De pennenvriendjes ontdekken een vreemde ‘visch’ en een fantastische Waalse sos
Bevat tot 30% minder woke dan gelijkaardige artikels van een ander merk!
Deze karper was zo roekeloos dat hij naar aas hapte.
foto © Unsplash
Woke bestaat niet, vissen raken in de war, leerlingen krijgen stress van punten, Ketnet pest ons met kromtaal en Magnette is een top-sos!
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementWe kunnen er niet omheen: pennenvrienden Vanmol en Durnez zijn boomers en dus automatisch tégen alles wat ze in de media lezen. Als boomer hebben ze bovendien nog net voldoende kennis van de Nederlandse taal om hun frustraties om te zetten in deze enigszins lachwekkende rubriek.
Vinnige vriend Vanmol,
We moeten het eens hebben over vis. Of eigenlijk over medicijnen. En dat we vervallen geneesmiddelen niet langer door het toilet mogen spoelen want van onze doorgespoelde angstremmers en antidepressiva raken vissen erg in de war. Ze worden zelfs roekeloos volgens vrtnws. Gek genoeg worden ze volgens nu.nl juist mega kalm van alle kalmeringsmiddelen in het water.
Kan je je dat voorstellen, zo’n mama vis die rustig zit te chillen. Komt ineens haar man aangezwommen: ‘Moeder, moeder, onze Nemo is vermist!’ Waarop mama vis: ‘Wat kan mij dat schelen? Het is wat het is. En daarbij we hebben onze Dory nog. Leef in het moment, he zeg!’ (Want mama vis heeft ook een cursus mindfulness gevolgd.)
Er bestaat ook een vis die soms wel héél vreemd reageert. Het gaat hier om de Ignaas Devisch, ook bekend als hoogleraar medische filosofie aan de UGent. Deze Devisch spartelt heel erg tegen bij het nieuws over Hypatia en de inmiddels al beruchte ‘woke-melder’ op hun website.
‘Er is geen enkel bewijs voor woke-cultuur of cancelcultuur‘, beweert Devisch. Om meteen daarna te vervallen in ‘whataboutism’ door te beginnen over grensoverschrijdend gedrag. ‘Is het geen grotere bedreiging voor de academische vrijheid als jonge mensen zich niet vrijuit kunnen uitspreken omdat ze vrezen voor de impact op hun carrière.’ Opvallend genoeg is die uitspraak perfect toepasbaar op de hele woke-cultuur. Het vat in één zin het gevaar ervan samen. Terwijl Devisch er juist ‘grensoverschrijdend gedrag’ mee bedoelde. Wat denk je, Erwin? Moeten we kiezen tussen a) ‘grensoverschrijdend gedrag’ melden of b) ‘woke- en cancelgedrag’ melden? Of c: iets anders?
Eigenlijk probeert Devisch hier het concept ‘woke’ zelf te cancelen. Wat moeten we daarmee? Terug in het water gooien?
Beste intersectionele Stef
Ik heb het al vaak gezegd en ik blijf het zeggen: Devisch rot aan de kop! Men moet toch al een bepaald niveau van intellectuele blindheid verworven hebben om de pedante allesverlammende ideologie van woke niet op te merken. Het is simpel, als men het niet ziet dan is men het. Het is een beetje als een spookrijder die op de radio hoort dat er een spookrijder gesignaleerd is en verontwaardigd roept: ‘Eén? Ik ben er al twintig tegengekomen!’
Het lijkt me ook dat Ignaas niet goed doorheeft wat cancelcultuur inhoudt. Volgens zijn redenering is het censureren een absolute must in het garanderen van de uitingsvrijheid. Je moet al een hele grote Ignaas zijn om dergelijke onzin uit je pen te krijgen. Ik vind Ignaas trouwens een perfecte naam voor een gedrogeerde vis. En geef toe hij ziét er ook uit als een soort van snoek met een pilletje teveel achter de kiezen.
In tegenstelling tot Devisch zelf vind ik gedrogeerde vissen eigenlijk wel grappig. De snuifsnoek! De pillenpaling! De Antwerpse coke-karper! ‘Hey mannen ik heb een goed idee, laat ons naakt op de oever springen!’ En waarom van de nood geen deugd maken? Zo’n lekkere prozac-poon? Heerlijk en rustgevend! Een stoofpotje van bollenbaars, voor een nachtje doorsteken!
De wereld zit goed in mekaar Stef! Laat u nooit iets anders wijsmaken.
Beste Erwielertoerist,
Goed nieuws als je binnenkort eens naar de Arteveldestad wil peddelen. De stad Gent gaat van het Groot Vleeshuis een fietsenstalling maken. Zelf vind ik het wat ver om heel dat eind te fietsen, dus ik wacht tot de pendelparking in het Gravensteen klaar is. Want die grote carport vlakbij het Belfort op het Emile Braunplein staat ook al vol fietsen. En de straten in Gent stromen dagelijks over van tweewielers. Eigenlijk zouden ze beter een kabelbaan aanleggen tussen de torens van Gent. Ik zou al beginnen met het stuk van de Boekentoren tot aan de Sint-Baafs. Ik weet: het is drastisch, maar ze moeten toch iéts doen om Gent leefbaar te houden. De enige andere mogelijkheid die ik zie is een Doel/Tihange traject: op termijn Gent afschakelen.
Maar ik wou nog wat woke melden. Ene Jaafar Jackson gaat in een biografische film niemand minder spelen dan Michael Jackson. Als dat niet woke is, zeg. Nu gaat een zwarte al de rol spelen van een witte man!
Beste hi-hiii Dirty Durnez
Het is mooi dat de flexibele kruisbetaster in de film door een neefje gespeeld wordt. De Jacksons zijn altijd al een familiebedrijf geweest en tradities zijn er om in ere te houden. Het valt me op dat die Jafaar toch nog vrij jong is. Gaat hij dan als Michael Jackson aan zichzelf zitten? Ik hoop van niet. Die Jacksons zijn vrij gelovig en de schande der zelfbevlekking is toch iets waar in die kringen over gefronst wordt.
Ik heb ooit zijn zuster Janet in het echt gezien. Dat was toen ik instrumenten op het podium moest zetten bij Tien om te Zien. Ik heb vrij intens geleefd, Stef, en over bepaalde dingen is een mens al eens wat minder trots. Wat Janet daar die dag gezongen heeft, herinner ik me niet, maar ik weet nog wel dat ze een enorm dik gat had. Niet zomaar een royale derrière waar menig Afrikaanse vrouw mee gezegend is, nee: echt een heel raar dik achterwerk.
‘Kijk’, zeiden wij toen tegen mekaar, ‘ daar kunt ge uw pint op zetten’. En echt waar Stef dat was fysiek perfect mogelijk geweest. Maar dat deden we uiteraard niet. Want de Jacksons, die drinken geen alcohol en dan zou het zeer ongepast zijn om zomaar gegiste dranken op iemands achterwerk te zetten. Maar de verleiding was wél groot! Helaas was haar bodyguard nog groter.
Waarde kompaan en taalgenoot,
In de week waarin twee pedagogen schrijven over studenten die een bloedbad aanrichten tegen het Nederlands, lanceert het verdienmodel Ketnet de nieuwe ‘Stip-it’ campagne tegen pesten. Niet alleen is het mij een raadsel hoe je pesten tegen kan gaan door vier stippen op je pols te tekenen, maar nog raadselachtiger is het taalgebruik in de televisiespot die de campagne op gang trapt.
‘Ik vecht al jaren tegen pesten…’, zegt een kind in een genderneutraal dialect, om meteen te vervolgen: ‘… maar dat komt aan een prijs.’ Je moet het maar kunnen: een anglicisme combineren met een typisch Belgisch foutje. Standaardtaal is immers ’tegen’ een prijs of ‘voor een prijs’.
Kijk, ik snap dat je jeugd wil aanspreken in hun eigen taal, maar héél misschien moet je soms ook overwegen om nét ietsje hoger te mikken. En als je Engels wil gebruiken, spreek dan Engels in plaats van krom Nederlands. Nu ik kom eraan te denken: ik ben aan het starten te geloven Ketnet is hoofdverantwoordelijke voor de deterioratie van de weg die wij spreken.
Maar ach… gelukkig geven leraren toch geen punten meer aan hun leerlingen om de stress weg te nemen. Wat is dat gepiep? Oh, de woke-melder gaat weer af!
Hey zoon van een geweer!
Wat is dat tegenwoordig allemaal zeg? Leerlingen krijgen geen punten meer om stress tegen te gaan. Rekruten willen niet meer pompen want daar doen hun armen pijn van…
Ik stel voor dat werkgevers stoppen met taken op te leggen aan hun personeel om zo de sfeer op het werk te verhogen. Misschien moeten we de regering ook geen begroting meer laten opstellen, want de STRESS die dat meebrengt! En mensen die zomaar ontslagen worden omdat ze juiste cijfers hanteren. En dan een premier die zich in meer bochten moet wringen dan een slangenmens op een slalom-piste.
Neen, neen, dat ze daar maar mee stoppen. Allemaal stress voor niets, want het is nu niet dat er veel rekening mee gehouden wordt. Neem nu Paul Magnette. Die wil premier worden. Geef hem eens ongelijk. Die wil ook wel eens van bil gaan in Davos! Paul heeft van De Croo gezien dat je makkelijk met alles wegkomt zolang je maar kijkt alsof je het in Keulen, Davos en Smeerebbe-Vloerzegem simultaan hoort donderen.
Paul Magnette is dan wel geen nepo-baby zoals De Croo, maar ’t is een Waalse socialist en die kunnen geheel autonoom nepotist zijn. Fantastische kerels, die Waalse sossen!
Tot volgende weeque!
Categorieën |
---|
Tags |
---|
Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.
Deze week: duistere geldstromen naar nieuwsdienst, vacature voorzitter Groen en blauw bloed zonder Belgisch bloed.
In de nieuwe versie van Emmanuelle gaat een vrouw op zoek naar ultieme seksuele voldoening.