Er is geen weg meer terug

De grootste oppositiepartij komt alvast gehavend uit de strijd. 1 op 5 parlementsleden van Labour stemden tegen de brexit ondanks de duidelijke marsorders van partijvoorzitter Jeremy Corbyn. Verschillende van zijn schaduwregeringsleden namen ontslag uit hun functie als protest tegen de dwang van de voorzitter. Corbyn is maar een koele minnaar van de EU en hij ziet dat veel van de meest rode kiesdistricten in het referendum voor de brexit stemden, ook al denken hun volksvertegenwoordigers er anders over.  Een splitsing van de partij dreigt nu echter. De interne tegenstellingen, niet alleen over de brexit, lijken meer en meer onoverbrugbaar binnen Labour.

De Scottish National Party is woest, omdat volgens hen Schotland tegen zijn wil uit de Europese Unie wordt gesleurd. Hun schaduwminister voor Justitie tweette: ‘De idioten beseffen niet dat ze vanavond twee unies hebben gebroken’. Ze verwees naar de triomferende Tory’s die nu ook Britse unie onder druk zetten met hun besluit. De recente peilingen tonen echter aan dat een meerderheid van Schotten niet zit te wachten op nog een onafhankelijkheidsreferendum. Echter, wat betekenen peilingen nog in het VK, na alle foute voorspellingen in de voorbije jaren? Edinburgh, onder aanvoering van minister-president Nicola Sturgeon, zal Londen het nog knap lastig maken. Misschien is dit inderdaad ook het begin van het einde van het Verenigd Koninkrijk?

De meest opmerkelijke toespraken in het debat werden gehouden door twee Conservatives. Oud-minister en ouderdomsdeken Kenneth Clarke kantte zich tegen het wetsvoorstel en stemde ook als enige Tory tegen.  Hij legde uit dat het volgens hem helemaal verkeerd is, omdat het VK zichzelf zal marginaliseren op het wereldtoneel. Hij vergeleek Theresa May met het witte konijn uit Alice Wonderland dat angstig opgejaagd op zoek gaat naar handelsdeals. ‘Je zult wel ergens een gekke hoedenmaker vinden die met een muis wil praten,’  spotte hij verwijzend naar  het bezoek van May aan Donald Trump.

De andere opvallende spreker was ook een oud-Financiënminister, maar van veel recentere datum. George Osborne, de rechterhand van David Cameron en een fervente tegenstander van het referendum en ook van de brexit, zette uiteen waarom hij uiteindelijk voor zou stemmen: ‘We mogen het risico niet lopen dat het parlement tegenover het volk wordt geplaatst. Dat zou een diepe constitutionele crisis in ons land veroorzaken.’ Hij waarschuwde de eurosceptici in zijn eigen rangen echter dat hij er alles zal aan doen om de brexit zo zacht mogelijk te laten verlopen.

‘This is the point of no return’, reageerde een BBC-reporter na de stemming.  448 parlementsleden stemden voor en 114 leden tegen. Toch meer dan verwacht. Er zal nog uitgebreid gedebatteerd worden over de specificaties van de terugtrekking van het VK uit de EU.  Op 2 februari presenteert Theresa May haar ‘white paper’ waarin ze het officiële plan van de regering om de brexit uit te voeren, voorlegt.

Het Hogerhuis belooft de moeilijkste horde te worden voor de regering. Dat krijgt rond 20 februari de kans om het wetsvoorstel te bespreken. Een overweldigende meerderheid van de Lords is gekant tegen een brexit. De regering heeft gedreigd om ineens een hoop nieuwe Lords te benoemen om het erdoor te krijgen, als ’the Upper House’ de boel blokkeert. Rond 7 maart hoopt de regering op een fiat van de House of Lords en dan volgt vrijwel meteen de koninklijke goedkeuring. Op 9 en 10 maart vindt er een Europese top plaats in Brussel. Daar wil May de kans grijpen om het beruchte artikel 50 in te roepen. De scheidingsprocedure die ongeveer twee jaar in beslag zal nemen, wordt daarmee opgestart. Ten laatste 31 maart moet dit gebeuren. Het is een deadline die Theresa May zichzelf en het Verenigd Koninkrijk oplegde.

‘I’m late! I’m late! For a very important date!’, zong de Disneyversie van het witte konijn.

 Foto: (c) Reporters