De pennenvriendjes verifiëren feiten over Jitske, Lincoln en Audi
Opgelet! Ongedekte factcheck!
foto © Vanmol
Over de dochter van een beroemd sokkenmodel, een frivole VLD-mens, een dode vallei en het nieuwe model van Audi Vorst: de C4.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementTerwijl iedereen zich laat afleiden door onbeduidende zaken als de federale regeringsvorming, houden de pennenvriendjes de vinger aan de pols der bloedstollende actua.
Beste Erwtwin,
Jij hebt een moestuin, dus daarom een klein vraagje: is het wérkelijk komkommertijd in de letterlijke zin van het woord? Of is dat weer vals nieuws dat de hoofdstroom-media verzonnen hebben als excuus? Er gebeurt nochtans meer dan genoeg in de wereld, als ik dat zo lees.
Wist je bijvoorbeeld dat Jitske Van de Veire het moeilijk had met de scheiding van haar ouders? Wie is Jitske Van de Veire, vraag je? Erwin, toch! Het betreft een influenceur wiens vader een bekend sokkenmodel is. Zijn andere wapenfeit is dat hij de luistercijfers van al minstens twee radiostations wist te kelderen.
Wat hebben we nog? Europa verplicht irritante veiligheidssystemen in alle nieuwe auto’s. Ik ga het zeggen, Erwin: Europa is Hyacinth Boucquet en wij, autobestuurders, zijn die arme Richard. Als je straks in een nieuwe auto een landelijke weg inslaat, gaat er zo’n systeem aanslaan en roepen: ‘Mind the cow!’ Waarop je vermoeid antwoordt: ‘It’s behind the fence in the meadow!’ (‘Let op die koe!’ – ‘Ze staat achter het hek in de wei!’)
Al bij al: toch fijn dat Europa stilaan elke beslissing in ons dagelijks leven overneemt en ons omvormt tot willoze, passieve oetlullen voor ons eigen goed.
Maar het hoogtepunt was natuurlijk Open Vld Kamerlid Kjell Vander Elst die tijdens een zogenaamde ‘schieting’ in Leefdaal zijn eigen pijl in zijn eigen voorhoofd schoot. Terwijl zijn partijgenoten traditioneel toch vooral in eigen voet schieten.
Echt komkommertijd noem ik dat niet. Hooguit courgetteperiode.
Gevlerkte vriend Stef,
Van zich in de voet schieten gesproken. Neem nu Francesco Vanderjeugd, burgemeester van Staden, die zijn familienaam iets te ernstig nam en een groep twintigers bewegende beelden toonde waarop te zien was hoe de burgervader de frivole toer opging met een niet nader genoemde dame. Het adolescente doelpubliek was daar helaas niet mee opgezet en vroeg hete Francesco zijn mobieltje op te bergen. De partij beraadt zich nog over verdere stappen. Het parket ook, maar dan over een geval van belangenvermenging.
Ja ja, hij zit niet stil onze Francesco. Van belangenvermenging naar sappenvermenging, het is een kleine stap. Dat wist de grote voorganger uit Brakel al. Die was wel zo verstandig daarvoor een Tsjechisch-Italiaanse karakteractrice aan te spreken, kwestie dat geen hond haar ging begrijpen moest ze dorsten de zaken aan de spreekwoordelijke grote klok te hangen.
‘Ik geef toe dat ik een fout heb gemaakt’, verklaarde Vanderjeugd. In welk universum is zoiets wel een goed idee? Wat zeg je dan op zo’n moment? ‘Je weet dat ik Kamerlid ben he, maar heb je mijn slaapkamerlid al gezien?’ Of ‘ Moet je eens zien hoe ik ergens een stokje voor steek?’ De boven ons gestelden laten behalve hun stokje steeds vaker hun steekje vallen.
‘De burgemeester is zelden zichzelf meester.’ Zet dat maar eens op een tegeltje.
Feitelijke Vanmol,
Het komt wel eens voor dat wij in deze rubriek voorzichtig een puntje van kritiek formuleren op onze dagbladen. We doen dat niet graag, maar de waarheid heeft haar rechten.
Helaas, ook deze week zie ik mij genoopt tot een feitelijkheidsverificatie. Ik beschik daartoe uiteraard niet over de financiële middelen van de hoogopgeleide arbiter Rien Emmery, maar daar staat tegenover dat ik wél het onderscheid kan maken tussen hoofdzaak en bijzaak.
Waar gaat het om?
Maandag berichtte Het Laatste Nieuws over een extreme hittegolf in de VS. Dat klopt allicht. Extreme hitte kan daar voorkomen, vandaar dat je in sommige staten nauwelijks een auto of woning zonder airconditioning aantreft. Net zoals je in onze contreien niet snel een huis zonder verwarming zal zien.
Het probleem zit ‘m in het vervolg van de titel: ‘Bijna 54 graden in Californië.’ Dat kan kloppen volgens de foto waar we een koppel zien poseren bij een thermometer die zelfs 55 graden aangeeft.
Maar wacht eens: die foto is genomen in Death Valley! Zoals de naam al doet vermoeden is dat een eerder onleefbare vallei. Al sinds…. euh, sinds de geboorte van Keith Richards (ja, echt: zo lang al) is Death Valley elke zomer één van de heetste plaatsen ter wereld.
Ik ben er eens geweest in juni en zelfs toen – in 1999, dus nog voor de Unconvenient Truth van Al Gore – voelde het bij het uitstappen alsof ik een hete haardroger binnenstapte. Gelukkig was het maar vijftig meter van de auto naar de General Store. (Ik zocht eigenlijk een specifieke winkel, maar er was enkel een algemene. Zo jammer weer!)
Maar om u een idee te geven: de hoogste temperatuur ooit in Death Valley werd alreeds gemeten in 1913! (Keith Richards had toen net zijn midlife crisis.) Op 10 juli 1913 was het in Furnace Creek, Death Valley 56,7 graden. Vooralsnog is dat record nog niet gesneuveld.
Let op, we doen hier niet aan klimaatveranderingsnegationisme. Ik wijs er enkel op dat dit een zeer misleidende foto is als je over de hitte in de VS of zelfs in Californië wil berichten. Klikbeet én klimaatporno in één.
Nog een mooi voorbeeld. Een dikke week eerder – dus in Het Voorlaatste Nieuws – lazen we dat het in Washington DC zo heet is ‘dat zelfs Abraham Lincoln zijn hoofd erbij verliest‘.
Woohow. Het beeld van Abraham Lincoln voor het ‘Lincoln Memorial ‘in Washington DC is een gigantische sculptuur van 170 ton, gehouwen uit 28 blokken witte marmer. En nu is het dus zo warm dat die enorme kop van vader Abraham dreigt te… ja, wat?… Smelten?!
Wacht een seconde, houd uw paarden, stop de persen! Bij nader toezien blijkt het te gaan om een wassen replica van dat standbeeld. Dat bevindt zich bij een school een heel eind verderop in Washington. Een replica van was… Van WAS! Als in: het materiaal dat al begint te smelten als je er een beetje intens naar kijkt. Erwin, ik zeg het nog eens, klikbeet én klimaatporno: een onklopbare succesformule.
Goed geconserveerde maat Stef,
We doen nog even verder onder het motto ‘weet je geen raad, steek het op het klimaat’.
De topvrouw van Hak – producent van fletse groentjes in potjes – waarschuwt dat er een probleem is met alle groenten tijdig onder het schroefdeksel te krijgen. De reden daarvoor is – hoe kan het ook anders – het klimaat. Het ligt uiteraard niet aan het feit dat de Nederlandse boer, platgeslagen met Europese en ter plekke met sadistisch genoegen opgevolgde regeltjes, nauwelijks nog aan een winstgevende teelt toekomt.
Wanneer je boeren onteigent om op hun gronden, de vruchtbaarste van Europa, wildernis te kweken, dan komt er onvermijdelijk een moment dat Hak een hak gezet wordt. Het doet me denken aan het feit dat men overal stuwen en dijken afbreekt en vervolgens met cijfers van toenemende overstromingen wappert om te bewijzen dat het klimaat achtereenvolgens naar de knoppen, de maan, de Filistijnen en uiteindelijk finaal naar de kloten is.
Als er iets is dat wél voorspoedig groeit dan is het de ‘ontgroei’, de fameuze ‘degrowth’. En die schiet aardig op! De Duitse economie ligt op apegapen en hier ten lande zal Audi een fabriek ter grootte van een gemiddeld Vlaams dorp sluiten.
Vreugdevuren bij de degrowthers en industriehaters zou je denken? Niets van dat alles! De ontgroeiers en economische bollebozen van de PVDA hebben plots en ook klaps ontdekt dat wanneer een fabriek sluit hun stemmenreservoir op straat komt te staan. Nadat ze de directie op elke mogelijke manier gekloot heeft en de beste betaalde arbeiders van het land probeerde te overtuigen dat ze uitgebuit werden.
Maar niet gevreesd, behalve met kritiek komen ze met een oplossing. De overheid moet Audi dwingen een auto te produceren die niemand wil kopen! Van ‘ontgroei’ naar ‘moetgroei’. Het doet denken aan de bokkensprongen en de daaropvolgende kolossale rampen van de legendarische Chinese grote roerganger. Mao vent toch!
Categorieën |
---|
Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.
Deze week: duistere geldstromen naar nieuwsdienst, vacature voorzitter Groen en blauw bloed zonder Belgisch bloed.
Adrien de Gerlache doet ervaring op bij de marine en raakt na een reis naar Groenland geobsedeerd door de Zuidpool. Zijn door Leopold II gesteunde Zuidpoolexpeditie was niet voor koorknapen.