Elke dag duiken er weer feiten op. Elke dag schrijven journalisten erover. Elke dag lezen de pennenvriendjes hun artikels. Eén keer per week beklagen ze zich daar schriftelijk over tegen mekaar. Het leven is hard voor een pennenvriend. 

Waarde Erwin waarde Van Erwin Mol Vanmol,

Neen, Erwin, ik wil het NIET over die canon hebben. Daarbij: dat noemt zich een canon maar ‘Broeder Jacob’ of ‘Brand in Mokum’ staan er niet eens in. Lap, nu doe ik het zelf, terwijl ik dat haat: dat gemekker van ‘dit staat er niet in en dat wel en waarom zoniet dan ofschoon’? Jongens, toch. Straks komt zelfs Vic van Maria van Sus van den bakker zagen dat hij niet in de canon staat. Eigenlijk is er maar één woord dat écht ontbreekt in die Vlaamse canon. ‘Zagen’, want dat kunnen ze in België geweldig goed als het ook maar iets te maken heeft met Vlaanderen of Vlaamsigheid. Zou er nog ergens ter wereld een volk bestaan dat zichzelf zo hardnekkig misprijst?

En dat alles komt dan uitgerekend in de week na het ultieme groteske bewijs dat een koningshuis een overbetaalde slechte poppenkast is. Die kroning van Charles. Wat was me dat, zeg? ‘Hier, Sjarel, omdat ge koning wordt moogt ge dat zwaard hier efkes vasthouden. Kom, geef maar terug. Nu moogt ge deze bol efkes vasthouden. Ja, zo, lang genoeg. Teruggeven!‘ Maar dan in van dat plechtstatig Engels allemaal. ‘And now, after thy pledge of loyalty to the scone, thou will be anointed with clotted cream.’

Camilla zat erbij alsof ze liever in een Parijse tunnel met een dronken chauffeur had gezeten. Prins Harry zag er dan weer tamelijk ontspannen uit, wellicht omdat hij een paar uur aan dat kreng van een Meghan Markle kon ontsnappen. De dagen erna mochten we in de gespecialiseerde pers vernemen hoe al die liplezers eens gingen analyseren wat Charles zei in de koets (‘Volgende keer pakken we de Range Rover’) of wat Harry tegen zijn buurman fluisterde in de kerk (‘Ik moet straks direct terug naar huis of die van ons wordt weer kwaad en dat wilt ge niet meemaken’).

En dan te bedenken dat al die middeleeuwse hocus pocus moest dienen om ons te doen vergeten dat er nu een scheefpoeper aan het hoofd staat van de Anglicaanse kerk. Arm Engeland!

Beste blauwmoedige vriend Stef,

Je kan dat hele Britse koningshuis één grote poppenkast noemen maar blijkbaar vindt het merendeel van de Vlamingen onze operetteketette-regering ook geen fraai schouwspel. Volgens ‘De Stemming’ was het ongenoegen nog nooit zo groot. De helft van de Vlamingen heeft het gevoel niet langer in een democratie te leven. Dat leert ons dat de andere helft van de Vlamingen stront in zijn ogen heeft want België staat op de democratische index al een tijdje tussen de gefaalde democratieën.

Dat is waarschijnlijk die helft die ook een ‘technocratisch bestuur door experten’ wel ziet zitten.  Wat zo’n ‘technocratisch bestuur door experten’ voor de elementaire mensenrechten betekent, hebben we volop aan den lijve kunnen ondervinden tijdens de coronacrisis. Mededogen en fatsoen werden sneller aan de kant geschoven dan de vaat na een Brusselse kaasproeverij. Met toeters, bellen en pompons aangemoedigd door driedubbele idioten met dubbele mondmaskers. Want als we één ding geleerd hebben Stef, is het dat de pers ons niet zal redden.

Bij De Tijd waren ze blijkbaar al op de hoogte van de ‘Stemming’-resultaten, want daar maakten ze ons meteen rijp voor de technocratie door een reclamecampagne te lanceren waarbij politici het woord ontnomen werd door hun mond af te plakken met ‘eendenplakband’. Vergezeld van het opschrift ‘wat dit land nodig heeft’. Groen schoot meteen in een aan tetanus grenzende kramp. ‘ Wat? Ons Tinne met een plakker op de mond?! Antipolitiek! Seksisme! Patriarchaatpraat!’ Naar goede gewoonte had de groene khmer weer voor zijn beurt gesproken want alras bleek dat ook andere vooraanstaande politici ‘gefotowinkeld’ waren.

Waarmee de groenen verraadden dat ze het zelf ook eigenlijk een heel geloofwaardig beeld vonden.

Bezorgde Vanmol,

Het gaat niet goed met jongeren. Het stond in de gazet en nochtans is het waar. Dat weet en ziet en ervaart iedereen die zich wel eens binnen gehoorafstand van een jongere bevindt. De trend is trouwens internationaal. Een andere krant stelt zich de vraag naar het waarom. Ze sommen daarbij een aantal verklaringen op. Corona, oorlog in Oekraïne, inflatie, sociale media… De enige factoren die ze niét vernoemen zijn 1) de crapulisering van de samenleving (hoe groot was de kans dat wij een mes in onze rug kregen op weg naar school, vroeger?) en 2) de media zelf.

Ze geven wel als verklaring ‘dat de wereld blijft opwarmen’… waarbij ik dan even de wenkbrauwen frons want was ‘global warming’ niet veranderd in ‘climate change’? Of is het nu toch weer ‘opwarmen’ geworden? Maar dat terzijde: ze vergeten bij elk van die mogelijke oorzaken te vermelden dat ze zelf de grootste katalysator zijn van paniek, op het hysterische af. Vallen er hagelbollen in Ingelmunster? ONZE PLANEET GAAT OM ZEEP! Is er een 93-jarige in ademnood  binnengebracht bij Spoed? HAAL UW VEERTIENDE PRIK VOOR HET TE LAAT IS! En dan zwijg ik nog over dingen als de grootscheepse campagnes om pubers genderdysforie aan te praten.

Nochtans zijn er initiatieven genomen: onlinetherapie voor jongeren of een psycholoog voor elke scholengemeenschap. Jaja. Maak zelf een zin met de woorden: ‘druppel, plaat, hete, op’. Onlinetherapie? Laat me niet lachen. Geestelijke gezondheidszorg? Ok, na drie zelfmoordpogingen is er misschien tijdelijk plaats op de Paaz voor wat bezigheidstherapie. En wil je écht geholpen worden? Dat kan hoor, wel even geduld want er is een wachtlijst van een maand of twaalf. Oh nee, toch niet. Er is corona! Allemaal terug naar huis en we zullen je één keer per week bellen om te vragen hoe het gaat.

Ik weet het, Erwin, het is niet grappig omdat het waar is

Mistroostige vriend,

Alles is volledig en onherstelbaar naar de kloten maar voor de rest is alles ok. Dat is toch ook iets. We zijn beiden gezond en mogen alles nog eten. En de politici die doen – voor de vitrine – alsof ze het allemaal nog in de hand hebben. In de vitrine kijken is nu eenmaal het enige amusement dat rest voor diegenen bij wie de laatste cent uit de zak geklopt is. Maar Stef,  amusement blijft niettemin amusement.

Voor de eigen vitrine organiseren organiseren CD&V, Groen, N-VA en Open Vld dit weekend partijcongressen en familiedagen. Kwestie van de troepen te verzamelen maar nog meer om de troepen van de vijand te tellen. Electorale wapenschouw.

Drie van die partijen houden een ideologisch congres. CD&V niet.  Je kan nu eenmaal geen congres houden over iets dat er niet is. De christendemocraten willen het grootste buurtfeest van Vlaanderen organiseren en noemen het daarom ‘Santé’. Dat is in de taal van de Waal, maar het woord ‘gezondheid’ is nu eenmaal besmet na de doortocht van Wouter Beke op dat departement.

Toch is er aan joligheid geen gebrek. Ze zijn zelfs bereid volkse menselijkheid te veinzen. Zo kan men ‘dartsen met Hilde’ – de groenen hebben zich wijselijk onthouden van ‘vogelpikken met Petra’. Verder is er ‘Rodeo Brouns’: ook jij kan over het paard getild worden. ‘Bingo met Vincent’, met één bal heeft u al meer ballen dan de minister. En ‘een praatje aan de toog met Annelies’, ontdek waar ze haar voorstellen haalt.

Van de groenen leren we dat het vooral zal gaan over ‘verbreden’ en ook dat is geen toeval Stef. Die voorzet werd verleden week reeds gegeven door de onnavolgbare Anuna De Wever die zelfs zo ver ging het woord zelf met één ‘e’ extra te verbreden.

Tot volgende briefwisseling, sympathieke verbreding!