De pennenvriendjes zien De Grauwe werkelijkheid

Kranten lezen, media consumeren en daarover corresponderen. Het is een vuile job, maar iemand moet het doen. En wat zegt u dan? Dankuwel, pennenvriendjes! 

Doctorandus Vanmol,

Jij en ik zijn opgegroeid in Vlaanderen – ik in dat van de jaren ’70 en ’80, jij in dat van de jaren 1890 (Het klopt toch dat priester Daens al eens een patatje kwam meesteken bij jullie?). Een en ander betekent dat wij een brede scholing hebben genoten, kunnen lezen, schrijven, een beetje rekenen, en een ruime algemene kennis vertonen inzake aardrijkskunde, geschiedenis en westerse pornografie van ‘Debbie does Dallas’ tot heden.

Het maakt ook dat wij een aantal dingen geheel zelfstandig kunnen, zoals een hypotheek afbetalen, gaan stemmen, in de file staan, en met een beperkte mate van succes door het leven gaan.

Nochtans zou het een epische vergissing zijn als wij voor complexere materie zomaar vertrouwden op onze eigen zintuigen of ervaringen. Neen, Erwin, voor complexere materie hebben wij professoren en experts, zoals econoom Paul De Grauwe, professor aan de London School of Economics en gewoon hoogleraar emeritus aan de KUL.

Eenvoudige lieden, zoals wij, zouden kunnen denken dat onze winkelkar, mobiliteit, energie, horeca, woningrenovatie en dies meer op korte tijd vele malen duurder werden, en dat tegelijk de staatsschuld onverantwoord hoog is opgelopen, de dienstverlening slechter en de toekomst van onze industrie somberder.

Helemaal fout, Erwin! Allemaal hersenspinsels van N-VA-trollen! Larie, alsook apekool! Dat leert professor De Grauwe ons. Een begroting moet helemaal niet in evenwicht zijn. Besparen is nergens voor nodig. De industriële productie in België stijgt alleen maar. België is helemaal geen failed state, maar juist super goed bezig. Iedereen zegt het! Het gaat beter dan ooit met onze welvaart.

Kortom: leve Paul De Grauwe. Eeuwig dankbaar zijn wij voor zijn diepe inzicht.  Berichten als zou de koopkracht van gezinnen dalen zijn vuige verzinsels van de N-VA-gezinde De Standaard en die rechtse rakkers van De Morgen. Van de nazi’s bij HLN kan je natuurlijk niks anders verwachten (wie laat er nu ook ondernemers aan het woord, zeg!) Maar zelfs de fascisten van De Tijd doen mee aan die leugen.

Mijn wijze raad: trek experts nooit ofte nimmer in twijfel. Zij hebben het altijd bij het rechte eind, zoals we 100% zeker weten sinds de uitbraak van het covidvirus (dat zéker niét ontsnapte uit een Chinees laboratorium! Oh, wacht even… ) 

Beste ongedevalueerde vriend Stef,

Elke keer wanner ik Paul De Grauwe hoor vernoemen ben ik in dubio of het zijn naam is of een omschrijving. Paul combineert tomeloos economisch optimisme met de gelaatsuitdrukking van een man die net de onvermijdelijke implosie van alles wat is, aanschouwd heeft.

Er gaat geen etmaal voorbij of er bereikt ons een onheilstijding over de financiële toestand van het vaderland . ‘Allemaal oudewijvenpraat’, volgens De Grauwe professor. ‘Wat zitten de Belgen toch altijd te zeuren? Kijk maar om je heen. België is prachtig’, verzekert de man vanuit zijn optrekje in Folkestone. ‘ Schulden zijn prachtig! Iets prachtiger bestaat er niet! Het is dan ook maar fair dat we onze kinderen er ook wat van gunnen. We mogen daar niet te egoïstisch in zijn. Dat onze kinderen later met een vergrootglas en een pincet op restaurant zullen gaan is dan nog eens goed voor hun lijn ook.’

Paul De Grauwe doet me altijd denken aan zijn Griekse evenknie Nixxos Aandehandos, de man die de Grieken de schuldencrisis van 2010 inloodste. Volgens Nixxos was er geen vuiltje aan de Helleense lucht, zelfs niet toen bleek dat de regering Alexandreou Decroopoulos samen met zijn minister van Begroting Alexis Bertrandis zijn begrotingscijfers bij mekaar gefabuleerd had.

Met dat verschil uiteraard dat Griekenland van oudsher een zwak economisch bestel had met veel corruptie, politiek cliëntelisme, grote inefficiënte staatsbedrijven, een grote staatsschuld en veel te veel ambtenaren.

Dingen die hier uiteraard totaal niet aan de orde zijn.

Ha, die zuiderbuurman Erwin,

Na een dag vol noeste arbeid wil ik wel eens neerploffen op de bank (vertaling: in de zetel) in onze schamele Zeeuwse woonst. Om mijn geest nog leger te maken dan die doorgaans al is, kijk ik bijwijlen naar de televisie. Er zijn zelfs dagen dat ik die ook aanzet.

De Nederlandse commerciële zenders bieden één voordeel. Net als op de Vlaamse zijn weinig programma’s de moeite, behalve soms het gezwam van Johan ‘een kaars tussen d’r benen’ Derksen en co op SBS6. Daarna pik ik soms ‘Het Hart Van Nederland’ mee. Dat is het journaal van SBS6, maar dan – zoals de titel doet vermoeden – vooral gericht op het binnenland.

Eerst moet je een reclameblok van 68 minuten doorstaan (zo voelt het toch aan), waarin ongeveer 6.000 keer het woord ‘duurzaamheid’ valt. Want marketing is tegenwoordig de voorpost aan het front van de maakbaarheidsmaniakken.

Vorige maandag bevatte één uitzending van ‘Hart van Nederland’ de volgende nieuwsitems: een actiecomité wil verkoop van meeneemkoffie voortaan in herbruikbare bekers. Omwonenden klagen over geluidshinder van windmolens. En heisa over een mopje van koning Willem-Alexander. Bij een koninklijk bezoek aan het stadje Zutphen zei een meisje dat ze een foto van de koning had gezien. Waarop Willempie olijk grapte: ‘Ik had ‘m niét gephotoshopt, hoor’. Een verwijzing naar de belachelijk disproportionele ophef rond een gezinsfoto van de Britse Kate Middleton. Grote verontwaardiging bij de Britse kranten over het mopje van koning Willem. Groot nieuws ook, tot in de Vlaamse kranten.

Zou het kunnen, Erwin, en ik wik mijn woorden zorgvuldig, dat wij stilaan evolueren tot een volstrekt hysterische, kinderachtige, puberale, rotverwende, over first-world-problems-zeurende, über-emo, huilie huilie, pampermedia samenleving? Of moeten we dat eens voorleggen aan professor Paul de Grauwe?

Zeg Stef,

Wat heb jij toch tegen Paul De Grauwe? Zo’n sympathieke mens. Zo sympathiek zelfs dat de Britten er een brexit voor over hadden om hem terug het kanaal over te krijgen.

Maar nu iets anders, Stef. Het is Sint Juttemis! De kippen hebben tanden gekregen, Pasen en Pinksteren zijn op één dag gevallen en de varkens kunnen vliegen!

De N-VA is een belgicistische partij geworden!  ‘Krijg nu de kramp in uw kloten’ hoor ik u denken. Wel ja, Stef, voor het eerst komt de partij – die de splitsing van het land als eerste axioma heeft – in gansch het land op. Na decennia tegen de Franstaligen geroepen te hebben dat ze een bende tamzakken zijn met pellekes op hun col zal de Waals-Brabander zijn dankbaarheid daarvoor kunnen tonen door in de eigen kieskring op de N-VA te stemmen.

Je zou denken dat men daar in Waals-Korea het einde van de Vlaamse agressie viert met sloten pékèt, maar niets is minder waar. Het zit namelijk zo. De persoon die daar de stemmen in ontvangst zal nemen is Drieu Godefridi. Dat klinkt als een beschonken Vlaming die aan een ‘baraque à frites’ ‘God dit zijn goede frieten hier’ wil zeggen, maar dat is aan gene zijde een vrij bekend figuur. Maar dan bekend als rotte vis zoals ze dat ten onzent zeggen.  

De man is omwille van zijn rechtse standpunten al 7 jaar lang persona non grata bij de Franstalige pers. ‘Dankzij Godefridi zal de Waal voor het eerst kunnen stemmen voor een sociaal-economisch rechts en doortastend conservatief beleid’, dixit De Wever.

Dat zijn uiteraard leugens. Iedereen die de politiek de laatste jaren een beetje gevolgd heeft weet dat je op een sociaal-economisch rechts en doortastend conservatief beleid bij de N-VA evenveel kans maakt als bij de PVDA. De enige bedoeling is uiteraard de MR te verkleinen. 

Affijn, veel maakt het niet uit, de Franstalige pers heeft nu al unisono beslist geen woord met de man te wisselen. Het cordon médiatique is al beslist. Dieu verhoede dat het publiek zomaar een afwijkende mening zou horen.

‘Pensée unique’ wordt niet voor niets in elke taal in het Frans geschreven.

Tot volgende week!