JavaScript is required for this website to work.
Politiek

Electorale breekpunten breken op hun kookpunt.

België Bananenrepubliek

Jasmijn Walldorf5/5/2019Leestijd 2 minuten
Het product van de bananenrepubliek.

Het product van de bananenrepubliek.

foto © Reporters

Eerst heft links milieutaksen van 500 euro op onze elektriciteitsfactuur, daarna willen ze met één druppel water de dorstigen laven.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Flipflop Theo vergrijsde deze week de zwart-wit-stelling van zijn partij over het Marrakeshpact. Als een doorwinterde tjeef gaf hij een ontwijkend antwoord op de vraag of het migratiepact een breekpunt wordt tijdens de regeringsonderhandelingen. We zijn uit een regering gestapt omwille van de goedkeuring van het pact, maar we stappen wel in een regering die het pact steunt. We gaan enkel geen rapport schrijven voor de evaluatiecommissie. Het breekpunt gebroken. Een politicus of politieke partij neemt een bocht van 180 graden opgesplitst in 6 bochten van 30 graden, zo lijkt de bocht een rechte lijn met krommingen. Voor mij is het in elk geval duidelijk de achterwaartse salto rond het migratiepact is ingezet en flipflop Theo leidt de dans.

Het rode btw-cadeau

Comical Crombez lanceerde op 1 mei de breekpunten van de sp.a. Verlaging van de btw op elektriciteit en 1500 euro pensioen voor iedereen. Kostprijs 3 miljard euro. En natuurlijk de rijken zullen het betalen. Intussen weten we dat de financiële beau monde enkel zijn buidel opentrekt als er een kathedraal afbrandt; voor een fiscale bankroof voorzien ze een lege kluis.

De verlaging van de btw op onze energiefactuur levert ons gemiddeld 10 euro korting per maand op. Zie hier de socialistische reddingsboei voor de onderkant van onze maatschappij. Als alleenstaande moeder met drie kinderen heb ik daar geen boodschap aan, na drie maanden kan ik met de btw-korting net een doos Pampers kopen. In de vorige legislaturen hieven linkse boomknuffelaars milieutaksen van 500 euro op onze elektriciteitsfactuur, en nu willen ze met één druppel water de dorstigen laven. Het zou grappig zijn mocht het niet zo triest zijn.

Modderbaden in respect

Gwendolyn Rutten kreeg deze week een telefoontje van Hillary Clinton. Of de campagne in België niet wat respectvoller kon. Het moddergooien van smulsmurfin Maggie en zangsmurf Tom Tom zouden niet tot successen leiden, wist Hillary uit ervaring opgedaan in haar campagne tegen Trump. Grote smurfin riep daarop via een open brief haar balorige azzurri’s tot de orde en dicteerde meteen alle andere partijen en politici om zich niet tot het niveau van Maggie en Bart te verlagen. We zouden onder de indruk geweest zijn van haar morele oproep, ware het niet dat Gwendolyn het vanuit haar blauwe modderbad deed.

Succesvolle breekpunten breken

Breekpunten breken sneller dan gewone partijstandpunten. Elke partij moet minimum een breekpunt breken om in een coalitie te stappen. De breekpunten die op het offeraltaar van een coalitie worden gelegd zijn altijd de succesvolste punten. In de politiek is succes zure wijn die in een gifbeker geschonken wordt. Wanneer een breekpunt zijn electoraal kookpunt bereikt heeft, moet het breken of barsten, tenzij je een Waalse partij bent dan kan je ‘non’ blijven zeggen tot je uw volledige goesting krijgt.

Alle Waalse partijen willen een herziening van de financieringswet, ergo als N-VA in de federale regering wil stappen moeten ze breken op het communautaire en op de financiering van Wallonië door Vlaanderen. Dat krijgt zelfs Bart De Wever niet uitgelegd aan zijn achterban en als hij daar toch in zou slagen dan is zijn achterban een meute machtskwijlers zonder ruggengraat. Omwille van het Waalse potvertieren zal onze franskiljonse koning, tot spijt van wie het benijdt, ook eerder de borrelnootjes van Calvo I serveren dan de hespblokjes van Jambon I.

België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.

Commentaren en reacties