De carnavalcide van de klaagmuur
België Bananenrepubliek
Vlaanderen sta op en bestrijd de carnavalcide van de klaagmuur.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementDe Israëlische minister van Klaagmuur analyseert het gezaag van joden met lange tenen die ostentatief knikkend hun querulantie botvieren voor de joodse ombudsdienst, genaamd ‘De Klaagmuur’. De laatste week ontving hij nogal wat geëtter over Aalst carnaval en vond hij het nodig om de Belgische overheid op te roepen om de carnavalstoet in Aalst te verbieden.
Vanuit zijn altneuland riep minister Israel Katz een ‘cherem’ uit op Aalst carnaval. Een cherem is een soort joodse ‘fatwa’, een banvloek. Ik ben het spuugzat dat religieuze zeloten van ruziestaten ons hier de les komen spellen. Ik krijg braakneigingen bij het uilig chimpanseegedrag van links-groene coulante politici zoals Bart Somers. De Maneblusser Somers is een opportunistische flipsmurf. Hij startte zijn politieke carrière als Vlaams-nationalist bij de Volksunie. Toen die partij in de jaren negentig een politieke gletsjer afgleed, flipflopte hij naar de Open Vld om een parlementaire carrière af te dwingen. Begin deze eeuw liet hij zich op lokaal vlak gewillig door links-groen sodomiseren om de burgemeesterssjerp van Mechelen te omgorden en zijn stad vervolgens tot schuldenkampioen van Vlaanderen te laten eroderen. De Somers-ideologie is een egoïstisch spuugbakje van eigen roem en eigen portefeuille eerst. En die man wil ons dan een geweten schoppen.
Lachen met de klaagmuur
In ons land hebben we problemen met terrorisme, een kwakkeljustitie die moordenaars laat rondlopen, we zijn het West-Europees centrum van de drugshandel, we zijn wereldleider in pedofilienetwerken, we hebben buurten waar een tienermaffia regeert, loverboys die onze dochters verkrachten en in de tienerprostitutie sleuren, we zijn een land zonder leiders en hebben een staatsschuld en een begrotingstekort die ons elke minuut dichter bij het faillissement brengt.
Maar neen, het grootste probleem is kennelijk feestende carnavalisten die geen blad voor de mond nemen. Aalst carnaval is een feest van spot, een catharsis van absurdia en een vlucht van de realiteit naar een land van de lach. Het censureren van humor is net zo erg als iemand het recht ontnemen om te klagen aan zijn klaagmuur. Zowel lachen als klagen zijn een loutering van de geest. Lachen met de klaagmuur is geen probleem, maar het wordt een struikelsteen als er geklaagd wordt omwille van gelach.
Aalst Carnaval is meer dan een stoet. Het is meer dan een Vlaamse traditie. Het is a way of life eigen aan de stad Aalst. Carnaval zit de Aalstenaar in de genen. Hij wordt geboren met een zotskap en sterft met een satirisch monkellachje op zijn gezicht. Aalst ademt carnaval en de Aalstenaar sterft zonder de asem van zijn jaarlijkse humoristische ontlading. Deze levenswijze verdrinken in onverdraagzaamheid en pestgedrag van bekrompen ‘gutmenschen’ die leven bij de wet van Godwin, is wraakroepend. Wanneer zullen politici opstaan en de onverdraagzaamheid ten aanzien van humor veroordelen? Waar zijn de BV’s die vier punten op hun gat tatoeëren om het pesten van de fêterende carnavalisten tegen te gaan?
Centrum tegen de afbraak
Vlaanderen is het laatste decennium het slachtoffer van de demolitie van tradities. Onze levenswijze, en eeuwenoude folklores moeten op de schop door een coprolalie van een deugelite met traanverhalen. Iconische stripverhalen moeten worden verbleekt, zwarte piet moet een roetpiet worden, kunstwerken moeten verdwijnen omdat anderskleurigen jeremiëren of omdat veganisten rood vlees verafschuwen, cartoons worden gecensureerd en nu moet ook carnaval in een carcan van timiditeit. Jan Jambon moet dringend werk maken van een centrum tegen de afbraak van Vlaamse tradities. Een centrum dat Vlaanderen verdedigt en aanslagen op ons Vlaams erfgoed afslaat.
Vlaanderen sta op en bestrijd de carnavalcide van de klaagmuur. Spring op de barricades en verdedig de Vlaamse cultuur. Het is een misdaad om lijdzaam toe te zien hoe de Aalstenaar de nek omgewrongen wordt. Het is een misdaad om de vrije meningsuiting in Aalst te laten verzuipen. Het is een misdaad om humor op te sluiten in een cel van politieke correctheid. Het is een misdaad om lijdzaam toe te zien op deze carnavalcide.
België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.
De realiteit van succes verdraagt geen pamperbeleid. Genieën zijn vaak niet de meest aangename mensen.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens bespreken de actualiteit aan de overkant van de oceaan.