De kracht van verandering begint met de nummerplaat

Let op, deze man heeft alles in huis om het nog ver te brengen. Joy Donné, of voluit Leo Joy Donné (LJD), ex-kabinetchef van Jan Jambon, gaat zich nu lanceren als federaal parlementslid voor de N-VA. Dat wist u al via een Doorbraak-interview. Daar horen nog een paar biografische kanttekeningen bij die tot een beter begrip leiden van diens politieke carrièreswitch.

Joy Donné is de zoon van een invloedrijk Limburgs gerechtsdeurwaarder en de uitbaatster van een luxehotel aan de Franse Rivièra, waar vele Belgische liberale toppolitici van hun welverdiende vakantie kwamen genieten. De Donnés behoren van oorsprong tot het Tongerse netwerk van Patrick Dewael. Joy was jarenlang een tamelijk anonieme en niet zeer gedreven cabinetard bij MR en Open VLD, tot hij als adviseur van Bart De Wever aan de slag kon. Op een schone dag gaf hij zijn baas een lift met zijn Porsche Carrera die twee verschillende nummerplaten bleek te hebben. Heel slim alleen de twee laatste cijfers verwisseld. Het valse kenteken behoorde toe aan een vrouw uit Houthalen-Helchteren, die daardoor eerder al twee parkeerboetes kreeg waar ze niets van wist. Dat was tijdens de regeringsonderhandelingen van 2014. Terwijl de televisiecamera’s draaiden, gooide hij ook nog een parkeerbekeuring op de grond die tussen de ruitenwissers stak: boetes betalen, dat is voor sukkels, moet Joy gedacht hebben.

Zoveel branie moet beloond worden. Luttele tijd later werd hij gepromoveerd tot kabinetchef binnenlandse zaken. Het is een mooi verhaal dat bewijst hoe gedienstigheid beloond wordt. Hier in Overijse hebben wij een Keizer-Karel-verhaal over de vorst die met zijn koets in het slijk vastreed en door toesnellende boeren werd geholpen. Uit dankbaarheid schonk hij hen een grote lap grond waarvan de rente nog jaarlijks wordt uitgekeerd aan de inwoners van het gehucht Tombeek waar de reddingsactie plaats vond. Joy (de naam alleen al) deed een gelijkaardige geste toen keizer Bart hopeloos stond te blinken aan de Belliardstraat. ‘Cette voiture n’est pas à moi’, mompelde de N-VA-voorzitter in zijn beste Frans.

Maar dus die dubbele nummerplaat bij een man met een dubbel politiek verleden: in Humo van november 2014 wordt ook onthuld dat de grote passie van Joy Donné, behalve Porsches, het bedrijven van immobiliën is. Zo zou hij vanaf 2003, toen hij nog werkte op het kabinet van Patrick Dewael, actief betrokken geweest zijn bij het plan om de overheid massaal openbare gebouwen te laten verkopen, om ze daarna tegen woekerprijzen terug te huren (het zogenaamde sale and lease back-systeem). Het Rekenhof heeft van die truc, bedoeld om snel de schatkist te vullen, al brandhout gemaakt: de staat –wij dus- heeft er al miljarden aan verloren, de grote winnaars zijn de immobedrijven die de gebouwen onder de waarde hebben opgekocht. Joy Donné pion van de vastgoedbaronnen, zoals De Morgen toen kopte? Maar neen zeg, pure stemmingmakerij.

Soit, Donné wordt dus als eerste opvolger parlementslid wanneer Zuhal Demir de haar beloofde Vlaamse ministerpost krijgt, dat is allemaal al mooi geregeld, waarom zouden we nog gaan stemmen. In een volgende legislatuur wordt Joy Donné zonder twijfel ook minister, iets met financiën wellicht, of justitie (Joy is advocaat), hoewel dat laatste departement bijna failliet is aan de huur van zijn eigen gebouwen waardoor het rechtbanken gewoon moet sluiten en criminelen laten lopen.

Ik ben nu ook begonnen met een tweede nummerplaat te monteren die lichtjes afwijkt van de originele, weliswaar nog niet op een Porsche, maar wel al met ruitenwissers waaronder een wegwerpbare bekeuring kan geschoven worden. Het kan het begin van een groots verhaal zijn, een moderne keizer-Karel-legende die zich afspeelt in de Wetstraatzone, waar springerige fils-à-papa’s maar misschien ook armlastige Doorbraak-columnisten de deur van hun bescheiden karretje openen voor een partijvoorzitter op de stoep.

Soit, zou u een man met een valse nummerplaat, waardoor een of andere pechvogel de boetes betaalt, tot kabinetchef maken? Neen, maar u bent ook niet de grootste politieke strateeg van Vlaanderen. Politici die het klappen van de zweep in Brussel kennen hebben we óók nodig, laat Joy nog noteren. En of. Het interview is niet toegankelijk voor commentaren.