De verassing van Vlaanderen is geen verrassing

Onze Vlaamse identiteit als een eclectische verzameling van gelukzalige geromantiseerde gebeurtenissen, nobele kunstenaars, heroïsche sportlui en verdienstelijke politici. Dat moet de Vlaamse canon worden, de leidraad van onze geschiedenislessen. Het lijkt mij eigenlijk zinloos om de geschiedenis uit je hoofd te leren want die herhaalt zich toch telkens weer. Neem nu de ontvoogdingsstrijd van Vlaanderen begin van de veertiende eeuw die uiteindelijk leidde tot de Guldensporenslag, en de bevrijding van de franskiljons. De revolte werd toen geleid door beenhouwer Jan Breydel, een groot imposant figuur, en Pieter De Coninck, een welbespraakte wever. De Vlaamse ontvoogdingsstrijd anno 2019 wordt geleid door de stoere struise Jan Hesp en de eloquente Bart De Wever. Na de verovering van Antwerpen, Hasselt, Aalst en Sint-Niklaas trekken ze zich terug achter de taalgrens en hopen ze dat leliaards Elio en Paul zich vastlopen in de modder van een linkse coalitie. De nieuwe federale verkiezingen in 2020 of 2021 worden onze guldensporenslag met als Leeuw van Vlaanderen, Tom van Grieken, die gevangen door het cordon sanitaire, het slagveld enkel mythisch bijwoont.

Open brief aan Hesp I

Omdat Vlaamse poëzie een belangrijke rol speelt in onze geschiedenis richt ik een dichterlijke open brief aan Jan en Bart.

Jasmijn Walldorf | Doorbraak.be

Vikingen voor Vlaanderen

Anuna Klimata krijgt gelijk! Door de klimaatopwarming zoekt de Vlaamse coalitie ‘Hesp I’ de Scandinavische kou op. Vikings voor Vlaanderen, met stoere Jan als Ragnar Lodbrok. De verassing van de kiezer is daarbij geen verrassing maar de kroniek van een aangekondigd verraad. De vaandelvlucht van praetor Bart is je reinste keizersbedrog. Zijn pre-assumptie voor de job van minister-president van Vlaanderen was niets minder dan clickbait voor druiloren van het kiesvee. Op 26 mei in de rij gaan staan tussen kakelende fornuisprinsessen, pseudo-voetbalanalisten en zatte tieners net terug van fuif of café, heeft niets opgeleverd. De kibbelende kalmaren bouwen gewoon verder aan hun toren van Babel, die Vlaanderen eerder naar de hel dan naar de hemel leidt. Meer van hetzelfde is geen verandering noch vooruitgang of zoals Albert Einstein het zei: ‘Als je blijft doen wat je altijd gedaan hebt, blijf je krijgen wat je altijd gekregen hebt.’

The Full Monty

Naar verluidt vinden er dit weekend geheime Vlaamse onderhandelingen plaats op het naaktstrand van Bredene. Een meesterzet van praetor De Wever om schildmaagden Rutten en Crevits volledig uit de kleren te laten gaan. Een ideologische ‘Full Monty’ voor een ministerjackpot. Zowel Rutten als Crevits zijn dwergkoninginnen van een molshoop van kiezers die sprinten naar de kiesdrempel. Om de aandacht te trekken kunnen ze enkel streaken over het Bredense strand in de hoop dat Jan of Bart hen een been toegooit.

De consensus van de consensus

We kunnen de komende weken weer twitteren over details van de eindnota die finaal het regeerprogramma moet worden. Maar startnota of eindnota, het maakt weinig uit, het is immers niets meer dan een containerschip van beloften die 2024 niet zal halen. Door politieke koehandel in de komende legislatuur zullen de nu in consensus genomen standpunten verwateren in consensussen van de consensus.

Kunnen we iets anders verwachten? Zijn de meningen van N-VA, Open Vld en CD&V zo fundamenteel gewijzigd dat we hoegenaamd een ander beleid kunnen krijgen? Ik denk in elk geval van niet. Vlaanderen koos voor een nieuw Vlaanderen, maar krijgt de oude vale hutsepot van ambivalentie op zijn bord.