Doorgaan tot de laatste Oekraïner — of tot Rusland uiteenvalt
Analyses van kolonel Douglas MacGregor en prof. Jolle Demmers
Prof. Jolle Demmers: ‘Kritische zelfreflectie over Oekraïne dringend nodig om zwart-witdenken hierover te vervangen.’
foto © YouTube - Vredesinstituut
Prof. Jolle Demmers en kolonel Douglas MacGregor geven hun visie op de gebeurtenissen in Oekraïne. Deze verschillen sterk van de mediavisies.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOp 29 maart hield prof. Jolle Demmers (Universiteit Utrecht) een interessante en moedige voordracht over de oorlog in Oekraïne. De voordracht is te bekijken, en een samenvatting ervan is te lezen in een artikel van 8 mei bij DeWereldMorgen.
Het is een eerder brave analyse, maar toch niet geleid door de politiek-economische elite die onze mainstreammedia nu bijna volledig dirigeert. Want de prima visie die daar ontvouwd werd, is volledig vergelijkbaar met de veel minder brave analyse die bijna dagelijks verkondigd wordt door de politiek, militair en sociologisch even goed geïnformeerde Amerikaanse kolonel Douglas MacGregor. Ik geef bondig de standpunten.
Militaire invloedssfeer
Prof. Demmers hield haar voordracht onder voorzitterschap van ‘zachte anarchist’ Jan Peumans. Volgens prof. Demmers is kritische zelfreflectie over de Oekraïense situatie dringend geboden om zwart-witdenken hierover te vervangen. Zij ziet reeds na de val van de Sovjet-Unie in Oekraïne geweld ontstaan tussen pro-Oekraïense en pro-Russische milities. Dit was het begin van een burgeroorlog om de Donbas-regio. Parallel hieraan loopt de strijd tussen VS-NAVO en Rusland. Die gaat om militaire invloedssfeer, veiligheid, afzetmarkten, energie en wapenindustrie.
De militaire invloedssfeer betreft mijns inziens (zie eerdere artikels) de controle van de Zwarte Zee, en dan vooral haar ijsvrije havens. De voor de EU belangrijke grondstoffen voor de vierde industriële revolutie, zoals zeldzame aarden, ontgaan Demmers even. Maar het feit dat de VS in Oekraïne een punt probeert te scoren in haar strijd met China over wereldmacht ziet ze perfect. Pomp Oekraïne en Taiwan vol met wapens, moedig de geschillen aan, laat de bewoners zelf vechten, en zie wat er gebeurt met kaartenhuisjes Rusland en China.
Strijd om grondstoffen
Demmers verwijt de EU terecht dat ze Zelenski’s eis tot volledige terugtrekking van de Russische troepen steunt. Ze vindt dit niet realistisch en niet onderhandelbaar. Het Westen rekent er dus op dat de wapenleveringen en trainingen de militaire druk van Oekraïne opdrijven totdat Rusland als een kaartenhuisje ineenstort. Mijn bemerking daarbij is dat dit inderdaad westerse banken zal toelaten de enorme diversiteit aan Russische grondstoffen te controleren. Zo zal het EU-tekort aan grondstoffen voor de vierde industriële revolutie een oplossing krijgen.
Samen met China heeft Rusland immers deze grondstoffen in overvloed. De EU heeft hiervan zo goed als niets. Ook China is voor vele denkers in Washington best vatbaar voor ineenstorting indien het militair en economisch onder druk gezet wordt. In zover als mogelijk draait het Westen de kraan van hoogwaardige chips voor China toe, en boycot ze nieuwe technologische ontwikkelingen. Daarvoor oefent Washington ook druk uit op westerse meelopers, gekoppeld aan sancties. Demmers’ ideeën zitten dus op het juiste spoor. Tot hier lopen ze compleet parallel met deze van die andere kritische denker, heel bekend in de VS, kolonel Douglas MacGregor.
Afwijkend van westerse media
MacGregor is een gedecoreerde zeventigplusser, en als dusdanig vallen een aantal remmingen van hem af. Hij hoeft geen promotie meer te maken en geen werkingskredieten meer te verkrijgen voor zijn militaire eenheid. Een man met zowel actieve politieke als oorlogservaring, en met invloed in Washington. Hij situeert zich eerder aan de rechterkant van het politieke spectrum, toont analytisch pragmatisch inzicht. Net zoals bij Demmers het geval is, laat zijn moreel kompas zich niet afleiden door de VS-/UK-mainstreammedia, die hun eigen oorlog tegen Rusland voeren, en die de Europese media slaafs volgen. Hij is vooral het afgelopen jaar bevraagd op talkshows naar zijn mening over de dagelijkse evolutie van de situatie in Oekraïne. Hij stelt dat de belangrijkste westerse kranten liegen over de toestand in Oekraïne.
Die mening verkondigde hij helder op CNN, BBC en Fox News, maar ook op YouTube-filmpjes van diverse pluimage zoals bij het veelbekeken kanaal van London Real. Zijn versie van de realiteit verschilt van die van de westerse media, zoals The Times (Londen), The New York Times, etc. Deze kranten (tel daar ook Reuters’ berichten bij) worden bijna letterlijk gekopieerd door onze Vlaamse kranten, van progressief tot behoudsgezind. Geleid door Washington en Londen heeft het Westen volgens MacGregor een ‘leugenimperium’ opgebouwd rond Oekraïne.
Westerse ondermijning van Rusland
De laatste twintig jaar hebben wij volgens hem Rusland ondermijnd. In 2014 bezet Rusland de Krim om te beletten dat de voor Rusland vitaal belangrijke haven Sebastopol in de handen valt van de VS. Dat de VS vanaf dat moment Oekraïne oorlogszuchtig maakt komt overeen met de zienswijze van Demmers. Maar MacGregor gaat verder.
Tussen 2014 en 2020 vielen 14.000 doden door aanvallen van door de VS aan de macht gebrachte politici en militairen op het zuidelijke, Russisch-gezinde deel van Oekraïne. Daar werd inwoners verplicht de Russische cultuur en taal af te zweren. De Minsk-akkoorden werden opgesteld, maar vervolgens door Merkel en Macron niet nageleefd. De Minsk-akkoorden dienden enkel om de VS tijd te geven om hun militair materieel en knowhow door te geven aan een efficiënt getraind Oekraïens superleger dat duidelijk de intentie had om de Krim te heroveren.
Leugenstaten
Aan Oekraïense zijde vielen er veel meer doden dan officieel bekend. NAVO-landen zouden dit niet pikken, dus besloot men grof te liegen. Washington en Londen hadden geen te groot probleem om, na de Koude Oorlog, Rusland af te schilderen als ‘des duivels’. Rusland is volgens MacGregor helemaal niet meer te vergelijken met de Sovjet-Unie. Het beschikt volgens hem over een superieure militaire machine.
Het goede nieuws is volgens MacGregor dat leugenstaten waarheidsbommen produceren. Ook Oekraïners begingen oorlogsmisdaden, die op naziwijze gevierd werden. Er is niets bericht over lopend kindermisbruik, vrouwenhandel, zwarte markt voor legermaterieel, geldtransfers naar banken op Cyprus, elf miljoen emigranten die niet terug willen…
Voorlopig beschermd door een moddervlakte wacht de Russische beer. ‘Stopzetten en redden wat nog kan gered worden’, is het advies van zowel Demmers als van MacGregor. Wie weet vergissen ze zich, en schrijven onze kranten de waarheid? Oorlog is onvoorspelbaar. De enige zekerheid komt van Ramses Shaffy: ‘We zullen doorgaan. In een loopgraaf zonder licht.’
Categorieën |
---|
Tags |
---|
Luc Nagels is emeritus prof Chemie aan de Universiteit Antwerpen en lid van de Raad van Bestuur van de UA Emeriti denktank EFUA.
Greta Thunberg mengt zich in de discussie over de lopende conflicten in Oekraïne en in Gaza. Als influencer in generatie ‘Z’ heeft ze gewicht.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.