De september(verbeurd)verklaring van de Vlaamse veerkracht van Jan Jambon
België Bananenrepubliek
foto ©
Nieuw van de regering Jambon: de grote truc met de registratierechten en het tweesnijdende zwaard. Komt dat zien!
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementSchitterend nieuws deze week. We kennen de oorzaak van het ‘dingens’ geheugenverlies en de Chovanec black-out van Jan Jambon, het gebazel van Frank Vandenbroucke en het holle koeterwaals van Joachim Coens. Het is de luchtvervuiling in Brussel. Jawel. Een studie van de KU Leuven levert het bewijs voor de cognitieve deprivatie van politici en erkent daarmee meteen Vivaldiotie als langdurige ziekte. Luchtvervuiling in Brussel werkt schadelijk in op je hersenen en op je mentale welzijn, aldus de studie. Gasmaskerplicht voor politici dringt zich op. Let wel! Nota voor Freaky Frank: bestel geen beschimmelde maskers met giftige filters. Ik ben er niet gerust in want, hoewel een ezel zich geen tweemaal aan dezelfde steen stoot, koppen Vivaldioten hun fiasco-rotsblokken efficiënter heen en weer dan onze Rode Duivels een bal.
September(verbeurd)verklaring
De Vlaamse regering ‘Hesp I’ zwaait 2 jaar en enkele maanden de plak in Vlaanderen. Voor de tweede septemberverklaring op rij krijgen we een doorstartspeech van Jan Jambon. Feit is dat de kuchende sputterende motor van de Vlaamse vernieuwing, spijts het aanzwengelen met open choke van Zuhal Demir, nooit de garage verliet.
Deze septemberverklaring lijkt dan ook eerder op een verbeurdverklaring van de Vlaamse veerkracht. Welke veerkracht? Waar? Het borstgeklop van de bonobo-septemberverklaring van Jan Jambon verheelt de zwakte van een zieltogende Vlaamse regering ijlend van de zonnepanelenoplichting, het WZC-massacre en de PFOS-maskerade. Maar nu wordt het beter, trompet Jan heroïek. Jan zonder vlees wordt Jan zonder vrees.
De kinderafslag
Laten we deze brief van verzopen beloften eens monsteren. De beloofde indexering van de kinderbijslag, of groeipakket zoals het nu heet, wordt met 1% teruggeschroefd. De groei van het groeipakket wordt afgeremd met een pot choco minder op de maand. Net nu de energieprijzen en zelfs de prijzen in de Primark, Wibra en Jumbo stijgen knipt de Vlaamse veerkracht in de springveer van de gezinnen met kinderen.
Knippen in onderwijs
Honderd miljoen euro besparen in het onderwijs. Waanzin. De onderbetaalde job van onderwijzer is een knelpuntberoep geworden waarvoor we geen Roemenen, Polen, Spanjaarden of Marrokanen kunnen gaan halen zoals in de bouw. Niet alleen het karige loon maar ook de steeds groeiende agressie van leerlingen en helikopterpapa’s en mama’s zorgen voor steeds minder afstuderende leerkrachten. Ouders geven hun kinderen ook het advies mee: ‘als je maar geen onderwijzer wordt, ze schoppen je misschien halfdood’.
De status quo van de registratierechten
En dan was er tenslotte het goede nieuws van de verlaging van de registratierechten van 6% naar 3%. Voor de Vlaamse gezinnen die de afgelopen jaren een woning kochten is dat geen goed nieuws, meer nog het is gelegaliseerde diefstal. Want meteen werd de meeneembaarheid van de registratierechten afgeschaft. De truc van de pickpocket, een snoepje geven en terwijl met je portefeuille aan de haal gaan.
Ik verklaar mij nader. Het overgrote deel van de Vlaamse gezinnen koopt of bouwt meer dan één enige woning in zijn leven. Hetzij door een echtscheiding, verhuis omwille van professionele redenen of omwille van de uitbreiding van het gezin. Vroeger betaalde je 6% en dit bedrag moest je niet meer betalen bij de aankoop van een nieuwe woning na de verkoop van je eerste woning. Je mocht het meenemen. Wie dit jaar of de afgelopen jaren 6% betaalde, verliest aldus 3% registratierechten bij de aankoop van een nieuwe enige woning. Voor zij die volgend jaar voor de eerste keer een woning kopen is de maatregel kostenneutraal. Noch winst of verlies ten aanzien van het systeem voordien, tenzij de septemberverklaring van volgend jaar het opnieuw aanpast en ook zij een slag van de graaimolen krijgen.
Jambon en de zijnen schieten vuurwerk af en verkopen deze daling van de registratierechten als een cadeau voor jonge gezinnen. Het is echter een cactus met spijkerbedambities. De maatregel levert in het beste geval niets op en in het slechtste geval kost ze veel geld aan de Vlaamse gezinnen. Alle parlementsleden en het volledige journaille slikten dit sluw siroopje door als zoete honing. Het zal aan de Brusselse luchtvervuiling gelegen zijn.
Dit was niet op de afbraak:
- Deze week kwam Egbert lachaert in Ter Zake uitleggen dat zijn pornopremier De Croo schaamteloos werd gekielhaald door leugens in het boek ‘De doodgravers van België’. Hoewel het volgens hen obstinate leugens zijn, zullen zijn partij, Gwendolyn Rutten, Alexander De Croo en hijzelf geen klacht neerleggen voor ‘laster en eerroof’. ’t Scheldt kwam er niet zo makkelijk van af. Ik zou zeggen: ‘Egbert en Alexander: put your money where your mouth is’.
- Hypocriete koldervoorstelling. Langdurig zieke Vlaamse parlementsleden of zogeheten kouwe kiwi’s, krijgen geen vergoeding meer voor onkosten die ze vanop hun ziektebed niet langer maken. Het moest er nog aan mankeren! En wanneer gaat er nu 40% van hun loon af?
- Net nu er federaal eventueel sprake is van het afromen van de wedde voor langdurig zieken, is Goedele Liekens springlevend en volledig genezen. Ze werd in de Kamer meteen gevolgd door een meute blauwe camera’s. Toch één goudhaantje dat geen opgeblonken koper blijkt te zijn. Voorlopig toch.
- Blauwe ex-minister en oplichter Karel Pinxten roofde 500.000 euro uit de Europese kas en is nu veroordeeld tot het inleveren van 6000 euro per maand van zijn Europees pensioen. Naast zijn pensioen als minister en parlementslid, moet de sukkelaar het nu stellen met 3000 euro per maand Europees pensioen.
Categorieën |
---|
Tags |
---|
België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.
De realiteit van succes verdraagt geen pamperbeleid. Genieën zijn vaak niet de meest aangename mensen.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.