Er zijn de laatste weken al wat prijzen en awards met de nodige bombarie uitgereikt. We moesten echter wachten op het ontslag van Dries Van Langenhove als federaal kamerlid, om de laureaat van de pek-en-verenprijs van de Vlaamse media te kennen. Boem paukenslag! Nu ben ik nooit een groot Driesfanaat geweest, en ik heb de Poetinlovers rond Dewinter en Van Rooy er in het verleden meermaals van langs gegeven. Maar het scheldproza waarmee DVL door de heren hoofdredacteuren naar de uitgang…
Niet ingelogd - Plus artikel - log in of neem een gratis maandabonnement
Uw Abonnement is (bijna) verlopen (of uw browser moet bijgewerkt worden)
Uw (proef)abonnement is verlopen (of uw browser weet nog niet van de vernieuwing)
Er zijn de laatste weken al wat prijzen en awards met de nodige bombarie uitgereikt. We moesten echter wachten op het ontslag van Dries Van Langenhove als federaal kamerlid, om de laureaat van de pek-en-verenprijs van de Vlaamse media te kennen. Boem paukenslag! Nu ben ik nooit een groot Driesfanaat geweest, en ik heb de Poetinlovers rond Dewinter en Van Rooy er in het verleden meermaals van langs gegeven. Maar het scheldproza waarmee DVL door de heren hoofdredacteuren naar de uitgang van het parlement werd begeleid, doen mijn tenen krullen van jaloezie.
Een stortvloed van schimpscheuten en verwensingen, die een ‘normaal’ politicus nooit te beurt vallen, al vermoordde hij zijn eigen moeder. In zoverre dat N-VA, waar het stevig rommelt tussen voor- en tegenstanders van een V-idylle, zich op de voorste bank van de prijsuitdeling posteerden.
‘Ondemocratisch’

‘Het Vlaams Belang moet alle extremisten aan de deur zetten en de opkuis doen. Ik zie bij het Vlaams Belang nog mensen die openlijk Poetin steunen, de man die verantwoordelijk is voor de hoge energiefacturen in ons land.’
Aldus de suggestie van Zuhal Demir (N-VA), Vlaams minister van Omgeving, Justitie, Toerisme, Energie en Sanitaire Zaken. Dries wil buitenparlementair aan politiek doen en er wacht hem nog een proces wegens racisme. Dat laatste is een mogelijke reden waarom Tom Van Grieken hem liet gaan. Maar voor Zuhal moeten er nog meer emmers, dweilen en Dettol aan te pas komen, ten einde alle mestkevers -van wie was dat etiket ook weer?- te elimineren.
Opkuis gewenst dus. Los van het feit dat het VB toch nooit salonfähig zal worden, is die eis van een concurrent om ‘extremisten aan de deur te zetten’ een tamelijk arrogant statement. Een partij mag mensen op de lijst zetten naar eigen goeddunken. En tot spijt van de systeempartijen: het VB scoort ermee. Dat steekt enorm. De partij van Van Grieken is nog altijd in hoge mate een uitlaatklep voor Vlamingen die het gehad hebben met het politieke gefrutsel, op Belgisch én Vlaams niveau.
‘Ondemocratisch’? Het is de ultieme uiting van democratie: mensen een stem geven die zich niet goed voelen in het huidige bestel en zijn institutionele verankering.
Dat is niet eens gericht tegen de rechtstaat en al zeker niet tegen de democratie, integendeel: rechts is vandaag meer begaan met de rechtstaat, het vrije meningsprincipe en de verlichtingswaarden dan de linkerzijde, bijvoorbeeld inzake islamisering en oprukkende woke-ideologie. Ook al vindt de Staatsveiligheid dat ze zich vooral op de zogenaamde ‘extreemrechtse dreiging’ moet focussen.
‘Politiek surrealisme’
De mainstream media spelen daarbij een spelletje framing, en maken aan de lopende band intentieprocessen richting het aangeschoten wild. Er wordt benadrukt dat Van Langenhove en Van Grieken goede vrienden blijven. Euh, mag dat dan niet? Onder de titel Hypocrisie voor gevorderden sneert DS-hoofdredacteur Karel Verhoeven dat het om ‘politiek surrealisme’ gaat.
Verhoeven beschouwt het ontslag van Van Langenhove als een gluiperig schijnmanoeuvre binnen een club van extreemrechtse haatzaaiers, en haalt er ook nog eens de bestorming van het Capitool bij. Vraag is wat dit soort stemmingmakerij nog te maken heeft met verslaggeving, analyse of zelfs bonafide opinievorming. En of de woorden ‘leugens en opruiing’ niet bij uitstek van toepassing zijn op deze wokekrant zelf.
De Morgen doet hier niet voor onder. Van Langenhove was toxisch als parlementair, nu hij vertrekt wordt hij het nog meer, aldus hoofdredacteur Bart Eeckhout, die eveneens met Trump afkomt. ‘Het is dan ook nog maar de vraag of het vertrek van deze extremist uit het parlement een goede zaak is voor de samenleving’, waarschuwt Bart. Er valt niks met ‘deze extremist’ aan te vangen, misschien is nachtelijk huisbezoek van een speciale brigade de beste remedie voor een goede samenleving. Bart Eeckhout maakt ook de financiële rekening van de ex-parlementair’, en stelt dat hij, nu hij kamerlid af is, veel meer naar hartenlust geld kan inzamelen (‘ronselen’) voor zijn politieke en media-projecten. ‘(Buitenlandse) centen’, zegt Eeckhout. Daar is geen spoor van bewijs van, maar het woord ‘buitenlands’ staat dan ook veiligheidshalve tussen haakjes. Hoogstaande journalistiek, mijn gedacht.
Geld inzamelen voor een politieke actie of een media-initiatief? Ook dat is bij mijn weten niet verboden. De initiatiefnemers van Klimaatzaak, met Francesca Vanthielen als gezicht, doen niet anders dan geld schooien voor wat zij als een goed doel zien. Politicoloog Bart Maddens onthulde ooit dat de PVDA de partij is die het meeste privé-giften krijgt, van wie is niet bekend. Het extreemlinkse ‘Rode Driehoek – Steunpunt Antifascisme’ legt op alle rechtse slakken zout en bedelt daarvoor ook overal in het rond. Hun goed recht.
Burgeractivisme

Bart Eeckhout, DM-hoofdredacteur: Dries Van Langenhove krijgt ‘(buitenlandse) centen’ als ‘ronselaar van verdwaalde schapen’.
De pogingen van al die perslui om in het hoofd én de portemonnee van Dries Van Langenhove te kijken en hem vervolgens te verban-vloeken, zijn tegelijk grappig en pathetisch. Konden ze dat maar eens doen met De Croo en C°, en de constante ijver van heel dIe zwik om de ‘communicatie’ in de juiste banen te leiden en de media daarin te betrekken. De Standaard en De Morgen en tutti quanti zijn slecht geplaatst om het over ‘hypocrisie’ en ‘leugens’ te hebben.
De hangsloten die de democratie op slot houden, zijn roestig maar ze blijven hangen. Er is het cordon, er is de kiesdrempel, er is de doorlopende doctrinaire voeding van de media, er is de viscerale angst van de systeempolitiek voor echte volksraadplegingen en bindende referendums. En nu doemt ook steeds meer de schrik op voor de kiezer an sich. Dus wordt iedere burgeractivist die een eigen politieke lijn uitzet, en ‘impact’ probeert te krijgen, een staatsgevaarlijke extremist. Dat zo iemand vanzelfsprekend vooral de kanalen van de sociale media gebruikt, ergert de gesubsidieerde papierpers mateloos. Dat verklaart mee de hatelijke taal waarmee Van Langenhove als parlementair wordt uitgewuifd.
Soit, de hoofdprijs is uitgereikt. Burgeractivisme? Laat maar komen, het is eens iets anders dan particratie en geneuzel van de mainstream media. ‘Opkuis’? Ik denk dat Zuhal’s woordgebruik ietwat misplaatst is, want de Vlaming denkt bij dit woord aan iets heel anders. Overal waar ik kom en mijn jongste boek presenteer, ontwaar ik een stevige dosis regimekritiek en afkeer van de gesubsidieerde pers. Politiek establishment en media beseffen eigenlijk niet goed wat hier aan de hand is, ze leven in een bubbel.
Het fenomeen Van Langenhove toont dat de druk op de ketel groter wordt. Het onder de mat vegen van signalen en het weghonen van ‘extremisten’ zal die druk niet doen verminderen, integendeel.
Rond zijn nieuw boek ‘Kakistocratie – Pleidooi voor méér antipolitiek’ geeft J. Sanctorum momenteel een lezingtournee door Vlaanderen. Ook humor en satire komen aan bod. Voor meer info en boeking, klik op deze link.
* Sam van Rooy laat in een reactie op deze column weten dat hij betreurt dat Johan Sanctorum zich bezondigt aan wat hij beweert te bestrijden, namelijk lasterlijke framing. ‘Zo tweette ik in tempore non suspecto al (voor de oorlog) dat Poetin een “ayatollah” is’, meldt Van Rooy. ‘Ik ben nooit een “Poetinlover” geweest en zal dat ook nooit zijn. Dat Sanctorum mij, net zoals heel wat mainstream journalisten, niet moet interesseert me niet, maar als hij over mij schrijft zou ik graag hebben dat hij dat correct en dus volledig doet.’