De pennenvriendjes en het verre duistere verleden van De Kampioenen
En alles over veggie hamburgers en denkende bomen
Julien Schoenaerts was de oorspronkelijke Xavier Waterslaeghers, hier met een juffrouw uit de cabardouche ‘De Roste Muis’, voorloper van de Pussycat.
foto © Wikimedia Commons
Wist je dat De Kampioenen al veel langer bestaan dan 1990 en toen nog fouter waren? Dat en meer onheil in de correspondentie van Vanmol en Durnez.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOp televisie mag het niet meer, maar Doorbraak durft het nog aan: foute grappen. Neem nu de pennenvriendjes: dat leest een paar gazetten en dat begint alles uit zijn context te rukken en wild om zich heen te schoppen. En dan zijn er nog mensen die dat humor vinden ook! Waar blijft die ethische commissie van Doorbraak, eigenlijk?
Hey, Erwin ‘dagschotel’ Vanmol,
We kunnen natuurlijk niet om hét grote nieuws van deze week heen. Nee, niet de diepe recessie waar we in belanden. Ook niet de derde wereldoorlog die aanstonds losbarst. Of die peilloze krater die door moet gaan voor een begroting. Hét grote nieuws ging over de geschrapte afleveringen van FC De Kampioenen met foute humor!
Ik durf hopen dat er inmiddels een gerechtelijk onderzoek is gestart en dat producers, auteurs en acteurs hun straf niet zullen ontlopen. Hoewel: zo’n zeventig jaar geleden gebeurde ongeveer hetzelfde.
Weinig mensen weten dat FC De Kampioenen al veel langer bestaat dan 1990. Sterker nog: de allereerste tv-uitzending van het NIR op 31 oktober 1953 was een herhaling van FC De Kampioenen. Of liever: het was een herhaling van ‘Kampioenen naast Mathilde’, want zo heette het programma oorspronkelijk. In die tijd ging alles live op antenne. Bij elke herhaling moesten de acteurs de hele aflevering opnieuw spelen voor een levend publiek. Maar opmerkelijk: ook toen al was er ophef over een foute aflevering.
Het verhaal begon nochtans onschuldig. DDT (rol van Jef Cassiers) heeft 2 joodse families verborgen op zolder. Hij vraagt schandalig veel geld voor kost en inwoon, maar hij heeft ze niet verteld dat de oorlog al 8 jaar gedaan is. Ondertussen is er een zwarte gesignaleerd in het dorp. Meteen daarna wordt een fles Porto gepikt van Carmen (gespeeld door een hilarische Anton Peeters met pruik en 2 grote bloemkolen). Bieke (een jonge Chris Lomme) wordt lastiggevallen in een donker steegje. En Boma (met verve vertolkt door niemand minder dan Paul Vanden Boeynants) is opgelicht voor 8 miljard miljoen Belgische frank (ongeveer 10 euro). Xavier (een ijzersterke Julien Schoenaerts) zal dat gespuis wel eens een lesje leren! Oscar (een verbeten Nand Buyl) gaat mee. Juist wanneer ze in het café komen, heeft Markske (een prille Gaston Berghmans) per ongeluk een grote choco over zijn gezicht gemorst. Xavier en Oscar denken van de weeromstuit dat hij de zwarte is. Lachen! Hoezeer Pascaleke (Denise De Weerdt) en Doortje (een piepjonge Annie ‘bomma van Familie’ Geeraerts) ook roepen dat het Markske is. En ‘de zwarte’ in het dorp, dat was geen man van kleur. Welnee, dat was gewoon zwette Vic, die tijdens de oorlog meedeed met den Duits en terugkeerde uit het gevang. Wat een hilarisch misverstand!
Tot daar waren de grappen nog 100% politiek correct, maar dan pakken ze de echte dader die de taart had gepikt: een zigeuner! Die komt terecht in een gevangeniskamp, samen met de 2 ondergedoken joodse families, verraden door zwette Vic. Oké, ik weet wel: je moet dat zien in zijn tijdsgeest, maar rond 1968 begon men dat toch al problematisch te vinden. Uiteindelijk werden bijna alle scenario’s van ‘Kampioenen naast Mathilde’ vernietigd. Tot in 1990 ene Bruno Raes, producer bij de VRT toch een exemplaar terugvond en dacht: dat kunnen we vandaag beter. De rest is geschiedenis. Een trieste geschiedenis, maar ons veerkrachtige Vlaanderen zal ook deze schandvlek wel overleven.
Beste sjoeke,
Het zal je niet verbazen maar ik vind de censuur van FC De Kampioenen héérlijk! Niet dat ik tegen belegen moppen of volksvermaak ben. Ik kan me op mijn ouderdom zelf als belegen catalogeren en mijn vermaak is bij voorkeur volks. Neen, waarom ik die ballenkramp van de VRT zo weet te waarderen, is omdat het nu wel voor iedereen zo klaar is als een militaire zaklamp dat de zotten het zothuis hebben overgenomen.
Je kan met een PA van 10.000 watt in de woestijn staan roepen dat woke de dood betekent van alles, met de humor als kanarie in steenkoolgewinningsgebied op kop. Zolang de mensen niet met de neus op de feiten gedrukt worden, zién ze het niet. Een beetje zoals katten die pas iets opmerken wanneer je er een tik tegen geeft.
De tik van de VRT aan ‘FC De Heruitzendingen’ heeft zijn effect duidelijk niet gemist, gezien de lawine aan verontwaardigde reacties. Zelfs Conner Rousseau, de meest getalenteerde tijdsgeest-capteerder van het moment, vond het ‘des Guten zuviel.’ Er waren natuurlijk meteen lieden die zich verplicht zagen op sociale media de mare kond te doen dat ze voor hen meteen heel de serie mochten schrappen. Onverzoenbaar als De Kampioenen zijn met hun astrologisch hoge standaarden aangaande cultureel verantwoord dijengeklets. Ik ken dat slag lachsnobs. Vroeger waren zo’n mensen tegen Benny Hill of tegen Gaston en Leo of films van Urbanus. Liever zaten ze naar programma’s te kijken met grappen die niemand begreep, ook zij niet. Maar eerder doodvallen dan dat toegeven.
Dat waren zelden aangename mensen, Stef.
Santé, moatse Erwin, woar,
We moeten het nog eens hebben over jouw favoriete stad: Gent! Naar verluidt bouwen ze daar elke zomer een feestje van een week waar van alles te beleven is: 8 uur durende concerten, kluchtige komische kraampjes met potsenmakers en ernstige voorstellingen met poseurs. Niet dat de doorsnee bezoeker daar veel hinder van ondervindt, want die komt toch gewoon pinten bingen en hamburgers vreten. Nu wordt dat laatste in Gent steeds meer geproblematiseerd. Wie hamburgers met vlees verkoopt, betaalt meer standgeld voor zijn pop up-doening dan een vegetarisch kraam. Daar had een Brusselse venter het volgende op gevonden: hij legde Beyond burgers tussen zijn broodjes en verkocht die zonder zijn klanten te zeggen dat die dingen vegetarisch zijn. De vleesindustrie was niet te spreken over dit ‘bedrog’. De vleesloze opiniemakers vonden het dan weer geweldig.
‘Welke argumenten zijn er nog om dode dieren te eten?’, vroeg een van hen zich af. Want: ‘smaak is dus geen punt meer.’ Echt? Ik heb het geprobeerd, Erwin. Want in tegenstelling tot wat undercover journalisten over mij schrijven, ben ik heus de kwaadste niet. En ik kan melden dat Beyond meat inderdaad een relatief goede imitatie is van vlees. Leg dat op een broodje, gooi er ketchup, mosterd en augurk bovenop en menigeen zal het verschil niet opvallen. Eet het puur en het komt nog niet in de buurt van echt vlees. Beetje nootachtige, vlakke smaak. Ok, niet zo smerig als faux gras, maar laat het mij zo stellen: héél veel lekkerder dan het doosje dat normaal rond een Big Mac zit, is het ook niet.
Nog net goed genoeg voor Gent, zeg maar, waar veganisten al protesteren tegen de zooi in waterzooi. Welk argument is er nog voor zooi? Hou het puur bij water! ‘Ober, mijn water is toch niet gekookt in een pot waar ook vlees in bereid werd?’
Yo Saignant Durnez!
Ik heb die berichtgeving ook met toenemende verbazing gelezen. Domme vleeseters zomaar op klaarlichte dag gefopt! Wat een jolijt! Het is duidelijk dat onze pers eerder ‘carnitegen’ dan ‘carnivoor’ is. Dat verbaast uiteraard niet. Onze hoofdstroom media zijn zo bloedeloos als de gebleekte houtpulp waarop ze hun voorgesorteerde berichtgeving afdrukken.
Waar kon deze Beyond burger frats anders gemaakt worden dan in Gent? Gent, Beyond city met zijn Beyond mobiliteitsplan, uitgevaardigd door een Beyond stadsbestuur bestaande uit Beyond groenen en Beyond liberalen.
Zowaar Beyond grappig!
Knoestige kameraad,
Ik verneem dat bomen denken dat het al vroege herfst is. Jij bent zelf een boom van een vent, dus misschien kan je uitleggen wat er aan de hand is? Zijn die bomen in de fake news fuik gelopen? Heeft iemand de sluisdeuren weer opengezet? Of is het de schuld van het intellectuele klimaat? En hoe weten wij eigenlijk wat bomen denken? Radeloos verblijf ik inmiddels.
Hey Beyond Twiggy,
Dat de bomen denken dat het herfst is, zie je aan het overaanbod eikels dat je overal tegenkomt. Bomen hebben klimaatstress, Stef! Ik durf dat zelfs te geloven. Dat geëmmer elke dag. Die debiele berichten 24/7. De niet aflatende doemterreur. Op een gegeven moment loopt het vat bij wezens met een centraal zenuwstelsel zodanig over dat ook het rijk der planten ermee vergiftigd wordt.
België warmt dubbel zo snel op als de rest van de wereld! Wist je dat? Dat zegt Jill, ‘ik begin elke dag met een kopje thee van moederkoren’, Peeters. Oef zeg! Wat een goed nieuws is dat? Wanneer deze ingewikkelde lap grond infernale temperaturen bereikt, dienen we enkel een korte rit richting buurlanden aan te vangen om het noodlot nog enige tijd voor te zijn. Wat een luxe!
Dat dit onheilsbericht copy-paste-gewijs verscheen in de knipmes-pers van zowat alle andere landen (zie afbeelding hieronder) is een detail.
De temperatuur stijgt twee maal zo hard in alle landen met een regimepers en aan de Zuidpool zelfs drie keer zo hard. Dat doet vermoeden dat de Zuidpoolgazet minstens twee keer subsidies incasseert.
Die pinguïns kunnen er dan onnozel uitzien, het zijn keiharde onderhandelaars. En nog strak in het pak ook!
Tot volgende keer, ijsbeer!
Categorieën |
---|
Personen |
---|
Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.
Deze week: duistere geldstromen naar nieuwsdienst, vacature voorzitter Groen en blauw bloed zonder Belgisch bloed.
‘Moslimhater valt kerstmarkt aan’: het leek voor vele media een haast verfrissend discours. Maar heel wat vragen blijven onbeantwoord.