De pennenvriendjes zoeken zakken- en glazenwassers
foto © Vanmol
Help! Er zijn oldtimers in de stad! Er zit water in de chocolade! En Gennez wil het onderwijs keren! Gelukkig is God er nog.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementWaren ze maar de politiek in gegaan! Dan konden onze pennenvriendjes bepalen wat er in de kranten kwam en wat niet. Helaas, nu staan ze aan de verkeerde kant van de gazet. En u zal het met hun correspondentie moeten doen.
Duurzame Erwin,
Schreef ik vorige week dat de mensheid gered is en het klimaat weer tot rede gebracht? Sorry, vergeet dat. Alles is weer om zeep. De temperaturen zullen gierend uit de klauwen lopen. Probeer zo snel mogelijk hoger gelegen gebied te bereiken om aan de schuimende golven te ontsnappen. En bid voor iedereen en alles wat je lief is.
Vanwaar mijn blinde paniek, vraag je? Heb je dat niet gelezen dan? Het is allemaal de schuld van Zuhal Demir. Alweer! Ja, ik kan er ook niet aan doen dat alles altijd haar schuld is. Maar ’t is echt zo. Zij heeft beslist dat oldtimers terug binnen mogen in de LEZ-zones van Gent en Antwerpen. Terwijl een LEZ toch echt wel ‘Lage Emissie Zone’ betekent.
Iedereen weet dat de gemiddelde oldtimer meer roetdeeltjes produceert dan een Russische olieraffinaderij na een Oekraïense drone-aanval. Bovendien zuipt zo’n oldtimer meer dan een Theo Francken op zomerse kroegentocht in Brussel en moet je aan zijn brandstof nog eens giftige loodvervangers toevoegen. (Iets wat Francken van zichzelf trouwens spontaan produceert, heb ik mij laten vertellen door een sympathieke Antifa-militant.)
Nee, Erwin, ’t is om zeep. Het is stuitend. Het enige wat we nu kunnen doen is ons haar nooit meer wassen met shampoo, gras eten in plaats van biefstuk en al onze intercontinentale reizen te voet doen. Dan, en enkel dan, maakt de mensheid nog kans op een paar extra maanden voor de apocalyps toeslaat.
Hey H2Olijke vriend Stef,
Het was de grote Aalsterse schrijver Boon Louis-Paul die stelde dat men de mensen een geweten diende te schoppen. Bij de VRT hebben ze dat verfijnd tot de-mensen-een-slecht-geweten-schoppen. God verhoede het dat u ook maar één onbezorgde seconde op deze ruimtekloot zou doorbrengen.
Het meest recente nonsensicale pestproject heet ‘Water Challenge’. Het is een dingetje waarmee de ngo Join For Water subsidies allerhande probeert los te weken. Uiteraard krijgt zoiets meteen een breed forum bij onze staatsomroep. Het riedeltje is gekend: u en ik verbruiken teveel van iets, hebben een te grote voetafdruk van iets of vegen ons achterste teveel aan iets. Deze keer is het water. We verbruiken er teveel van, want er is te weinig van.
Ik zie je fronsen als Paul Van Tigchelt die zich afvraagt waar de ramenwasser blijft bij dergelijk bericht. En samen met u ongetwijfeld de gemiddelde Vlaming wiens pelouse stilaan een vergelijking met de Everglades kan doorstaan.
Het leest ook alsof het geschreven is met de ‘AI prompt’: verzin de meest absurde manieren om water te besparen. Zo zou een reep chocolade 1.700 liter water opsouperen. Dat lijkt me vrij onwaarschijnlijk, Stef. Ik heb ooit een tijdje in een grote chocoladefabriek gewerkt en ik heb daar nooit of te nimmer een reep tegengekomen die 1.700 kilo woog. Want 1 liter water is gelijk aan 1 kilo en als die reep maar luttele grammen weegt dan wil dat zeggen dat al de rest van het water terug geschonken is aan de grote cirkel van het ecosysteem.
Een kop thee in plaats van een kop koffie drinken bespaart 100 liter water en kiezen voor een appel in plaats van een ijsje bespaart 350 liter water. De tips lijken wel geschreven door freubeljuffen om snoepen te ontmoedigen. Uiteraard is vlees de grootste boosdoener. Een keertje vegetarisch eten levert 1.300 liter winst op en een veggieburger binnen wurgen zelfs 2.000 liter. Alsof er geen water valt op die sojabonen.
Misschien moeten we zelf een bijdrage leveren onder de vorm van extra tips
– Poedersoep gooien op schilderijen ipv bliksoep: 350 liter
– Uzelf vastplakken op het wegdek met dubbelwandige tape ipv superlijm: 475 liter
– Niet naar fonteinen kijken: 152 liter per minuut
– Geen grond laten braak liggen want onderzoek wijst uit dat braakliggend terrein veruit het meeste water opvangt.
– Laat uw regenscherm thuis, regenschermen vangen per jaar 100.000 liter water op.
– Stop onmiddellijk met intercontinentale scheepvaart op de oceanen: 1.332.000.000.000.000.000.000 liter bespaard!!!
Doe dat maar eens beter, ngo van mijn voeten!
Goedheilige Erwin,
Ik had het nooit in jou gezien, maar eigenlijk ben jij een trendsetter. Een early adopter. Een influenseur, als het ware. Met uw zorg voor de Mariagrot in uw buurtschap en uw Lourdes-reizen. Wie had dat gedacht? Erwin de reli-hipster! Met een verregaande invloed op onze culturele opinieleiders!
Ga maar na: Kristien Hemmerechts, Christophe Vekeman, ja zelfs Christoff De Bolle, allemaal bekeerden ze zich recent tot het geloof in God. Onvoorstelbaar. Straks gaat de paus nog zeggen dat hij katholiek is. Nee, dat laatste zou niet geloofwaardig zijn. Maar toch: proficiat, Erwin. Ik dien eerstdaags een verzoek in om, na uw bier, ook uw persoon zalig te laten verklaren.
Nu even iets anders: ik zit hier met vuile ramen en een luie vrouw. Heb jij het nummer van Paul Van Tigchelt? (Die justitieminister met een half opgetrokken rolluik als voorhoofd.) Die schijnt daar een paar migrantjes voor te hebben. En als hij die vertrouwt, dan ik ook. We kunnen ons als samenleving tenslotte niet permitteren dat er plots een grootschalig glazenwasserstekort ontstaat. De gevolgen zouden catastrofaal zijn. En je kan al die Pakistaanse hand-carwashers in onze contreien niet plots omscholen tot glazenwasser. Toch? Daarom zeg ik ook altijd, net als Paul: die grenzen kunnen opener!
Migratieproblemen? Ach, van alle uitdagingen die onze welvaartsstaat te wachten staat is migratie bijlange niet de meest prangende. Dat zeg ik niet, dat zegt Bart Eeckhout. Wel jammer dat hij er niet bij vertelt wat dan wel de meest prangende uitdagingen zijn. Oldtimers in de lage emissiezone misschien?
Hey Stef,
Ik lees die graag, Bart Eeckhout. Da’s altijd lachen. ‘Je kunt ook sereen over migratie en integratie discussiëren zonder elkaar voor neonazi uit te schelden’, oppert Bart, terwijl De Morgen decennia lang niets anders gedaan heeft. Je moet het maar durven, zo met uw werkgever lachen.
Dat is een beetje zoals Caroline Gennez, die zit ook op een moppen-spree. Gennez – die er steeds meer uitziet als een yorkshire terrier die op een bril in slaap gevallen is – wil de tanker van het onderwijs keren. Dat is toch humor van de bovenste plank? We hadden het beste onderwijs ter wereld tot Frank – schokeffectjeuh! – Vandenbroucke zich er mee moeide. Desastreus beleid dat gezwind verdergezet werd door Pascal Smet met zijn M-decreet. Ik gok dat die ‘M’ voor middelmatigheid stond. Alle kindjes een prijs en de lat op de grond. Dat moet ook Caroline Gennez geïnspireerd hebben om pre-electoraal voor een ministerpostje te solliciteren. Uiteraard beweert ze dat niet te doen en het oordeel van de kiezer af te wachten. Caroline weet sinds 2011 dat openlijk solliciteren ‘voor een toffe ministerpost’ onvermijdelijk op een sisser afloopt.
Geef toe, Caroline Gennez op onderwijs, het zou een verandering zijn. Caroline heeft duidelijk al zelf jaren geen last meer van een lege brooddoos. Dus dat probleem lost ze wel op. De lessen zouden pas aanvangen om 10 uur. Na de obligate groet aan de Palestijnse vlag. De boeken aardrijkskunde zouden ‘From the River to the Sea’ deel 1 tot 12 heten en via de wiskunde zouden de leerlingen de koers van ballistische raketten leren berekenen. Bij vraagstukken krijgt het antwoord dat de Joden de schuld zijn steevast een bonuspunt.
Verder houden we het adagio ‘alle kindjes een prijs en de lat op de grond’ verder aan. Alleen voor geschiedenis raad ik Caroline aan de kwaliteit stevig op te krikken. Het feit dat onze jongeren massaal PVDA stemmen bewijst dat hun historisch besef nul is. En dat begint stemmen te kosten.
Tot volgende week!
Categorieën |
---|
Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.
Deze week: duistere geldstromen naar nieuwsdienst, vacature voorzitter Groen en blauw bloed zonder Belgisch bloed.
Rik Van Looy had geen talent om vergeten te worden. Glansprestaties waren in zijn geval de regel. Rik Torfs brengt een eerbetoon aan zijn gouwgenoot.