In de Vlaamse pers verliest Catalonië

In De Standaard (28 oktober 2015) kan je het laatste nieuws lezen over Catalonië. Francesc De Carreras schetst een weinig fraai beeld van de onafhankelijkheidspartijen. Ze leidden een nederlaag en gaan door? Wat halen die vermaledijde nationalisten zich nu toch in het hoofd?

Voor buitenlandse correspondenten in Madrid is het een lastige karwei objectieve stemmen te vinden. De pers is er notoir onbetrouwbaar en gepolitiseerd, zelfs de minst vertrouwde van heel Europa volgens de Universiteit van Oxford. Dan maar een academicus. Francesc De Carreras, ‘gerenommeerde Catalaanse grondwetspecialist’, werd gisteren aan het woord gelaten in De Standaard, een van de oprichters en militant van Ciudadanos, een unionistische partij die wedijvert met de conservatieve Partido Popular in recentralisatie. Hoe onafhankelijk is die grondwetspecialist dan? 

Volgens De Carreras gingen ‘de nationalisten’ erop achteruit. Ongeveer het hele Catalaanse politieke landschap werd hertekend het voorbij jaar, n.a.v. de onafhankelijkheidskwestie. Met gesplitste partijen en kartels, nieuwe partijtjes en kartels enz. als gevolg. Dat maakt het niet alleen onmogelijk te vergelijken, het is ook voor het eerst dat er verkiezingen gehouden werden met expliciet de verkiezingen als inzet. De Spaanse media maakten er inderdaad een nederlaag van: ‘52% stemt tegen onafhankelijkheid’ blokletterden ze allen in koor. Is dat wel zo?

In die 52% rekenen ze 2,34% blanco en ongeldige stemmen. Maar ook 2,51% van de nu extraparlementaire christendemocraten: pro-referendum, voor meer decentralisatie, maar tegen unilaterale onafhankelijkheid. Ook de 8,94% van de republikeinse ecosocialisten pro-referendum, waarvan 1/3 van de kiezers zich als independentist ziet (5/11 verkozenen stemden vóór de uitgesproken independentiste Carme Forcadell als parlementsvoorzitster), worden gemakkelijkheidshalve bij het unionistische kamp gerekend. De echte unionisten haalden 39,11% van de stemmen. Wie leidde nu alweer een nederlaag?

Het is cynisch te zien dat de politieke krachten die het Catalaanse autonomiestatuut terugdraaiden en elk mogelijk referendum weigeren, nu in deze verkiezingen gaan rekenen alsof het een referendum is. En de cijfers interpreteren volgens de eigen politieke agenda. Minister-president Mas, alle partijen behalve de unionisten en meer dan 80% van de Catalaanse bevolking zijn al jaren vragende partij voor een referendum. Bij gebrek aan beter, hebben ze dan ook deze verkiezingen georganiseerd, met een duidelijk resultaat en mandaat. Logischerwijs zetten ze dan ook hun plannen naar onafhankelijkheid door.

Europa mag zich de komende maanden aan een ware Spaans-Catalaanse ’tour-de-force’ verwachten. Enerzijds de politieke onkunde en onwil van de Spaanse regering om het Catalaanse vraagstuk met onderhandelingen aan te pakken en anderzijds de determinatie van de Catalaanse pro-onafhankelijkheidspartijen, maken dat Barcelona en Madrid op ramkoers zitten. De Spaanstalige media en analisten doen helaas volop mee met politieke gemotiveerde berichtgeving en analyses. Voor berichtgeving met iets meer afstand, kan u steeds de observaties van deze Vlaming ter plaatse volgen.

Foto (c) Reporters