Black Lives Matter, Twitter en Elon Musk

Tien jaar geleden werd in Florida de 17-jarige Afro-Amerikaan Trayvon Martin doodgeschoten, lopend van de avondwinkel naar huis. De schutter George Zimmerman, een zelfbenoemde burgerwacht, vond dat Martin zich verdacht gedroeg. Dat vindt men in Amerika al snel van een zwarte man op straat die niet in een auto zit.

Toen Zimmerman werd vrijgesproken vanwege Florida’s beruchte ‘Stand your Ground’-zelfverdedigingswet, begon een lange periode van onrust. De in hetzelfde jaar herkozen president Obama zei in een toespraak: ‘35 jaar gelede, had ik Trayvon Martin kunnen zijn’.

Our lives matter

Uit deze cause célèbre kwam in 2013 de Black Lives Matter (BLM) beweging tegen racisme en geweld voort. ‘Our lives matter’ schreef activiste Alicia Garza op Facebook en haar vriendin Patrisse Cullors bedacht de hashtag #BlackLivesMatter. In het kielzog van een reeks geruchtmakende zaken waarbij zwarten omkwamen door politie- en ander geweld groeide BLM in een paar jaar uit tot één van de meest succesvolle en lucratieve globale protestbewegingen.

In 2019 stond de teller aan giften van publiek, bedrijfsleven en overheid op 66 miljoen dollar, maar het hoogtepunt kwam één jaar later. Toen werd de kleine crimineel George Floyd op straat gewurgd door een blanke politieman. De halve wereld ging daarvoor de straat op, uit naam van BLM en in 2020 werd 90 miljoen dollar binnengehaald.

Zondige verleden van de witte man

De beweging werd vanaf het begin omarmd door de welgestelde en bijna exclusief blanke, woke goegemeente. Die kreeg via BLM de gelegenheid boete te doen voor het zondige verleden van de witte man, en naar hartenlust te deugpronken. Men collecteerde onder elkaar en gaf gul aan dit goede doel.

Die 66 miljoen ingezamelde dollars uit 2019 belandden bij eerdergenoemde Patrisse Cullors, één van de oprichters van BLM. Zij gebruikte langs schimmige omwegen een deel van het vanwege het goede doel onbelaste geld om een vastgoedportefeuille op te bouwen, in Canada, Los Angeles en elders. Haar mooiste aanwinst was een riant landhuis van zes miljoen in het zuiden van Californië: een zogeheten ‘studie- en congrescentrum’ voor activisten van BLM.

Daar had waarschijnlijk geen haan naar gekraaid als Cullors niet zo ijdel was geweest een reeks selfies op Facebook te zetten, aan een copieus diner op het terras van haar miljoenenpand. Twee vriendinnen en tevens medeoprichters van BLM dronken vrolijk een glaasje champagne mee. Dat leverde de organisatie een dringend verzoek van de belastingdienst op om openheid van zaken.

Vijanden

BLM heeft veel vijanden gemaakt door mensen vrijwilligerswerk te laten doen terwijl de top het er zichtbaar van nam, maar ook door zich met allerlei zaken te bemoeien die niets met de oorspronkelijke doelstellingen te maken hadden.

Denk aan het Marxistische en antikapitalistische gedachtengoed dat te pas en te onpas wordt geventileerd door het kader van de beweging. Of het propageren van de zogeheten ‘kritische rassentheorie’, die kort gezegd inhoudt dat een mens in de eerste plaats zijn ras is en alles om dat ras draait. Dat wordt nu onder steeds luider protest op veel Amerikaanse scholen onderwezen en BLM staat daar vierkant achter. Nog een puntje is het aanhangen van samenzweringstheorieën over Joden en Israël. Zo brachten medewerkers van BLM het gerucht in de wereld dat Amerikaanse politieagenten hun vuile trucs om zwarten een kopje kleiner te maken in Israël hadden geleerd.

Politie opdoeken

Wat de beweging evenmin door iedereen in dank wordt afgenomen, is het idee van sommige leiders dat de politie vanwege wandaden tegen zwarten maar helemaal moet worden opgedoekt. Dat is een mening die wordt gedeeld door bepaalde politici, zoals de extreem populaire Democrate Alexandra Occasio Cortez (ook bekend als AOC).

De liberale elite aanbidt BLM nog altijd en dat heeft de organisatie op internet geen windeieren gelegd. Zowel Marc Zuckerberg van Metaverse/Facebook als Jack Dorsey – tot voor kort van Twitter – zijn trouwe en gulle gevers aan BLM. Een mail van mevrouw Cullors aan Zuckerberg werd door verongelijkte vrijwilligers doorgespeeld aan de pers. Zij bleek hem te hebben gevraagd negatieve publiciteit over BLM in het algemeen en haar financiële wandel in het bijzonder van zijn platforms te weren. Volgens haar was dat allemaal ‘extreemrechtse laster’. Kennelijk voldeed hij aan haar verzoek.

Het eerste grote artikel over mevrouw Cullors’ vastgoedportefeuille was verschenen in de New York Post, die destijds ook met de laptop van Hunter Biden was gekomen. Beide verhalen konden niet geplaatst of gedeeld worden op Facebook of Twitter, noch op Instagram (eigendom van Facebook).

Censuur

Ook bleek dat Black Lives Matter haar kader expliciet opdroeg actief ‘hun macht bij de platforms’ aan te wenden om ‘ongunstige berichten over BLM te weren en nader gespecificeerde opmerkingen te verwijderen’, waarmee BLM overigens lang niet de eerste liberale organisatie of persoon is die deze tactiek aanwendt.

Ook Democrate AOC dringt regelmatig aan op censuur bij de sociale media. En voormalig second lady Michelle Obama vroeg Twitter, Facebook en andere social media nadrukkelijk de accounts van president Trump voorgoed te sluiten. Wat ook is gebeurd, al lag dat waarschijnlijk niet aan haar.

Het argument dat Facebook gebruikte om negatief nieuws over BLM en Cullors te weren, was schending van privacy.  Dat is een argument dat vaker uit de kast wordt getrokken in dit soort gevallen. Het klinkt goed maar lijkt strikt éénrichtingsverkeer. Toen bijvoorbeeld een medewerkster van Melania Trump heimelijk telefoongesprekken met de – toen nog – presidentsvrouw had opgenomen, zag Facebook er geen enkel probleem in die rond te laten zingen.

Dreigende overname

Maar de van boven opgelegde woke orde op de sociale media lijkt plotseling ondersteboven te worden geschopt door de dreigende overname van Twitter door Tesla-tycoon Elon Musk. Eén van de weinige Silicon Valley miljardairs met een wat minder voorspelbare visie op de vrijheid van meningsuiting. Hij vindt dat die onvoldoende is gewaarborgd op Twitter. En dat de huidige top alles weert wat zij aanstootgevend of politiek incorrect vindt, onder de noemer ‘hatespeech’. Musk wil Twitter liever ‘afstemmen op de wetten van het land’ en niet op wat een bepaalde groep of persoon wel of niet ok vindt.

Daarvoor heeft hij inmiddels 10 procent van de aandelen ingeslagen en een bod gedaan op de rest, waarmee hij een andere grootaandeelhouder uit de kast joeg, die bezwaar maakte: Saoedi-Arabië… Hoewel het publieke informatie is, verbaasde het mij toch. Een land als Saoedi-Arabië maakt dus mede de dienst uit op Twitter en heeft blijkbaar een stem in wat er wel of niet op verschijnt. En wie er wel of niet afgegooid wordt.

‘Nazi’

Elon Musk zal vast geen heilige zijn, maar door de liberale elite wordt hij maar vast als nazi weggezet. Neem professor Robert Reich van de universiteit van Berkeley, voormalig adviseur van zowel Clinton als Obama. Hij tweette aan zijn 1,4 miljoen volgers – Musk heeft er 80 miljoen – ‘Elon Musk gedraagt zich op internet als iedere dictator, beul en demagoog.’ Dat schreef hij nog eens uit in The Guardian, onder de titel ‘Elon Musks vision of Twitter is dangerous nonsense’. Daarin vergeleek hij Musk met Poetin en Trump…

Of neem Jeff Jarvis, een New Yorkse hoogleraar in de journalistiek: ‘Twitter voelt vandaag als de laatste avond in een Berlijnse nachtclub in de Weimar Republiek.’ Met andere woorden: vlak voor de nazi’s de macht overnamen.

Een paar dagen geleden kwam Elon Musk met een plan om van het hoofdkantoor van Twitter in San Francisco een daklozenopvang te maken. De mensen van Twitter zijn er toch nooit, zei hij. Het hoofdkantoor bevindt zich in een wijk vol zwervers en daklozen.