JavaScript is required for this website to work.
Politiek

De Bleeker en Dedonder: blunderende feministische schaamlapjes van Vivaldi

België Bananenrepubliek

Jasmijn Walldorf20/12/2020Leestijd 3 minuten

Strenge handhaving van regels geldt blijkbaar niet voor regeringsleden. Of hoe verklaar je anders dat Eva De Bleeker nog staatssecretaris is?

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Deze week bewees de ‘vite-valt-ie’-regering waarom ze de slechtste regering is sinds de big bang. Terwijl De Croo en Vandenbroucke elkaar potsierlijk de loef afsteken met electoralistische  steekvlammen, blundert in hun zog een meute ministers van niet verkozen kanonnenvoer er op los.

JEZUSKE is geboren

De schatkistvullers in boete-uniform slaan alarm. Hun boeteboekjes raken niet gevuld. PV-geile politiecommissarissen kunnen niet stoefen met de resultaten van hun PAC-mannen of -vrouwen, of -genderneutralen – jongens dat pocoschrijven is ambetant. Helaas bestaat er geen behandeling voor afkickverschijnselen van boeteschrijfverslaving.

Een cold turkey voor een pistoolzwierend kepieleger is gevaarlijker dan corona. Daarom besliste minister van plasembargo Verlinden en Stickie Quickie om de BOB-campagne te vervangen door een JEZUSKE-campagne. JEZUSKE staat voor: JE ZUipt niet genoeg, dan maar boetes voor illegale Samenkomsten met Kerstmis en Eindejaar. Pas dus op, want JEZUSKE is geboren in een bakske vol met euro’s. Als er met kerstmis iemand op de deur klopt of tegen het raam tikt is het de kerstman niet maar Pontius Pilatus met een kruisiging. Het wordt ook oppassen geblazen voor wie op 24 of 25 december een auto bestuurt met kalkoenasem of krokettenlucht. Rijden onder invloed van illegale samenkomsten is een ernstig misdrijf.

Aprés nous le deluge

Terwijl de burger zijn bestellingen plaatst bij bol.com, kopen flutpolitici hun ideeën bij horendol.com. Er wordt uitgegaan van de filosofie: nu we toch geen geld hebben is schulden maken voor electorale cadeaus geen probleem. Zo krijgen 450 000 gezinnen volgend jaar een kortingscheque van 500 euro op hun gas- en elektriciteitsfactuur. Kostprijs: 176 miljoen euro. Voor ieder kind een gratis laptop. Kostprijs: 375 miljoen euro. Zelfstandigen in lockdown krijgen acht gratis consultaties bij de psycholoog. Kostprijs: 75 miljoen euro. Een tijdelijk werkloze die langer dan twee maanden niet werkt krijgt 10 euro per dag. Kostprijs: 180 miljoen euro. Gratis treinkaart. Kostprijs: 110 miljoen euro.

Als premier De Croo en minister-president Jambon de cadeauveldslag tussen sinterklaaspolitici niet stoppen, wordt de zege op corona een pyrrhusoverwinning van een Mexicaans leger kerstmannen. Zonder scrupules verbrassen politici vandaag de belastingen en pensioenen van onze kleinkinderen. Begin deze eeuw was het politiek credo nog: ‘De toekomst behoort ons niet toe, we lenen haar van onze kinderen’. Vandaag klinkt het: ‘We verbrassen de belastingen van onze kleinkinderen en lenen op de inkomsten van onze achterkleinkinderen.’ Aprés nous le deluge.

Het glazen gezaag van ist-verwijten

Ik moet het niet hebben van vrouwen die het glazen plafond dweilen met een citroenzuur ocharme-discours. Sterke intelligente vrouwen zoals Margaret Thatcher, Indira Gandhi of Madeleine Albright hadden dit niet nodig omdat ze hun carrière niet bouwden op positieve discriminatie, maar op kwaliteit. In België zorgt geforceerd feministisch wassalonkletspraat voor omhoog gepiloteerde nietsnutministers.

De Waalse excuustruusminister Ludivine Dedonder is daar een voorbeeld van. Ze lijdt aan het dunning-krugereffect en greep deze week in een debat met Theo Francken naar de lamlendige verdediging van het ist-verwijt: populist, racist, fascist, seksist. Stickie Quickie zag er meteen een bevestiging van zijn vrije meningsmuilkorf in en riep extatisch: ‘Was haatprediken maar een correctioneel misdrijf, dan kon Theo Francken een klacht indienen tegen lichtzinnige Ludivine.’

De bleke begroting van Eva

Deze week sloeg minister van Begroting Eva De Bleeker wat bleekjes uit toen ze haar begroting verdedigde in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. De Open Vld had de niet verkozen De Bleeker als kanonnenvoer en electoraal quantité négligeable opgevoerd om een non-begroting in te dienen. Voor het eerst telden de dossiers met vernietigende opmerkingen van het Rekenhof, de Nationale Bank en de Europese Commissie meer pagina’s dan de begroting zelf. Hoewel De Bleeker bleek uitsloeg, zakte ze maar tot de helft in het moeras van schaamte en strompelde ze zompig verder.

Nadat N-VA-politica Kathleen Depoorter herhaaldelijk wees op het feit dat er geen geld voorzien was in de begroting voor de aankoop van vaccins, moest een team van financiële experts grasduinen in de begroting om een pseudoverklaring te toveren. Plots vond men een provisie, eigenlijk bedoeld voor iets anders, maar mits wijziging van het narratief, toepasbaar op de vaccinblunder.

Om haar triomf van bleke tekortkoming te vieren blunderde ze opnieuw en zwierde een verboden tabel met prijzen van de coronavaccins op Twitter. Kort daarna verwijderde ze de tweet als een dief in de nacht. Maar ‘what happens on Twitter, stays on Twitter’ en zo zonk ze tot aan de lippen in een moeras van schaamte.

Er was de volledige ministermeute nodig, gesteund door de mainstreammedia, om haar met verzonnen zalfargumenten terug op het droge te trekken. Ze moet nu als een geschoren schaap de barre winter van oppositiespervuur tegemoet. Doch zoals ik hier al velen malen schreef, voor falende politici wacht de hemel van een uitloopbaantje met jackpotlonen. Denk maar aan Annemie Turteltaks, foefelende Fientje Moerman, Karel dioxine Pinxten, Yves Arco Leterme enz, allemaal werden ze beloond met politieke jobs en dito netto maandloon tussen de 10 000 en 20 000 euro. Zou je voor minder een goed minister zijn?

België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.

Commentaren en reacties