De groeiende macht van George Osborne

Terwijl de Britse pers, en met vertraging de internationale pers zich voornamelijk focust op de aanstormende voorzittersverkiezingen van het sociaaldemocratische Labour, versterkt Financiënminister George Osborne zijn greep op de Conservative Party.

Uitgetelde Boris

David Cameron kondigde na zijn onverwachte overwinning in mei 2015 aan dat dit zijn laatste termijn als premier zou worden, en daarmee ook als partijleider. Al enkele jaren wordt er door Westminster en het journalistenwereldje van Fleet Street uitgekeken naar wie Cameron zou kunnen opvolgen. Voor mei 2015 heette dat nog ‘van de troon stoten’, maar zijn absolute meerderheid bezorgde hem absolute autoriteit in de partijrangen. De Londense burgemeester Boris Johnson werd dan steevast genoemd als grote uitdager. Maar de kiezer schudde de kaarten anders en zijn kansen namen af. Nu Labour in de touwen ligt, lijkt de saaie maar geslepen George Osborne zich meer en meer als troonpretendent op te werpen. In The Daily Telegraph liet een anoniem parlementslid zich ontvallen dat hij ‘op zich’ een voorkeur heeft voor Johnson, ‘but he can’t do anything for me. George can’.

Georgie loopt zich warm

‘If you’re good to Georgie, Georgie’s good to you,’ klinkt het in de achterkamertjes. Het nieuwe kabinet Cameron telt opvallend veel mensen die tot de kring van Osborne behoren. Hij zou bovendien gretig persoonlijke bedankbriefjes sturen naar parlementsleden die zijn begrotingsplannen bejubelen. Verschillende van die partijleden zakken nadien af naar zijn officiële – in het Verenigd Koninkrijk heeft de minister van Financiën een officieel buitenverblijf – landgoed Dorneywood.

Bovendien is de als zeer conservatief omschreven Osborne opgeschoven naar het centrum. In zijn begrotingsplannen werden er, tot verrassing van velen en tot ontsteltenis van Labour, verschillende sociale maatregelen opgenomen, zoals de optrekking van het minimumloon. De rechterflank dekt hij mooi af, doordat hij en niet Buitenlandminister Philip Hammond, de onderhandelingen met de Europese Unie zal leiden in de aanloop naar het EU-referendum. Osborne heeft in verschillende media getoeterd dat hij vooral in een economische unie gelooft, niet in een politieke unie. De eurosceptische kiezer knikt wellicht tevreden. In de aanloop naar de verkiezingen kondigden de conservatieven besparingen op het defensiebudget aan. George draait dat plan terug en investeert meer in het leger, traditioneel een Tory-bolwerk.

David Cameron geniet ondertussen van zijn status binnen de partij. Er gaan stemmen op die de hoop uitspreken dat hij tóch aanblijft als partij- en regeringsleider, maar Dave laat niet in zijn kaarten kijken.

© Reporters