De provincie van miserie

Antwerpen heeft zijn parochie van miserie, de vierkante kilometer rond de barokkerk Sint-Andries. Vlaanderen heeft zijn provincie van miserie, de gouw van het bronsgroen eikenhout waar ’t nachtegaaltje zingt. De überLimburger Jo Vandeurzen, minister van Volksgezondheid van de Vlaamse regering, keek smekend naar de Turkse gemeenschap in Limburg: ‘Vrienden help mee aan de heropbouw van de provincie’. Hij heeft gelijk. Wie in de jongste tijd in Turkije was, zoals Jan Rabbijn, ziet, ondanks het huidige fikfakken van premier Erdogan en zijn AK’ers, dat het daar economisch steeds paradijselijker wordt. De ondernemersdynastieën Sabanci en Koc zijn met hun honderden bedrijven (Bekaert en Sabanci werken reeds een kwart eeuw samen in Beksa) en hun educatieve, sociale, menslievende initiatieven de bovenkant van de ijsberg, onderaan krioelen honderdduizenden Turken die van grote en kleine handel en industrie een broodwinning maken. Dat doen de Turkse inwijkelingen ook in Limburg.

De provincie van miserie kan die inzet gebruiken. Het bruto binnenlands product van Limburg ligt structureel onder het Vlaamse bruto binnenlands product. Het opzet van het Strategisch Plan Limburg in het Kwadraat (SALK) wil deze afstand verminderen en ombuigen naar het, naar boven toe, samenvallen van de twee curven. Als op het einde van 2014 de volle weerslag er is van de sluiting van Ford dan draait de Limburgse curve naar beneden in plaats van, zoals beoogd, naar boven.

Of de verantwoordelijken voor het renouveau goed bezig zijn is een vraag. Limburg is en blijft een gepolariseerde provincie met een socialistische kolom (bovenaan, ja nog steeds, Steve Stevaert, met zijn getrouwe Ingrid Lieten en provinciegouverneur Reynders), de christendemocratische kolom (bovenaan Jo Van Deurzen, en voorts Ivo Belet) en een zakelijke kolom (VKW met Voka-Limburg als onderling kibbelende kinderen). De provincie en de SALK’ers, geïnspireerd door de discussie over de verloning van managers, zetten zeer zuinig hun geld in bij het rekruteren van talent voor het strategisch plan dat de Limburgers welvarender moet maken. Dat talent komt dus niet of haalt niet het vereiste niveau.