Cultuurmarxistische hypocrisie van Kampioenen tot Kick Out Zwarte Piet

De slinger van de politieke correctheid is deze week weer een beetje verder doorgeslagen. Met het schrappen van (op het moment dat we dit schrijven) 19 afleveringen van de populaire sitcom F.C. De Kampioenen omwille van vermeend racisme en ongepast taalgebruik, lijkt de VRT een grens te overschrijden. Een ware storm van publieksreacties overspoelden de sociale en andere media. Maar het ware kwaad zit nog veel dieper. 

Een petitie die vraagt om de gewraakte afleveringen terug beschikbaar te maken haalde op het moment van dit schrijven al bijna 70.000 handtekeningen. In deze kolommen gaf regisseur Jan Verheyen commentaar op de revisionistische aanpak van de VRT. Een groep acteurs uit de successerie schreef ondertussen een open brief waarin ze hun ongenoegen over de gang van zaken uiten.

Sovjetpraktijken

Het hele fenomeen van politieke correctheid is niet zo onschuldig als het lijkt. De term zelf stamt uit het communistische Sovjet-tijdperk en slaat op de zuivere partijlijn. Alles wat daarmee in strijd werd bevonden kreeg het stempel ‘politiek incorrect’. Burgers die op politieke incorrectheid betrapt werden, riskeerden allerlei sancties, gaande van het verlies van hun job en sociale uitsluiting over deportatie naar de Goelag tot executie.

Absurditeiten werden waarheid. Zo was er zogenaamd geen hongersnood tijdens de Holodomor, al lagen de uitgemergelde lijken op straat. De vijf- en nadien tienjarenplannen waren volgens de partij een groot succes, al stond iedereen uren in de rij om aan basisproducten te geraken. Feitelijke waarheden die iedereen kon waarnemen, mochten niet benoemd worden. Het politiek correct denken en handelen zorgden voor een psychologische ontwrichting van zowel het individu als de maatschappij. Een algemene schizofrene toestand, als het ware.

Een ander fenomeen, hier nauw mee verbonden, is het introduceren van nieuwspraak. Het veranderen van woorden en verdraaien van hun betekenis. Allemaal met de bedoeling om het verleden en het culturele erfgoed uit te wissen om tot een nieuwe, betere mens te komen. Deze technieken zijn uitvoerig beschreven door Orwell en Solzjenitsyn. Hun boeken, respectievelijk 1984 en De Goelag Archipel, zijn geschreven als waarschuwing. Vreemd genoeg worden zij almaar meer door de politiek correcte meute als handleiding geïnterpreteerd.

Cultuurmarxisme and the damage done (vrij naar Neil Young)

Het oprukkende politiek correcte denken heeft in de Westerse context vooral de bedoeling om komaf te maken met de blanke Europese bevolking. ‘Witten’, zo worden ze genoemd in de nieuwspraak. Een term die een bepaalde pers gretig overneemt. Die ‘Witten’ zijn beladen met een onuitwisbare historische schuld. Zij zijn schuldig aan racisme, seksisme, aan alles wat slecht gaat in de wereld. Zij bezitten macht en privileges. Zij zijn onderdrukkers. Zij moeten door het stof, hebben geen recht van spreken meer en kunnen maar best zo snel mogelijk verdwijnen.

Het toppunt van het Kwade is de oudere ‘witte’ man. Onderdrukker van ‘mensen van kleur’ en andersgeslachtelijken. Die laatste term heb ik net uitgevonden, omdat de politiek correcten ondertussen geen definitie van ‘vrouw’ meer kunnen geven. Omwille van de marxistische en gramsciaanse achtergrond van deze ideologische strekking kan je de aanhangers ervan zonder schroom cultuurmarxisten noemen. Hun doel is een nieuwe en betere wereld creëren, vrij van alle zonden uit het verleden. Dat dit soort van utopisch denken steeds uitmondt in massamoord en algehele malaise negeren zij voor het gemak.

Ondertussen zijn er verschillende voorbeelden van de maatschappelijke schade die deze ideologie aanricht in onze Westerse maatschappij. Een bijzonder pijnlijk voorbeeld is dat van de Rotherham Grooming Gangs in het verenigd Koninkrijk. Van 1980 tot 2013 konden ‘Aziatische’ bendes ongestoord ‘witte’ kinderen verkrachten, misbruiken en zelfs vermoorden. De Britse overheid weigerde meer dan 30 jaar lang op te treden uit angst als racistisch te worden weggezet. Tot op de dag van vandaag hebben ze het over ‘Aziatische’ bendes, terwijl het algemeen bekend is dat de daders allemaal afkomstig zijn uit Pakistan en Bangladesh. Zij halen hun inspiratie uit de moslimcultuur van hun thuisland. Liever dan de autochtone jeugd te beschermen, offerde de Britse politiediensten hen op het altaar van de politieke correctheid.

Verdienmodel in de Lage Landen

In de Lage Landen is het nog niet zo ver. Toch zien we de politiek correcte en cultuurmarxistische ideologie ook hier oprukken. De overheid deelt gul subsidies uit aan allerlei diversiteits-VZW’s en -raden. In musea verdwijnt ‘ongepaste’ kunst uit de zalen. Het Amsterdam Museum bant de term ‘Gouden Eeuw’.

Het politiek correcte denken is een verdienmodel geworden. Luide roepers verdienen hun boterham via VZW’s die tot doel hebben de diversiteit te bevorderen en het racisme te bestrijden. Zij klagen massaal elke vorm van vermeend racisme aan en laten zich gewillig sponsoren door de belastingbetaler. Dat het hen daarbij vooral om macht en geld te doen is, moge duidelijk zijn. We herinneren ons nog allemaal de saga van Sihame El Kaouakibi.

Kick Out Zwarte Piet (KOZP)

Het meest verfoeilijke en hypocriete voorbeeld is wel de Nederlandse actiegroep KOZP. Het boegbeeld van deze organisatie is Jerry Afriyie, een uit Ghana afkomstige Ashanti. Door het koppelen van Zwarte Piet aan het Westerse slavernijverleden schopt hij al jaren stennis tijdens sinterklaasfeesten, zowel in Nederland als in Vlaanderen. Dat de traditie van Zwarte Piet niets te maken heeft met slavernij maar afstamt van de heidense Krampus-figuur, doet niets ter zake. Afriyie sprong ook op de BLM-beweging die uit de VS overwaaide en het historisch onrecht tegenover de Amerikaanse zwarte bevolking aanklaagt.

Ik noem Afriyie verfoeilijk en hypocriet omdat hij zelf Ashanti is. Die Ghanese bevolkingsgroep bouwde een machtig rijk op in West-Afrika op basis van slavenhandel en -arbeid. Zij maakten de omwonende volkeren en een deel van de eigen bevolking tot slaaf en zetten hen in in hun goudmijnen. Ze leverden aan Aziatische en Arabische slavenhandelaars. Later namen ze gretig deel aan de Trans-Atlantische slavenhandel en bevoorraden ze de Britten, Fransen en Nederlanders met slaven voor de plantages in de West-Indische kolonies. De Ashanti liggen mee aan de basis van de slavenhandel en van de problematiek van historische discriminatie tegenover de zwarte bevolking in de VS.

Volgens de eigen logica is Afriyie dus beladen met een onuitwisbare historische schuld. Liever dan consequent aan stilzwijgende zelfreflectie te doen voorziet Afriyie rijkelijk in zijn levensonderhoud door op de politiek correcte kar te spingen en de Nederlandse bevolking een zelf gefinancierd schuldgevoel aan te praten. De Westerse beschaving is overigens de enige beschaving in de menselijke geschiedenis die uit eigen beweging de slavernij heeft afgeschaft. Het is dit soort absurd en oneerlijk gedrag dat uiteindelijk tot de neergang van de cultuurmarxistische ideologie zal leiden, eens het besef bij de ruime bevolking doordringt.

Ondertussen lijkt in Vlaanderen het schrappen van 19 uitzendingen van F.C. De Kampioenen de druppel te zijn die de emmer doet overlopen.