JavaScript is required for this website to work.
Politiek

De politieke Pinokkio paradox

België Bananenrepubliek

Jasmijn Walldorf11/2/2019Leestijd 3 minuten
Een bananenrepubliek.

Een bananenrepubliek.

foto © Reporters

Jokkende Joke uit Eddy Wally-dorp Ertvelde, zit in haar vliegmachine alleen maar om spoken te zien. Politieke Pinokkio’s te over, dat wel

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Politieke recyclage

Op de Olympische Spelen voor afval, halen de Belgen vlot medailles in afvalduiken en gsm-werpen. In de discipline sorteren en recycleren doen we het net iets beter dan de Belgische voetbalploeg. We zijn Europees kampioen en behoren tot de wereldtop. Hergebruiken zit ons in de genen. Het is daarom dat volledig in de lijn van de klimaathetze electorale steekvlammen gerecycleerd worden. De guldensporenridders willen de grens tussen nachtwinkels en dagwinkels wegwerken door de laatste de mogelijkheid te bieden om tot 21u open te blijven.

Een idee van Q-smurf uit 2016, piepte men in smurfenland. Het smurfenidee voor verlaging van btw op nieuwbouw werd dan weer eerder tijdens een eucharistieviering voorgesteld en het pauselijk cadeau voor gepensioneerden werd eerder door guldensporenridders aangeboden. Wat in de media vriendelijk recycleren werd genoemd is in wezen pure diefstal van ideeën en plagiaat. In de politiek mag het zonder blozen en zonder straf, maar in de economie en in de academische wereld is het een misdaad die carrières fnuikt en bedrijven astronomische boetes oplevert.

Al is de leugen nog zo snel…

De kampioen in valse waarheden, halve waarheden en verkiezingsleugens is zonder twijfel VandeBlaBla uit Oostende. Een Trump avant la lettre. Hij pleegt nog een laatste keer keizersbedrog door de Kamerlijst in West-Vlaanderen te duwen, en meteen aan te kondigen niet te zullen zetelen.

Maar deze week gaat de Oscar voor liegen onbetwist naar Joke Schauvliege. Joke die haar wortels heeft in het Eddy Wally-dorp Ertvelde, zit in haar vliegmachine alleen maar om spoken te zien. Heel bescheiden stelde ze vast dat de klimaatmarsen er zijn gekomen uit wraak omdat jonge Joke meeliep in een mars tegen Vera Dua.

Haar dikke nek sneed de zuurstoftoevoer naar haar hoofd af, want het is overduidelijk dat de Russen achter de klimaatmarsen zitten. Als de kerncentrales in 2025 verdwijnen worden deze vervangen door gascentrales (STEG-centrales) en het Russische Gazprom zit op de grootste gasreserves en leveren 40% van het wereldgasverbruik. Anuna komt van de Russische naam Anouska, wat dan weer duidt op het feit dat het gezin De Wever Russische sleeper agents  zijn, recent geactiveerd om links Vlaanderen van de ondergang te redden. Groen eiste het ontslag van Schauvliege.

Daarop werd Joke op spoedcursus gestuurd bij Bert de Bléter en kreeg ze de Calimeroschelp van Bart De Wever in bruikleen om voor de tv-camera’s haar ontslag aan te kondigen. Na die bleitscène kan ze zich in een slachtofferrol wentelen en zich 100% focussen op haar campagne. Mooi in de voet geschoten van Groen.

Schandalen slijten en verliezen hun effect op verkiezingen, anders was koning schandalitis Meeuws nu geen schepen te Antwerpen en Trump geen president van de Verenigde Staten. Het ontslag van jokkende Joke is ook een gevaarlijk precedent, want als straks alle politici die liegen tijdens hun verkiezingscampagne ontslagen worden, is het parlement leeg en moeten de opvolgers vluchten naar Cuba.

Toscaanse wijngaarden

Sommigen vluchten naar Toscane, zoals Karel De Klucht en spleetje Verhofstadt. Kluchtsmurf kocht daar begin deze eeuw een luxe-villa en bijhorende wijngaard. De fiscus wou wel eens weten hoe Karel aan dat geld kwam en of hij alles correct bij de fiscus aangegeven had. Na de controle van zijn rekeningen bleek er een miljoen euro belastingen ontdoken, waarop de fiscus kluchtsmurf dagvaardde.

Karel ging in de aanval en slaagde erin om BBI-directeur Karel Anthonissen, die met het onderzoek belast was aan het kruis nagelen. Hij werd gedefenestreerd en plooit nu brieven in de catacomben van de financiëntoren. Kluchtsmurf ontving onterecht interne documenten van bevriende BBI-medewerkers en werd zelfs door Comical Crombez, toenmalig staatssecretaris voor Fraudebestrijding, bijgestaan in zijn strijd. Uiteindelijk gaat Karel vrijuit, niet omdat hij onschuldig is maar omdat de fiscus ten onrechte de rekeningen van zijn Italiaanse vennootschap probeerde in te kijken. De rechtbank oordeelde dat de inzage een nietige onderzoeksdaad was en daardoor is de volledige zaak nietig.

Get out of jail free card

Politici spelen in a league of their own. Burgers voorliegen behoort al lang tot de normale politieke cultuur. In zijn boek Why Leaders Lie  (2011) beschrijft John J. Mearsheimer, hoogleraar aan de Universiteit van Chicago, hoe leiders van westerse democratieën meer moeten liegen dan dictators om hun kiezers te misleiden. Dictators hanteren immers andere middelen om de macht te grijpen of aan macht te blijven. Maar het houdt daar niet op. Leugens, bedrog, fiscale fraude, corruptie, financiële malversaties, diefstal, plagiaat, en zelfs moord, het glijdt schijnbaar allemaal van hen af als water van een eend.

Ik moet al diep graven in mijn geheugen om een vooraanstaand politicus te vinden die veroordeeld werd met effectieve straffen. Affaire milieuboxen, Delcroix en Kelchtermans: verjaard; opdracht zwart (corruptie)geld verbranden, Frank Vandenbroucke: vrijgesproken; Agusta omkoopschandaal Claes, Coëme, Spitaels, Mathot: voorwaardelijke straffen; beschuldiging moord, Bernard Wesphael: vrijgesproken door twijfels over de schuldvraag; vermoedelijke fiscale fraude Karel De Gucht: nietig verklaard.

Links en rechts wordt wel eens een schepen of burgemeester naar de brandstapel gevoerd, maar de grote haaien ontsnappen steeds de dans. Parlementaire onschendbaarheid is voor velen een get out of jail free card, een vrijgeleide om zich te misdragen. De uitspraak ‘hef mijn politieke onschendbaarheid op’ is een soort politieke Pinokkio-paradox. Als je tot de meerderheid behoort en men heft ze op dan is het omdat je niets verkeerd deed, indien niet deed je mogelijks iets verkeerd. Bijgevolg als er toch een rechtszaak komt vallen verjaringen, nietigverklaringen en dergelijke meer net iets teveel voor in zaken waar toppolitici bij betrokken zijn, dat het toeval onwaarschijnlijk lijkt.

België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.

Commentaren en reacties