JavaScript is required for this website to work.
Politiek

Conner Rousseau koning van de snowflake kleuterpolitiek

België Bananenrepubliek

Jasmijn Walldorf6/11/2022Leestijd 3 minuten

Fuivend en zingend op dure basketbalsloefkes katapulteerde Conner Rousseau zich tot media-afgod. Niet geheel naar de zin van Jasmijn Walldorf.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Het is herfstverlof en dan nemen de parlementairen die amper veertig dagen geleden uit zomerverlof kwamen, alweer een weekje rust. Volgens Peter De Roover en zijn bevallige bruid Els Van Doesburg moeten de luie en slechte politici eruit. Maar hoe moeten we dan het land besturen met hooguit vijf parlementairen en ministers die goed en actief werken. Want hard werken betekent  ipso facto niet goed werk leveren. Kijk maar naar pakweg Tinne Van der Straeten, Ben Weyts, Annelies Verlinden, Jan Jambon en Vincent Van Quickenborne.

Topflopper Rousseau

Maar de absolute topper van de floppers is Conner Rousseau, in Wallonië smalend King con of Connerie Rousseau genoemd. Een politicus kan je Conner bezwaarlijk noemen, hoogstens een influencer van linkse politieke correctheid met een idiosyncratisch shit-fuck-bitch-taalgebruik. Als Pipo de clown kon hij op zijn congres geen papieren deur deftig doorstappen en in de politiek slaat hij geen deuk in een pakje boter. Maar vrees niet. Hij zingt verkleed als een playboykonijn met loverboyallures, danst plopdansjes op Tik-Tok, dj’t op studentenfuiven, organiseert een muziekfestival, speelt opvoeder in Nieuwpoort en tussenin geeft hij optredens in De Afspraak, Terzake, De Zevende Dag…

Tijdens de mediashows leutert hij dociel en met veel ikkerige gebaartjes ingestudeerde tekstjes die zijn uitgebreide communicatiedienst voor hem heeft geschreven. Vooruit heeft als gezelschap van politieke bezigheidstherapie – een politieke partij kan je Vooruit moeilijk noemen – de grootste communicatiedienst. Parlementairen moeten hun persoonlijke medewerkers afstaan om de scripts voor Conner Rousseau te schrijven. Als volleerd acteur en rammelaar rammelt hij de theaterteksten dan af voor de camera’s. Op het politieke toneel is hij dé koning van de linkse slapstick, goed voor de ene shitshow na de andere. Dat Vooruit daardoor stijgt in de peilingen zegt evenveel over de politiek als over de kiezers.

De rode god ‘Koning Conner’

Op sociale media – de toog van de 21ste eeuw – noemt Conner zich bescheiden ‘King Connah’; het Engelse fonetisch voor: Koning Conner. Het egocentrisme van de nieuwe rode god is zo groot dat hij in zijn hoofd maar leeft voor één toeschouwer: zijn ego. Via personal branding aait en boost hij zijn ego en stuwt hij zijn narcisme richting zijn grote voorbeelden: Mao, Stalin en Lenin. Zij zijn vereeuwigd in het maoïsme, stalinisme en leninisme. Deze staan behalve voor mensonterende slachtingen en totalitaire dwangbuismaatschappijen, ook voor een intellectueel onderbouwde ideologie.

Conner probeerde dat met het schrijven van een boek, maar helaas… te weinig hersencellen. Dan maar dansen, zingen en toneelspelen om zichzelf te branden dachten zijn politiek marketeers. (Benieuwd welke firma hier achter zit?) Het Connerisme wordt dus eerder een kunststroming dan een ideologische of politieke stroming.

De verafgoding door de mainstreammedia

Conner Rousseau is een praatvaar tegen de vaak. Hij werpt zich op als de advocaat van de politieke correctheid. Een tiran van eigen gepercipieerde goede manieren. Zijn newspeak klinkt als muziek in de oren, maar zorgt al snel voor gehoorschade.

Zijn snowflakegezelschap Vooruit is een verzameling van pukkelpolitici aangevuld met een chagrijnige professor Zonnebloem. Hij wordt door de mainstreammedia aanbeden als de nieuwe politiek god, of eerder afgod. Letterlijk niets kan de man verkeerd zeggen. Wanneer hij vrouwen omschrijft als teven en sloeries – bitches – dan draaien de persvinken lachend hun hoofd. Als hij de omvolking in Molenbeek onomwonden aan de kaak stelt, is het een slip of the tongue, een lapsus linguae. Ze stelden hem toen zelfs letterlijk de vraag: ‘je bedoelde toch iets anders toen je zei…’

Toen hij de politiek een shitshow – letterlijk vertaald een strontvoorstelling – noemde, werden geen wenkbrauwen gefronst. Wanneer hij als kaviaarsocialist fuivend op een luxejacht in Saint Tropez, sjezend in dure merkkledij en hippe peperdure Mcqueen basketbalsloefkes, dure champagne achterover keilde, verdwenen de krantenkoppen sneller dan zijn kater.

Is het verkeerd als ik de hoop uitspreek dat dit egomaniakaal politiek Instagramcircus geen electoraal succes wordt? Mag ik asjeblieft niet wakker worden in een wereld waar Villa Politica een wekelijkse cabaretvoorstelling wordt met namen zoals: The Masked politicus, So you think can be a politician, I can see your politics, The voice of the people of K2 zoek politicus. Please kiezer: ‘be wise’.

Dit was niet op de afbraak:

 De Azuren cosa nostra onder leiding van La madre Sihame el Kaouakibi, ziet nu ook de amico nostro Francesco Vanderjeugd – beter bekend als de Alberto Vermicelli van Staden – en Ward Vergote, respectievelijk burgemeester van Staden en Moorslede, betrapt met graaihanden. De Open VLD-maffia zit steeds in nauwere schoentjes.

  • De zilveren hoedjes-brigade rond Ventilus verliest nu ook de steun van de CD&V. Paniek in de complotfabriek.
  • West-Vlaanderen wordt stilaan de vuilnisbak van België. Nu gaan ze ook de PFAS vervuilde gronden van 3M dumpen in Kortemark. De stank van fielterige zwijgplicht van West-Vlaamse politieke protagonisten van meerderheidspartijen is stilaan onhoudbaar.
  • Noorwegen, Zweden, Denemarken en IJsland hebben hun excuses aangeboden en hun spijt betuigd voor de invasies en schending van de mensenrechten door de Vikings. De schadevergoeding zal uitbetaald worden met cadeaubonnen van IKEA.

België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.

Commentaren en reacties