Het grote vader-zoon-interview. Dimitri Dedecker: ‘De Wever is mijn grootste ontgoocheling’
Beide liberaal, anders Vlaamsgezind: Jean-Marie en Dimitri Dedecker
Dimitri en Jean-Marie Dedecker.
foto © Selina De Maeyer
Ook al draaide het anders uit, over één zaak blijven Jean-Marie en Dimitri Dedecker het eens: het is nu echt tijd voor Vlaamse blokvorming.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementZe verschillen in hun visie over Vlaanderen. Maar over één zaak zijn Jean-Marie en Dimitri Dedecker het roerend eens: Vlaanderen heeft meer vrijheid nodig. Zelfs nu vader kiest voor het West-Vlaamse lijsttrekkerschap van N-VA, blijft het interview dat Doorbraak Magazine begin september met beide Dedeckers had, relevant. ‘De Vlaamse partijen moeten een blok vormen rond een minimumprogramma van Vlaamse en liberale standpunten. Het Vlaams Belang zal meer dan bereid zijn om dat gedoogsteun te geven.’
Duidelijkheid over het lot van Lijst Dedecker – en dus ook het lot van Dimitri Dedecker, de jongste zoon van Jean-Marie – was er nog niet toen Doorbraak Magazine onlangs naar Middelkerke trok voor een dubbelinterview. Die duidelijkheid kwam pas iets later: Jean-Marie Dedecker kiest als onafhankelijke het lijsttrekkerschap voor N-VA in zijn provincie. Dimitri Dedecker beraadt zich over zijn politieke toekomst.
De beslissing kwam er na – maar niet uitsluitend door – de peiling die Doorbraak bestelde bij Ipsos. Daaruit bleek dat Lijst Dedecker (LDD) de kiesdrempel niet zou halen in West-Vlaanderen. Het overtuigde Jean-Marie Dedecker verder om af te zien van een avontuur zoals in 2007, toen LDD uit het niets vijf Kamerzetels haalde.
Hieronder een voorsmaakje uit het interview. De volledige versie leest u in Doorbraak Magazine, rond deze tijd in de betere krantenwinkel. Of bestel uw exemplaar gewoon hier.
Je hoort wel eens dat Lijst Dedecker als brug kon fungeren tussen N-VA en Vlaams Belang. Maar als Bart De Wever die laatste partij omschrijft als ‘melanoom van Vlaanderen’, dan vragen wij ons af of er wel van enige brug sprake kan zijn?
Dimitri Dedecker: ‘Ik word bang van een Vlaanderen waarin alleen N-VA en Vlaams Belang de grootsten zijn. Dat zal een behoorlijk conservatief Vlaanderen zijn. Ik wil Vlaanderen vooral vrijer maken. Vlaams Belang is trouwens ook erg links.’
Jean-Marie Dedecker: ‘U weet net als ik hoe groot de misnoegdheid in Vlaanderen is. Die zal alleen maar toenemen. Dáár kunnen we een soort brug zijn. Voor heel wat mensen is Vlaams Belang nog altijd aangebrand. Dat houdt hen tegen om erop te stemmen. Maar we moeten ook eens durven zeggen dat die partij uiteindelijk wel gelijk heeft als het over bijvoorbeeld migratie gaat.’
Loopt u toch niet in dezelfde val als Open Vld en N-VA: eerst claimen dat er een liberaal alternatief is, om vervolgens vast te stellen dat zoiets implementeren onmogelijk is in Vlaanderen?
Jean-Marie Dedecker: ‘Het probleem is dat er altijd een of twee Vlaamse partijen zijn die collaboreren met de macht. Dat is typisch Vlaams. Uit eigenbehoud kiest men voor de kortetermijnstrategie van pappen en nathouden. Maar als je een echt economisch rechts programma wil in Vlaanderen, dan moet je bereid zijn om naar een blokkering van België te gaan.’
Dimitri Dedecker: ‘Het is vooral een psychologische uitdaging voor de Vlamingen: als je communautaire onderhandelingen wil voeren, dan moet je bereid zijn om tot de afgrond te gaan. Pas als het Internationaal Monetair Fonds of de Europese Commissie de financiële druk op België opvoeren, zullen de Walen bougeren.’
Zullen de Vlamingen mee willen tot aan de afgrond?
Dimitri Dedecker: ‘De Vlaamse partijen moeten een strategisch blok vormen rond een minimumprogramma van Vlaamse en liberale standpunten. Het Vlaams Belang zal meer dan bereid zijn om een liberaal minimumprogramma gedoogsteun te geven, ook al staat het haaks op hun sociaaleconomische programma.’
‘De bal ligt in het kamp van N-VA. Stop met Vlaams Belang de schuld te geven van alles. Zo’n oproep à la Theo Francken, dat een stem voor Vlaams Belang nutteloos is omdat de Franstaligen er toch niet naar luisteren, dat is toch een zwaktebod? Ik ben geen Vlaams-nationalist. Net zoals de meerderheid van de mensen in Vlaanderen dat evenmin is. Meer Vlaanderen is niet het einddoel. Meer Vlaanderen is een middel om tot een vrijere samenleving te komen.’
Jean-Marie Dedecker: ‘Ik ben wél een Vlaamsnationalist, Dimitri. Maar ik begrijp je als je zegt dat het niet zozeer om Vlaanderen zelf gaat. Ook ik ben ontgoocheld in Vlaanderen. Vlaanderen verstaatst. (kwaad) Dat is hier dus de Sovjet-Unie aan het worden, hé! N-VA zegt klimaatrealistisch te zijn, maar verzuimde de wet aan te passen om de kerncentrales open te houden. En zet Vlaanderen nu vol windmolens. Dat kan dan wel. Niet omdat ze dat moeten van andere partijen. Maar omdat ze dat godverdomme zelf willen!’
Dimitri Dedecker: ‘Bart De Wever is ook mijn grootste ontgoocheling. Vijftien jaar lang een machtspositie in Vlaanderen bekleden, en niets verwezenlijken op communautair vlak. Niets! N-VA, dat is de PS van Vlaanderen. Serieus: als ik campagne zou voeren, dan rij ik nu met een vrachtwagen vol geld naar de Grote Markt in Antwerpen.’
Jean-Marie Dedecker: ‘Kijk, als Vlaams Belang en N-VA samen 44 procent van de stemmen halen, dan zijn er dankzij het systeem-Dhondt dingen mogelijk. Dan kunnen we de Franstaligen voor het blok zetten. Bart De Wever weet dat ook. Maar hij kan het niet te luidop zeggen. Hij moet zeggen dat hij nooit met Vlaams Belang zal regeren, anders zal een deel van de kiezers hem ook laten vallen. Maar ik geloof niet dat hij zal weigeren als het zover is. Er zijn ook andere N-VA’ers dan Bart De Wever. Als De Wever deze afspraak met de geschiedenis mist, dan is het niet alleen over and out voor N-VA. Maar ook voor de Vlaamse welvaart.’
Categorieën |
---|
Tags |
---|
Personen |
---|
Christophe Degreef is journalist voor Doorbraak. Niet oud, maar wel een tikje old skool.
De Henegouwse hoofdstad heeft eindelijk zijn pronkstation, dat niet 60 maar 480 miljoen euro heeft gekost.
Rik Van Looy had geen talent om vergeten te worden. Glansprestaties waren in zijn geval de regel. Rik Torfs brengt een eerbetoon aan zijn gouwgenoot.