De pennenvriendjes maken zich zorgen om genders, om Poetin, om uitstoot en Omtzigt

De media volgen en er een ietwat sarcastische correspondentie over onderhouden. Ziedaar de helse opdracht van pennenvriendjes Durnez en Vanmol. Lezen is op eigen risico. 

Goede niet-genderneutrale Erwin,

In de discipline ‘zichzelf in de voet schieten’ haalden de Ensors ook dit jaar weer Olympisch goud, en dat al voor de tweede keer. Ze hebben het ook nu weer te danken aan de geniale genderneutraliteit van hun award-uitreiking waardoor alweer de prijzen voornamelijk naar mannen gingen. ‘Allemààl naar mannen‘, schreven de journalisten, want die zijn niet alleen genderneutraal maar ook feitenvrij. Er hebben wel degelijk vier vrouwen een Ensor gewonnen: twee dames voor beste documentaire, één voor beste make-up en één voor beste kostuum. Eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen dat de Ensor voor Links Achteruit Inparkeren dit jaar niet werd uitgereikt, maar de kans bestaat dat die toch ook weer door een man gewonnen zou worden.

Een schande is het, vanzelfsprekend. Dat voornamelijk mannen de prijzen wegkaapten, met hun baarden en hun bier en hun penis en dergelijke. Daar mogen wij ons niet zomaar bij neerleggen, Erwin. Na breed gedragen maatschappelijk overleg met mezelf heb ik gelukkig dé oplossing.

Terugkeren naar de toestand van twee jaar geleden, met binaire Ensors voor mannelijke en vrouwelijke hoofd- en bijrollen? Dat zou natuurlijk geweldig gezichtsverlies betekenen voor directeur James Ensor en zijn medewerkers. Anderzijds is die genderneutraliteit ook niet vol te houden. De oplossing is even simpel als geniaal (uiteraard, ik heb ze bedacht): laat de neutraliteit los en omarm de genderdiversiteit. Reik een Ensor uit voor élke letter van het LGBTQIA+-alfabet. De laatste keer dat ik gekeken heb waren er 72 genders. Hoe mooi zou dat niet zijn? 72 Ensors voor beste hoofdrol en 72 voor beste bijrol!

In een totaal hier geen verband mee houdend bericht, verneem ik dat de Grammy’s 2024 hoofdzakelijk gewonnen werden door vrouwen. Heb jij ook dat massale protest gehoord van mannelijke artiesten? Ik ook niet.

Vanuit Kortrijk bereikt ons dan weer het bericht dat de wereldkampioenschappen ‘Messen in de rug’, én de Nobelprijs ‘Kogels in een prepper’ én het EK ‘Mensen onder de bus keilen’ gewonnen zijn door iemand die zichzelf Q noemt omdat hij anoniem wil blijven.

Beste ovenklare vriend,

Aangezien we beiden nogal fan zijn van ‘hete’ dingen, iets over het licht op het eind van de tunnel wat een gaspit blijkt te zijn: crematie.  Aflijvige Vlamingen kunnen voortaan samen met Fifi, Blub of Beffie ter aarde besteld worden. Jawel, binnenkort kan de doorbakken dierenliefhebber ook zijn huisdier in het graf meenemen, pot aan pot.

Uiteraard niet zonder de nodige voorzorgen. Zo mag de urne van ‘onze Blackie’ niet biologisch afbreekbaar zijn teneinde asvermenging te voorkomen. Je zal maar postuum een zoönose oplopen. Dan lig je daar met je rabiës of je varkenspest en te stijf om te krabben als het jeukt.

Maar als je dacht dat dit een goednieuwsshow ging worden dan kom je bedrogen uit, vermetele vriend. Want wat lees ik in het periodiek dat ooit stelde dat u en ik en alle Vlamingen, tot de nog niet verwekten toe, over een racistisch gen beschikken dat er – om mooi in de context te blijven – ingebakken zit: ‘een crematie stoot evenveel uit als twee keer naar Londen vliegen‘.

Waarom vliegt een mens twee keer naar Londen vraagt u zich met mij af? Vergeetachtigheid is des mensen en een online aangekocht ticketje voor Madame Tussauds is makkelijk op de schouw achtergelaten.

Hoe schoon is het toch, Stef, de creativiteit waarmee men ons de aanstoot voor de uitstoot door de strot probeert te rammen. Het is niet genoeg dat gij bij leven en welzijn bij elke voetafdruk koolstof ziet opspatten. Neen, zelfs voor de laatste ademstoot zult gij verantwoording afleggen voor de Green Deal van Bagwan Frans (Timmermans) en zijn acolieten.

De klad zit trouwens goed in het heiligenschap van polyglotte Frans. De haan kreeg niet eens de kans drie keer te kraaien of hij werd harder verloochend dan enige andere heiland voor hem. Waar het voorheen goed poseren was met de klimaatpaus wou geen mens er nog dood mee gevonden worden na het boerenprotest.

Men is zelden sant in eigen land. Ik zou er willen aan toevoegen ‘veel geblaat bij eigenbaat’.

Waarde Vanmolders,

Toen op 22 november vorig jaar bleek dat de Nederlandse verkiezingen een verpletterende overwinning opleverden voor een Limburgse witte haarspoeling met uitgesproken standpunten, was het voor iedereen die de politiek in Europa een beetje volgt meteen duidelijk: een regering met Geert Wilders komt er niet.

Voor de ouderen onder ons moeten we dat even uitleggen. En voor de jongeren ook. De ouderen hebben de tijd nog meegemaakt dat een regering enigszins een afspiegeling was van een verkiezingsuitslag. De jongeren denken in al hun naïviteit dat dit nog zo is. Ziedaar de onschuld van de jonkheid en de dwaze schoonheid van nostalgie in één verbijsterende dwaling samen.

Voor simpele zielen lijkt het inderdaad logisch. Wint een partij meer stemmen dan een andere partij, dan zou je denken dat die aan het bewind mag komen. Sterker nog: winnen een paar rechtsdraaiende partijen van een grote groep linksdraaienden, kan de argeloze voorbijganger misschien denken dat er een wat rechtser kabinet van komt. Hoongelach is hun deel. Want je kan altijd rekenen op een weifelend, twijfelend, krinkelend, winkelend watje dat er op een cruciaal moment tijdens de formatiegesprekken uitstapt. Wie heeft er een cordon sanitaire nodig als je al een ‘Oh, Oh, Omtzigt’ hebt?

Een andere Limburger, dikbuikig en met een witte baard, staat zich inmiddels al in de coulissen warm te lopen. Opschieten, mannen, want die Frans Timmermans is snel buiten adem. Of wacht eens?  Vooral niét opschieten, mannen!

Beste Stef,

‘Naïef om te denken dat je Q kan veranderen in zijn aard.’ Veel dodelijker dan dit zinnetje uitgesproken door Stefaan De Clerck bestaat niet. Wat de aard van het beestje moet voorstellen daar zal menig Kortrijkzaan over kunnen uitweiden.

Toen onze toenmalige minister van Justitie moest onderduiken voor de drugsmaffia werd in de Groeningenstad al eens gemonkeld dat hij zijn rekening niet tijdig betaald zou hebben. Van de man zelf circuleert stilaan meer compromitterend beeldmateriaal dan van pornokoning Ron Jeremy. Om maar te zeggen dat de burgervader niet echt het imago heeft van een brave huisvader.

Maar het kan uiteraard nog altijd erger. Indien de ruimte onder een steen niet uw residentie is zal het u alvast niet ontgaan zijn dat ene Tucker Carlson de antipathieke Russische ‘spring-in-een-ander-zijn-veld’ geïnterviewd heeft. Een volledig legitieme bezigheid zou je denken aangezien die Carlson een journalist is en Poetin een politicus met een niet onbesproken buitenlandbeleid.

Dat was buiten Guy Verhofstadt gerekend! Wanneer Tucker Carlson ook maar één seconde van dat verduivelde interview uitzendt zal ‘the curtain haired wanker’ – luidens zijn koosnaampje bij de Britse pers – zorgen dat die hele Tucker geen voet op Europese bodem meer kan zetten.

Verhof vindt dat het compleet ‘not done’ is om de fragiele evenwichten te verstoren door zomaar met vileine dictators gesprekken aan te knopen. Dat Verhof zelf meer het handje van Poetin vastgehouden heeft dan diens maîtresse Alina Kabajeva vergeet hij even voor het gemak. Evenals het feit dat hij in Maidan zelf het vuur aan de lont gaan steken is.

Maar ook bij onze bedrukte pers waren dergelijke geluiden te horen. Tucker Carlson zou vooringenomen heten, hele en halve leugens verkopen en de propaganda niet schuwen. Met dergelijke ijzersterke referenties zou je denken dat ze hem meteen het hoofdredacteurschap van pakweg De Standaard aanbieden, maar blijkbaar situeert de vooringenomenheid zich aan de rechterkant van het spectrum en dan kan het niet.

‘Wordt vervolgd’ zou ik zeggen, al dan niet letterlijk.

Kameradski Erwinowitz,

Een journalist? Ben je zeker dat hij geen vrachtwagenchauffeur is? Spijtig. Ik vond het nog zo sympathiek van Poetin dat hij een interview wou geven aan Trucker Carlson. Eén ding hebben ze volgens mij alvast gemeen, Verafstoodt en die trucker: ze gedragen zich met grote regelmaat zo zot als een achterdeur.

Tot volgende week, pennenstreek!