Groen wordt een she-Hulk met regenboogpanty’s
België Bananenrepubliek
Groen wordt voortaan appelblauwzeegroen. Logisch. Ze moeten de aandacht afleiden van de groene dromen die in hun gezicht ontploften.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementGroen wordt kleurrijker om ons nog meer kleurpotloden door de neus te boren. Ze wordt een she-Hulk met regenboogpanty’s en een pluim in haar gat. Ze wordt de woke-partij bij uitstek. Bij de lijstvorming maken autochtone, mannelijke cisgenders geen kans meer, tenzij ze verwijfd zijn of door een genderblender gecastreerd werden. De wokies verziekten ons onderwijs en schreeuwen nu moord en brand omdat leerkrachten vluchten voor de morele guillotine. Ik stel voor dat alle Groen-parlementsleden eens een maand lesgeven in een van de Brusselse shitholes. Ze zullen gegarandeerd hun woke-kap over de haag zwieren.
Pedagogische schietschijven
Nadat de wokies en de poco-scherpslijpers van onze leerkrachten pedagogische schietschijven maakten. Sedert ze met hun emotioneel gemekker de leerkrachten ontwapenden en elk moreel gezag ontnamen. Nadat ze een multiculturele mix van tienerkrapuul als maar meer wapens gaf om leerkrachten te pesten. Sinds woke gebrainwashte helikopterouders als een roedel hyena’s meesmuilend de leerkrachten bestoken met mijn-kind-best-kind-klachten. Nadat rechters steeds vaker de negatieve deliberatie van leerlingen overrulen. Wel na dit alles verlaten de leerkrachten moegetergd de klas en gaan ze op zoek naar een job die hen voldoening heeft. Kan je het hen kwalijk nemen? Ik alvast niet. Want als men ganse dagen op je kop schijt, helpt een douche niet meer.
Hangmat van de zwakte
Toen ik school liep en weleens klaagde over de leerkracht, zei mijn vader zaliger keer op keer: ‘de leerkracht heeft altijd gelijk’. Toen ik met een straf thuiskwam, kreeg ik er nog een bovenop van mijn pa. Nu is leerlingen bestraffen een morele wandaad. Als ik slechte punten had, kon dat nooit de fout van de leerkracht zijn, maar was het steeds en onherroepelijk omdat ik niet goed gestudeerd had. Nu krijgen ze geen punten want dat is demotiverend voor zij die te lui zijn om te studeren. Nu is de leerkracht altijd de pineut en wordt een of ander woke geleuter de matrak van het onderwijs.
Het is onze taak om leerlingen klaar te stomen voor de harde realiteit van de volwassen maatschappij. Niet om hen met een pamper van zwakheid op de wereld los te laten. Het gevolg is een explosie van psychologische excuusziekten zoals: burn-out, bore-out, chronisch vermoeidheidssyndroom, en allerhande vormen van depressies. De woke-pamper en excuus-maatschappij zorgen via het onderwijs langzaam maar zeker voor een verstoring van de arbeidsethos en het arbeidsklimaat. De nieuwe generatie jongeren zakt weg in een moeras van woke gekwijl. Ze krijgen geen harnas mee voor een harde strijd in de maatschappij en wentelen zich daarom in een hangmat van de zwakte.
Jobstudenten voor studenten
Ironisch zijn het de kampioenen van de pampermaatschappij, de groene sandaalridders, die de uitstroom van de leerkrachten bij Ben Weyts aanklagen. Babyface Weyts wil nu flexi-jobbers inschakelen om op hun kop te laten schijten in de klas. En als dat niet lukt zal er wel een of andere disfunctionerende parlementair afkomen met een voorstel om jobstudenten les te laten geven. In het tranendal van het onderwijs biedt een zakdoek lang geen oplossing meer. Er moet een herstel komen van het respect voor de job van onderwijzer. Zolang dat dit er niet komt dweilen we met de kraan open.
Als de groene troefkaart verkloot is
De groenen profileren zich niet meer als milieupartij, klimaatpartij, vredespartij of partij voor sociale rechtvaardigheid, neen voortaan ligt de nadruk op de regenboogideologie van met lingerie paraderende enerzijds-anderzijds-mensjes. Goede politieke marketing voor de verkiezingen van eind dit jaar of volgend voorjaar. Covoorzitters Nadia Naji en Jeremie Vaneeckhout beseffen dat Groen de groene troefkaart verkloot heeft en nu noodgedwongen uit een ander vaatje moeten tappen om stemmen te ronselen.
Tja, als je vervuilende gascentrales en straaljagermotoren gaat subsidiëren, kerncentrales langer moet openhouden, oorlogstaal spreekt door wapens te leveren voor de oorlog tegen Rusland en meer armoede creëert met je utopisch energiebeleid dan ooit tevoren, moet je wel een ander masker opzetten om stemmen te halen. Alle groene dromen die in hun aangezicht ontploften moeten weg van het voorplan. Geen perceptie meer van groen maar van appelblauwzeegroen. Als je moet hopen op een versnelling van de klimaatopwarming om met een zachte winter onze economie te redden en aan een armoedetsunami te ontsnappen, voer je best geen campagne meer rond energiebeleid. Anuna De Wever en Greta Thunberg moeten de volgende campagne in de kast blijven, want hoe warmer deze winter hoe beter.
Enerzijds-anderzijds-mensjes
Net als de enerzijds-anderzijds-mensjes heeft Groen een identiteitscrisis. Ze weet niet meer wat ze is en beslist dan maar om alle kleuren van de regenboog te zijn. Ze wordt geen schizofrene partij maar het summum van de hypocrisie en het klatergoud van gelaagdheid. Ze wordt een non-binaire Hydra. Een slang met meerdere hoofden, dodelijke adem en giftig bloed. Beste regenboogvrienden, denkt je nu echt dat door jullie regenbooggeleuter Vlaanderen zal vergeten dat het gekke energiebeleid van waanzinnige Tinne hun spaarboekjes leegrooft? Goed geprobeerd, nu ernstig aub.
Dit was niet op de afbraak:
- Frank Vandenbroucke blijft de labo’s van zijn vroegere en zonder twijfel toekomstige werkgevers, 500.000 euro per maand toestoppen om zalig niets te doen.
- Het egocentrisme van Conner Rousseau doet de spiegel van het socialisme kraken. In zijn luchtledig hoofd van intellectuele armoede zingt hij voor een publiek van één toeschouwer: zijn ego. Als politieke influencer haalt hij alles uit de kast om erin te blijven, en zichzelf te aaien.
- Alles is duurder geworden omdat alles plots van Oekraïne komt. Had ik dat nu eens eerder geweten.
- Voor ons tien moeilijke winters voor Open VLD tien moeilijke verkiezingen.
België is een bananenrepubliek die mij steeds vaker ergert en boos maakt. Lang was ik een stilzwijgend politiek observator, maar nu grijp ik naar de pen. Vrijgevochten schrijfster van opiniestukken met scherpe satirische inslag.
De realiteit van succes verdraagt geen pamperbeleid. Genieën zijn vaak niet de meest aangename mensen.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.