JavaScript is required for this website to work.
Klimaat

Groenlinks stemadvies met EU-subsidies

NieuwsLode Goukens27/11/2023Leestijd 3 minuten

foto © CAN-Europe

Europese Commissie subsidieert klimaatactivisten die ook politiek een machtsfactor willen zijn.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Klimaatlobbygroep CAN Europe vzw geeft in de hele Europese Unie stemadvies. Ze worden daarvoor betaald via EU-subsidies. Hun woordkeuze is niet bepaald subtiel. Hun data zijn bovendien oud.

De lobbygroep CAN Europe vzw bracht recent een Assessment Briefing of een soort schoolrapport uit van Europese partijen op basis van het stemgedrag van hun Europarlementsleden. Eigenlijk is die briefing een verkapt stemadvies voor elk EU-land waar partijen etiketten krijgen opgeplakt als defenders, delayers of dinosaurs, verdedigers, vertragers of dinosauriërs.

Voor België krijgt Ecolo 96%, de PS 93% en Groen 90%. Bij de partijen met een goed rapport hebben Vooruit met 70% en de MR met 60% wel enkele werkpuntjes. Open Vld is gezakt naar 46%, net als Les engagés met 37% en de Duitstalige christendemocraten met 32%. Zij kregen allen het etiket vertragers.

Volgens CAN Europe scoort Vlaams Belang een ‘shameful 5%’ en luisteren ook de N-VA met 17,8% en de CD&V met 12% niet naar de ‘massale mobilisatie’ bij de bevolking. Die drie partijen moeten volgens de auteurs nog kennis maken met de realiteit. Maar het kan nóg slechter: de Griekse communisten halen 0%.

Can Europe is de werkgever van Anuna De Wever.

Anuna

Wie is CAN Europe? Het is de werkgever van Anuna De Wever. Climate Action Network Europe vzw is een lobbygroep in Elsene die bij de Europese instellingen een graag geziene gast is. Het team van directeur Chiara Martinelli heeft 49 betaalde medewerkers. Daarvan zitten er 35 in België. CAN beweert 750 ngo’s te vertegenwoordigen. De Belgische leden zijn Canopea, WWF, Greenpeace, CNCD-11.11.11, Bond beter leefmilieu en 11.11.11 – Koepel van de Vlaamse Noord-Zuidbeweging.

CAN Europe is ook lid van de Green 10. Dat zijn tien grote groene lobbygroepen zoals BirdLife International, European Environmental Bureau (EEB), European Federation of Transport and Environment (T&E), Friends of the Earth Europe (FoEE), Greenpeace Europe en WWF.

Hun lobbybudget is even groot als dat van Google en meer dan dat van Microsoft of Shell

Hun jaarbudget is een kleine 6 miljoen euro. Evenveel als het lobbybudget van Meta (Facebook) en Google, meer dan dat van Microsoft (5,5 miljoen), Shell (4 miljoen), Volkswagen (3 miljoen) of ExxonMobil (3,5 miljoen). Maar minder dan dat van kampioen Bayer met 6,5 miljoen euro.

Postcodeloterij en belastingen

Opmerkelijk bij de fikse oorlogskas van CAN Europe is dat daarvan 3 miljoen euro komt van de European Climate Foundation (ECF) waar de Nederlandse Nationale Postcodeloterij één van de grote geldschieters blijkt. ECF lobbyt trouwens zelf ook. De tweede grootste geldschieter is de Europese Commissie die een kleine 1,5 miljoen euro geeft. Naast de EU betalen ook twee regeringen mee. De Duitse regering geeft 136.260 euro. De Belgische regering geeft 44.815 euro via minister Zakia Khattabi (Ecolo). Bijna één derde van hun budget bestaat dus uit belastinggeld.

De opbrengst uit lidgelden is amper 142. 635 euro. Amper één zevende dus van het toegeschoven belastinggeld.

Een lobbygroep die geld krijgt van de Europese Commissie en regeringen om bij diezelfde Europese Commissie te lobbyen is op zich al vreemd. Tussen 2014 en 2022 ontving CAN Europe 32,77 miljoen euro van de Europese Commissie. Het merendeel van dat geld komt uit het ontwikkelingshulp-programma van de Europese Commissie. Liefst 11 miljoen euro komt uit een fonds voor wetenschappelijk onderzoek. Amper 3,59 miljoen euro komt van het LIFE-programma dat zich met bewustmaking rond klimaat en leefmilieu bezighoudt. Het merendeel van dat geld komt dus van potjes die voor iets geheel anders bedoeld zijn dan klimaatactivisme.

Amper geld van leden

De leden en partners van CAN Europe vzw (denk aan Greenpeace of het WWF) ontvangen op hun beurt ook miljoenen euro’s subsidies. De hele sector draait eigenlijk op subsidies. Lidgelden van leden stellen zeer weinig voor, wat meteen de (legitieme) vraag opwerpt wie ze vertegenwoordigen.

Toch vormen dergelijke ngo’s met 3.500 organisaties de grootste groep lobbyisten bij de EU. De bedrijfswereld telt iets meer dan 3.000 lobbykantoren. De Europese vakbonden houden het bij 1.000 lobby-instanties. Ter vergelijking: de complete academische wereld en de Europese universiteiten hebben 315 lobbygroepen, de religies amper 47.

Vooral de hoger genoemde Green 10 is een kluwen van wederzijdse lidmaatschappen en onderling doorgeschoven fondsen. Elk apart bewerken ze de top van de Europese Commissie en de Europarlementsleden. Het machtige Transport & Environment zag de Europese topambtenaren en commissarissen 229 keer in één jaar, en stond daarmee op de ranglijst van alle lobbygroepen zesde. Net voor WWF dat 213 keer op de koffie mocht komen.

CAN Europe staat op die ranking op de 21ste plaats met 142 visites. Net voor hun vrienden van Greenpeace en ECF, die respectievelijk 23ste en 25ste stonden.

De vraag die zich opdringt is of in een democratische Europese Unie stemadvies door een gesubsidieerde vzw die op haar beurt gesubsidieerde vzw’s vertegenwoordigt, wel kan. Die subsidies beginnen dan verdacht veel op partijfinanciering te lijken.

Lode Goukens is master in de journalistiek. Zijn masterproef behandelde de journalistieke cartografie. Voordien was hij jaren beroepsjournalist en schrijver. Begonnen als officieel IBM multimedia developer in 1992 en één van de eerste professionele ontwikkelaars van DVD’s (dvd-authoring) schreef hij ook het eerste Belgische boek over het Internet in 1994. Hij behaalde ook al een master in de kunstwetenschappen en archeologie en een master filmstudies en visuele cultuur. Momenteel is hij bezig aan een master geschiedenis en een doctoraat.

Commentaren en reacties