JavaScript is required for this website to work.
Media

De pennenvriendjes, ga daar mee naar de oorlog!

SatireErwin Vanmol en Stef Durnez11/3/2022Leestijd 4 minuten
Vlnr.: milicien Vermeulen, milicien Versmissen, milicien Kabela, milicien
Michiels, milicien Hassani, milicien Van Put.

Vlnr.: milicien Vermeulen, milicien Versmissen, milicien Kabela, milicien Michiels, milicien Hassani, milicien Van Put.

foto © Unsplash

De pennenvriendjes ontmaskeren een holygarch en vertellen u exclusief waarom Poetin nooit netjes recht op een stoel zit.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Wekelijks spellen de pennenvriendjes waarlijk elke letter die verschijnt in onze mediatieke media om er vervolgens ter lering en vermaak met mekaar over te corresponderen.

Vriendelijke vriend Vanmol,

Ik ben niet van het clubje ‘weg-met-ons’ en ‘awoert-voor-het-Westen’ en al zeker niet in tijden van oorlog. Maar toen ik via jouw geestige cartoon vernam dat de Russische regering België op een lijst met ‘onvriendelijke landen‘ had gezet, dacht ik: welja. Ik vind dat ook. Onvriendelijk dat Belgen zijn! Vooral dan die buschauffeur in Antwerpen die expres wegreed toen ik er aan kwam lopen. En dat mens aan de kassa van de Delhaize dat nooit een woord zegt. (Maar ik ben dan ook Conner Rousseau niet). En de installateur van Telenet die er in slaagt om elke vraag die hij stelt te doen klinken als een verwijt.

Nochtans is België een fijn land, tenminste als je niet let op het weer, de politiek, de Vlaamse rappers op de radio, de gigantische belastingen, de hoge sociale bijdragen, de krankzinnige verkeersinfrastructuur, de onbestaande ruimtelijke ordening  en zo nog het een en het ander.

Toch zijn er ook Belgen die altijd vriendelijk blijven en dat zijn de bezorgers van Coolblue. Nu ik er zo over denk: België zou een veel leuker land zijn als het overgenomen werd door Coolblue. Geen zorgen, maar bezorgen!

Deemoedige Durnez,

Ik weet niet of ik ooit verteld heb dat ik een tijdje beroepsmilitair was? Dat was in de tijd toen de dieren nog met Belgische franken betaalden. Eerlijk gezegd, ik heb daar niet veel geleerd. Maar één ding wel: je kan maar best zo onvriendelijk mogelijk zijn! Op een gegeven moment maakten ze mij verantwoordelijk voor vier magazijnen. Als kind van zelfstandigen was mercantiele vriendelijkheid mij met de paplepel, euh, ingelepeld. ‘Lachen met de tanden bloot, maakt de recette groot.’

Was ik dat rap afgeleerd, zeg! Het resultaat van mijn naïeve burgervriendelijkheid maakte dat iedereen bij mij kwam neuten omdat ze op een ander afgesnauwd werden. Ik had snel door dat het loont om zo onvriendelijk mogelijk te zijn en dat je het best van alles een probleem maakt. Hoe ‘snauwer’ hoe rustiger.

In die optiek doet Vivaldi het gewoon ge-wel-dig! De vivaldisten zijn niet alleen ongelofelijk onvriendelijk naar mekaar toe, ook de burger moet het ontgelden. Niemand durft aankloppen bij de overheid want wie aanklopt krijgt geheid klop terug. En problemen maken, daar kan heel de globe naar komen kijken. Regent het? Wateroverlast! Regent het niet? Woestijnvorming! Is het lichtjes bewolkt? De zonnepanelen vallen uit!
Neen neen, Stef. Kritische onverlaten durven wel eens meesmuilend vragen of we klaar zijn voor een oorlog. Ik zweer u, we hebben de meest militaristische regering ooit!

Eerwaarde Erwin,

Ik schreef je eerder dat ik Belgen vaak onvriendelijk vind, maar je hebt er altijd die het nog bonter maken. Neem nu de hoofdkaas van de Russisch-Orthodoxe kerk in het pittoreske Moskou.  Die verklaarde in een pittige preek dat de oorlog in Oekraïne gerechtvaardigd is omdat het westen overal ‘Gay Prides’ organiseert. Waarna hij uitbarstte in de nieuwe Russische carnavalshit: ‘Al wie is omringd, al wie is omringd, al wie is omringd is ho-mo-fiel.’

Geef toe: vriendelijk is dat niet. Van mij mag iedereen een mening hebben over Gay Prides. Dat het er soms wat over is. Dat het plezant is. Of dat het decadent is. Maakt mij niet uit. De gedachten zijn vrij. Maar er een oorlog over beginnen, dat gaat toch ver qua gaybashing, niet? Ik geloof dat niet al die gebombardeerde gebouwen in Charkov en Kiev bolwerken van Gay Pride waren, toch?

Trouwens: als die Russen écht zo bezorgd waren om de praktijken der Griekse beginselen in Oekraïne, waarom dan bombarderen zodat vrouwen en kinderen vluchten en er in het hele land vooral nog mannen zijn? En waarom telkens weer kiezen voor een president die zich graag halfnaakt op een paard laat fotograferen? Hoe gay is dàt? Trouwens, valt het jou ook niet op dat Poetin altijd zo raar op een stoel zit? Steevast scheef, beetje overhellend. We zullen maar niet vragen waarom hij niet recht op zijn krent zit, zeker?

Sancta Stefanus,

Die patriarch Kirill, ik vind dat maar een naar figuur, jong. Niet alleen is hij hoofd van de Russisch-orthodoxe kerk, tevens is die kerkvorst schatrijk. Niet dat onze paus een arme sloeber is, maar die heeft het allemaal in bruikleen als ambtenaar van dienst.

Neen, Kirill heeft zich enorm verrijkt met opbrengsten uit de tabaks-, auto-, olie-, juwelen- en visindustrie. Godfather Kirill is goed voor 4 to 8 miljard dollar! Een holygarch dus.
Voor je mij beschuldigt van patriarch-haat, die vent is zo betrouwbaar als een belofte van Egbert Lachaert. Het is een krimkrimineel, een geloofsgangster, een bidbandiet.
En wat doen bandieten om de concurrentie uit te schakelen? A
lle achterpoortjes sluiten!

Ha den Herwin, se!

Ik weet niet of je bekend bent met het Herentalse fenomeen ‘Harry en Olga’? Hij een rijke patser die handelt in prefab kunst voor woonwarenhuizen, zij een Oekraïense ‘businesswoman’. Beiden bekend van het hilarische ‘The sky is the limit’, een jaar of zes geleden op de SBS zender Vier. In dat programma leerden we vooral dat Harry houdt van spek, van een strak gemaaid gazon en van zijn geluidsinstallatie met luidsprekers doorheen de hele tuin om ‘Con Te Partiro’ op af te spelen. O, en van Olga, natuurlijk. Zij houdt vooral van stiletto’s en het bakken van spek. Komt dat even goed uit. En hij is echt ‘ene van de Kempen, jom’.

Deze week trof ik ze weer aan in de krant:  ‘Olga uit The sky is the limit vangt haar ouders uit Oekraïne op‘, las ik. Dat is uiteraard zeer mooi en lovenswaardig. Die arme oudjes konden net op tijd uit Kiev vluchten en hebben uren en uren file gehad om Oekraïne uit te raken. Een beetje zoals vanuit Herentals naar Antwerpen rijden, maar dan nog erger. Bravo dus voor Olga. Welgemeend.

Het enige wat ik mij afvraag: hoe zou Harry nu reageren? In gedachten hoor ik ‘m al vloeken. ‘Pas op, ik verstaan ons Olga, zelle. Merre, die mensen eten godverdekke mijn spek op! En da loopt zomaar over mijn gras! Achtereen doen die mijn geluidsinstallase nog nor de kloëten ook!’

Oorlog, Erwin, dat is miserie voor iedereen.

 

Yo pacifistische pennenmaat,

‘Zou een heel klein beetje oorlog soms niet beter kunnen zijn’ zong ooit een volslanke zanger. Voor sommige abjecte figuren blijkbaar wel. Heb je dat ook gelezen, dat er meteen genetisch uitgedaagde figuren waren die maar al te graag een Oekraïense dame in huis wilden nemen op voorwaarde dat ze wat prettig oogde, goed gekleed was en over een vriendelijk inborst beschikte? Maar ook andere abjecte figuren zagen hun kans schoon. De groenen konden hun kar keren omtrent de kernuitstap zonder gezichtsverlies. En Jan Jambon, nooit te beroerd voor een desastreuze beslissing, kon doen alsof hij altijd al voor het versterken van de Civiele Bescherming was.


Alleen voor de woke-brigade zijn het niet zo’n hoogdagen. Hoewel ze nog steeds veel steun aan mekaar hebben, ‘you never woke alone’ weet je wel,  hebben ze het ondertussen compleet verkorven bij de Belgen met normale voornaamwoorden. Was vorige maand ‘wenen op TikTok’ nog de grootste blijk van moed, nu heeft iedereen wel door dat janken in het aanschijn des vijands waarschijnlijk heel weinig militair potentieel heeft. Zelfs mijn oude dada: de herinvoering van de legerdienst – trouw verschijnend na de zevende pint – werd opgerakeld. Hoe schoon zou dat niet zijn Stef? Onze jongens en meisjes die weer vaderlandsliefde leren. Die zich profijtloos inzetten voor de natie. Die leren dat rechten met plichten komen. En die, en dat is misschien wel het belangrijkste, perfect begrijpen waarom je onvriendelijk bent!

Tot volgende week, siersteek!

Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.

Commentaren en reacties