog en droog in het stadion. Natuurlijk, de man die er prat op gaat iedere dag in een driesterrenrestaurant te lunchen, laat zich een aardige voetbalwedstrijd niet ontgaan. Na afloop van de wedstrijd – die ruim een half uur te laat begon – liet hij meteen weten dat de Britse supporters alle problemen hadden veroorzaakt. Duizenden van hen probeerden immers zonder of met een vals kaartje binnen te komen… Daar is tot nu toe weinig bewijs van, maar de minister heeft justitie ingeschakeld voor een officieel onderzoek. Waar overigens ook de Engelse autoriteiten dringend om hebben gevraagd. Darmanin heeft met zijn voorbarige conclusies een diplomatieke rel veroorzaakt.

In Engeland is iedereen razend, zelfs de BBC. De burgemeester van Liverpool heeft minister van Buitenlandse Zaken Liz Truss opgeroepen de Franse ambassadeur op het matje te roepen. Darmanin dacht kennelijk, gezien de reputatie van Engelse voetbalsupporters, dat hij er wel mee zou wegkomen. Maar ik heb nog geen enkele Fransman horen zeggen dat hij de minister gelooft.

Frankrijk voor gek

Integendeel, veel Fransen schamen zich kapot. Ze vinden het vooral kwalijk dat hun land internationaal voor gek staat. Vooral nu is gebleken dat er bij de ruim honderd arrestanten van die avond nauwelijks één Engelse supporter was. Het waren stuk voor stuk Algerijnen – nee, geen ‘Fransen van Algerijnse afkomst’, maar illegaal in Frankrijk. En een paar andere illegalen uit de naburige kampementen langs de snelweg.

Didier Lallement, hoofdcommissaris van Parijs en omstreken, wiens carrière met blunders is geplaveid, probeerde dit nog onder de pet te houden, maar lokale agenten klapten uit de school. Een Engelse verslaggever van persbureau AFP vertelde hoe hij door de beveiliging van het stadion werd vastgehouden en zijn opnames van de rellen moest wissen. Kortom, er lijkt duidelijk sprake van een door de autoriteiten georkestreerde actie om de Engelsen alle schuld in de schoenen te schuiven.

Op een persconferentie maandag wreef Darmanin – vergezeld door Amélie Oudéa-Castéra, sinds een paar weken minister van Sport – nog eens zout in de wonde door te blijven volhouden dat de Engelse voetbalsupporters met hun valse kaartjes de oorzaak van alle problemen waren. Minachtend had hij eraan toegevoegd: ‘Die Engelse voetbalclubs maken toch altijd problemen bij belangrijke wedstrijden…’

Dat de fans van Liverpool zich zowel bij de Champions-League finale van 2018 (in Kiev!) als die van 2019 nog onberispelijk gedroegen, was hem misschien even ontgaan.

Kansjongeren en illegalen

Ook linkse media hielden de kansenjongeren en illegalen uit de banlieues buiten beeld. Zij wezen de politie en de minister aan als hoofdschuldigen van de beschamende chaos. Commentatoren en politici rechts van het midden gingen op hun beurt los over de schrikbarende onveiligheid die Parijs en omstreken teistert. Een Engels tv-fragment met Franse stervoetballer Thierry Henry, zelf afkomstig uit een banlieue en lang topspeler in de Engelse Premier League, is viraal gegaan. Hij zegt daarin dat het stadion niet in Parijs is, maar in Seine-Saint-Denis. ‘Daar wil je niet zijn, dat is Frankrijk niet…’ voegde hij eraan toe. Eric Zemmour en Marine Le Pen gaven hem groot gelijk, maar de Franse politiek correcte goegemeente viel uiteraard over Henry heen.

Wie zich opvallend stilhoudt in deze affaire is burgemeester Anne Hidalgo van Parijs, anders niet om een woordje verlegen. De 63-jarige socialiste, geboren in Spanje en sinds 2014 burgemeester van Parijs, dankt waarschijnlijk God op haar blote knieën dat het Stade de France zich een paar honderd meter over de officiële Parijse stadsgrens heen bevindt. En zodoende buiten haar verantwoordelijkheid valt. Toch is er geen mens die het stadion niet als een Parijs’ stadion beschouwt.

Onlangs nam Hidalgo – vooral bekend als ‘Notre-Drame de Paris’ de draad weer op als burgemeester. Nadat ze als socialistische kandidaat in de presidentsverkiezingen niet verder was gekomen dan 1,75%, het laagste ooit voor een socialistische kandidaat. Maar niet getreurd, vorig jaar is ze weer voor zeven jaar gekozen als burgemeester. Wat zich dan wel onder haar verantwoordelijkheid zal afspelen, zijn de Olympische spelen over twee jaar. Geen feest voor de Parijzenaars, maar wel luilekkerland voor de jongeren uit de banlieues.