De leugens, listen en misleidingen van Vivaldi

Het beeld van de arrogante, betweterige, hoogmoedige politica werd deze week door Tinne Van der Straeten met verve vertolkt. Bij het binnenstappen van de Wetstraat 16 vroeg ze met een grijns aan een journaliste: ‘Heeft u van mij een dossier gezien dat technisch gecompliceerd is en dat niet opgelost is geraakt?’ Nee, maar er werden intussen door de groene fundi enkele spectaculaire u-bochten genomen en halve en hele leugens verkondigd.

Vorige week kondigde de minister van Energie na afloop van de Europese raad van energieministers – met in haar kielzog Alexander De Croo – breed in de pers triomfantelijk een algemeen prijzenplafond voor gas aan. De mainstreampers lustte er pap van en bewierookte het diplomatieke succes van de groen-liberale tandem. De consensus is intussen verdampt. Premier De Croo debiteerde daarbij een socialistisch discours waarin hij stelde dat hij gelooft in de markt, ‘maar als die niet meer functioneert, je wel moet ingrijpen’.

Lichtzinnig

Voordien liet Tinne Van der Straeten zich in een tv-studio nog een leugen ontvallen: ‘We gaan de twee jongste kerncentrales verlengen op mijn initiatief, op mijn vraag.’ Voordien haalde ze alles uit de kast om de centrales toch maar te sluiten of de verlenging ervan op de lange baan te schuiven. ‘Die lichtzinnigheid is niet te harden’, liet Maarten Boudry zich over Tinne Van der Straeten ontvallen.

Ook minister Annelies Verlinden ging deze week zwaar kopje onder. De CD&V-politica deelde in Terzake mee dat volgens het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (Fanc) het theoretisch mogelijk is om voorbereidende werkzaamheden – die de reactor van Doel 3 definitief onklaar zouden maken – uit te stellen. Minister Verlinden had blijkbaar het Fanc-rapport maar half gelezen. Daarop schoot het Fanc met scherp naar de politica en stelde dat het geen goed bestuur is om te wachten met de ontmanteling van Doel 3.

Het zijn geen loslopende incidenten of versprekingen van een stelletje beginnelingen. Ze passen binnen een cultuur van incompetentie, zelfoverschatting en grootheidswaan. Heel wat politici hebben zich van de maatschappij losgekoppeld en leven in een bubbel waar marketing en mediastrategie de waan van de dag bepalen. De mainstream vormt het orakel van Delphi. Oppervlakkige toogpraatjes worden er steevast geanalyseerd en tegen het licht gehouden, terwijl het grote, brede verhaal van de klassieke partijen zowat geërodeerd is.

Tegen de achtergrond van het partijcongres van Open Vld in Antwerpen, analyseert kandidaat Europarlementslid voor Open Vld Vincent Stuer de identiteitscrisis waarin zijn partij is ondergedompeld: ‘Enkele maanden geleden bereidde ik een dubbelinterview met Mark Elchardus voor. Ik kwam geen enkele tekst van een Open Vld’er over migratie tegen, nochtans het belangrijkste thema van de afgelopen zeven jaar. Tja, dan is er iets mis met het politieke professionalisme. De bankencrisis, de eurocrisis, de migratiecrisis, de klimaatcrisis… Nergens heeft Open Vld het marktleiderschap, laat staan een standpunt waarin mensen zich herkennen.’ Als een Open Vld’er al aan de alarmbel trekt… ‘Wie niet relevant is, biedt de mensen geen enkel aanknopingspunt om overtuigd te worden’, voegt de liberale publicist er aan toe.

De perfecte institutionele en economische crisis

Wikimedia Commons

Geert Noels

‘We zitten op koers voor de perfecte institutionele en economische crisis’, liet Geert Noels zich onlangs ontvallen. De totale budgettaire ontsporing van de federale overheid spreekt tot de verbeelding. België zit goed op koers om Griekenland aan de Noordzee te worden. Daarenboven hangt het budgettair debacle van Wallonië en Brussel als een supercell boven de staatsfinanciën. Brussel is al lang niet meer in staat om zijn kerntaken uit te voeren, laat staan een deftige begroting op te stellen.  ‘Franstalig België is een enclave in Europa. Een socialistische linkse enclave, waar men absoluut niet mee is met de moderne tijd’, liet Koen Geens zich recent ontvallen. Inderdaad. Wallonië vormt de laatste Sovjetrepubliek, die er maar niet in slaagt om zich van zijn zelfvernietigend, socialistisch carcan te ontdoen.

Dat beseffen de bankiers van de staatsbank Belfius ook. De huisbankier van Wallonië wil niet langer zomaar kredieten verstrekken. De onderhandelingen verlopen moeizaam. De top van Belfius kleurt blauw en de banden met MR zijn groot, schrijft Wouter Verschelden. Bovendien waarschuwde de blauwe bank ook over een mogelijke coalitiedeelname van de PTB-PVDA na 2024. Zo bepaalt Belfius de politieke agenda in het zuiden van het land. Ongezien.

Door de wurgende budgettaire situatie dreigen Wallonië en Brussel België mee in hun val te sleuren. Naast de peperdure energiefactuur zal de federale overheid ook voor Wallonië moeten betalen. De ratingsbureaus slijpen nu al hun messen.

Roofsocialisme

Maar volgens Geert Noels gaat het niet langer over slecht bestuur, schuldig verzuim of incompetentie, maar ook over regelrechte oplichterij van de federale regering om haar hachje te redden. De huidige economische crisis is volgens Geert Noels niet alleen het gevolg van de oorlog in Oekraïne, maar wordt door de verschillende overheden in de hand gewerkt om zo het probleem van de stijgende overheidsschulden weg te werken. Volgens de hoofdeconoom en CEO van Econopolis hebben de Europese Centrale Bank en de verschillende overheden de situatie bewust uit de hand laten lopen. ‘De inflatie en de lage rente zijn helpende handen in het laten wegsmelten van de schuldenberg. Daartegenover staat dat de spaarcenten van de burgers eveneens aan het wegsmelten zijn.’

Om de fors opgebouwde schulden van de overheid onder controle te krijgen, worden de mensen beroofd en soms letterlijk in de armoede geduwd. Een knap staaltje van roofsocialisme, georganiseerd door de overheid.

‘Als leugens en halve waarheden worden verkondigd om mensen hoop te geven voor een betaalbare winter in plaats van concrete perspectieven, moet men achteraf niet komen klagen over antipolitiek en apathie’, voegt Geert Noels er nog aan toe. Vivaldi wou tonen dat België werkt. Deze regering bewijst alvast het omgekeerde.