Is Geert Noels een trol of ben ik er een?
Trol. Interpretatie van Dreamworks.
foto © publicdomainpictures.net
Geert Noels zette klimaatcriticus Jan Jacobs weg als een trol. En toch heeft Jacobs respect voor Noels. Behalve als het over energie gaat.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementIk ben een trol, het is nu officieel. Niemand minder dan Geert Noels is dat vorige week op een tijdlijn van Facebook komen bevestigen. Wat een grote eer, Geert kent mij. Ik maakte snel een screenshot. Fame at last. Het gaat hard tegenwoordig, zo kwam ook Bart Brinckman van De Standaard mij onlangs al brandmerken als ‘klimaatnegationist’. Ook toen al sprong Geert de meute journalisten bij om mij als stalker weg te zetten. Stalken is een strafbaar feit. Waar blijft de klacht, Geert?
Toen ik dat las van Geert, moest ik toch even slikken. Ik vermande mij echter en schreef een korte beleefde reactie. Waarop Geert mij blokkeerde. Iemand anders op die tijdlijn van Facebook vroeg ook zeer beleefd aan Geert wat hij juist bedoelde. Die werd ook prompt door Geert geblokkeerd. Ik dacht bij mezelf, Geert gedraagt zich als een trol. Want zo gaan ze te werk, die internettrollen. Snel wat komen schelden en als je hen uitleg vraagt, of beleefd antwoordt, gaan ze je blokkeren, of ze gaan door met ad hominem schelden.
Trol
Aanleiding was een tweet die ik verstuurde. Bleek dat een voor mij tot dan totaal onbekende overheidsdienst (VEA) mij blokkeerde op twitter. Dat vond ik wel een klucht. Zoveel efficiënte ambtenaren, die mij opzoeken en blokkeren op Twitter. De tweet ging snel rond op Twitter en Facebook. Noels reageerde dus op Facebook, dat hij dat normaal vond, want ik ben een ongelooflijke trol.
Ervaring met internettrollen is mij niet vreemd, dat kan u hier lezen. Maar dat ik er ook een zou zijn, althans volgens Geert Noels? Enige verduidelijking is hier wel op zijn plaats.
Op 27 maart 2016 schreef ik een artikel op Doorbraak – Geert Noels en Frank Deboosere gaan over de schreef. Wellicht is Geert daar nog wat boos over. Ook ga ik regelmatig in op wat Geert te vertellen heeft over het klimaat en hernieuwbare energie. Zo wist Geert op 21 september 2009 in kwaliteitskrant De Standaard het volgende te vertellen. ‘En het kan: het Vlaamse beleid rond zonne-energie was een voorbeeld in Europa, waar zelfs Nederland jaloers op was. In enkele jaren tijd is er een grote markt voor zonne-energie ontstaan en wordt er aardig wat stroom duurzaam opgewekt. (…) De toekomst van Vlaanderen is groen. Groen kan zelfs de vergrijzing betalen.’ In mei van dit jaar schrijft Geert op Twitter ‘Energiebeleid in de knoop onder meer omdat de bevolking nooit werd verteld dat klimaatbeloftes miljarden euro zouden kosten.’ Dat is bijna zoals het Zilverfonds; pure kolder. Die inzichten zijn niet erg goed gebleken. Geert is dus boos als ik en anderen hem daar dus op wijzen.
Religieuze verblinding
Toch heb ik Geert graag. Hij durft zijn nek uitsteken, ik ben het vaak zelfs eens met zijn inzichten en analyses. Over Arco, Dexia, de vrije markt haar werk laten doen… Ik supporter voor hem wanneer hij de onbekwaamheid en tenen krullende domheid van Kathleen Van Brempt pijnlijk en gênant blootlegt op De afspraak.
Maar Geert zijn antinucleaire houding en zijn standpunten inzake hernieuwbare energie, zijn bijna religieuze verblinding over het klimaatprobleem, maken hem stekeblind voor elke andere mening. Hij blijft zich daarin maar vastbijten. Hoe kan iemand die de vrije markt haar werk wil laten doen en kiest voor economische vooruitgang, zo voor een pure centralistische welvaartvernietigende energie- en klimaatpolitiek kiezen? Het is een raadsel.
Dus telkens wanneer Geert meent om de wereld kond te moeten doen van alweer een inzicht over die onderwerpen van energie en klimaat, wijs ik hem fijntjes op Twitter dat hij fout zit. Meestal voeg ik daar dan een bron bij of een argument of een beetje logica. Ik ben trouwens niet de enige die hem daarop wijst. Zo twitterde Geert ooit de zogezegde golf van nucleaire contaminatie van Fukushima, maar het bleek een grafiek van NOAA die ging over de hoogte van de vloedgolf voor en tijdens de tsunami. Ook was hij dolblij met solar roadways. De toekomst volgens Geert waren wegen van glas. Hier kan u zien hoe een ingenieur daar brandhout van maakt.
Voorspellingen
Brexit, Trump, lage olieprijs, Geert zijn voorspellingen komen zelden uit. Deze drie zag hij bijvoorbeeld allemaal niet of fout. Handig voor zijn beleggers: doe het tegenovergestelde van wat Geert zegt en we harken het geld binnen. Weet het wel, sinds de alchemisten de pijp aan Maarten gaven in hun zoektocht naar de steen der wijzen en goud maken van lood niet mogelijk bleek, dragen economen die last met zich mee. Politici, ondernemers, banken … allen vestigen ze hun hoop op de niet-exacte en vaak totaal onwetenschappelijke hocuspocus inzichten van deze in strak maatpak gehesen wijzen. In 2007 is nog maar eens gebleken, dat op basis van het verleden, de toekomst voorspellen, nu zelfs met supersnelle computers en analytische berekeningen en inzichten ook niet onfeilbaar bleek.
Klimaatsceptici wijzen daar ook op. Computers kunnen de toekomst van het klimaat net zomin voorspellen als bankcomputers de toekomstige beurskoersen en de richting van de economie. Maar voor één of andere reden is Geert toch een fan van die doemvoorspellingen over ons klimaat. Dat is bewezen wetenschap volgens Geert. Daaraan twijfelen is onwetenschappelijk. Dat James Hansen (NOAA-Goddard) en veel andere klimaatalarmisten en -wetenschappers pronucleair pleiten, die wetenschap ziet Geert niet zitten. U ziet, het is wat cherry picking vanwege Geert. Toch zou Geert moeten weten dat al wie de economische rampspoed voorspelde vóór 2007, als een trol en kwakzalver werd weggezet door de strak in het pak zittende bank- en overheidseconomen. Kortom, het verwerpelijke gedrag dat Geert en zijn vrienden de klimaatalarmisten dus nu ook tentoon spreiden tegenover met al wie een andere mening heeft over klimaat en energie.
Trollen
Vorige week had Geert Noels niemand minder dan Nicolas Taleb op bezoek, dat weten we omdat hij fier een selfie op Twitter zwierde, waarin hij samen met Taleb staat te poseren. Taleb is gekend voor zijn denigrerende uithalen naar economen. Hij is geen fan van dat clubje overbetaalde en zonder-skin-in the-game-voorspellers. Hier kan u de twaalf gemeenste uithalen van Taleb over economisten lezen. Taleb legt hier ook omstandig uit met wat hij de IYI (intellectual yet idiot) bedoelt. Alleen een foto van Geert ontbreekt in die stukken, maar ook zonder die foto, moet het voor Geert pijnlijk duidelijk herkenbaar zijn. Het moet voor Geert dan ook een zware beproeving zijn om al deze beledigingen van Taleb te verwerken. Om dan toch nog zijn trots en zelfrespect opzij te zetten en toch maar die selfie te maken met de beroemde man, chapeau. Taleb is geen trol volgens Geert. Hij heeft gelijk.
Beste Geert Noels, zolang u de spotlights blijft opzoeken en pogingen doet om de bevolking van uw inzichten te overtuigen, zolang zal ik mijn mening over uw naar mijn mening foute inzichten delen met mijn lezers en volgers. U mag dat gerust trollen blijven noemen zelfs. Maar uw pogingen om mij het zwijgen op te leggen of te intimideren, zullen niet werken.
Ondertussen kan ik u dit stuk van Jos Verhulst aanbevelen. Ook uit 2009 en nog steeds juist, dit in tegenstelling met uw inzichten van dat moment.
‘Het doel van het argument of debat, moet niet de overwinning zijn, maar wel vooruitgang’ (Joseph Joubert). ‘Heb geen respect voor de autoriteit van anderen, daar er altijd wel tegengestelde autoriteiten te vinden zijn’ (Russel). Als Geert niet meer boos is en zijn trots opzijzet, mag hij altijd bellen, mailen of op Twitter reageren. Want ook weglopen of het debat uit de weg gaan doe ik niet. Op uw werk kan u zich omringen mat ja-knikkers zoveel u wil. Echter van zodra u het publieke forum opzoekt leert u best met kritiek omgaan.
Jan Jacobs is journalist, generalist en serieel ondernemer. Kortom 'Jack of all trades, master of none'. Bezeten om alles te weten over klimaat- en energiepolitiek, omdat dit het belangrijkste politiek feit van de voorbije 15 jaar is en dat voor de volgende generaties welvaart bepalend zal blijken.
In zijn gastcollege zegt Maarten Boudry dat de oliemaatschappijen zich verzetten tegen de klimaatconsensus. Dat is een aantoonbare dwaling.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.