Jan Jambon opent de diepvries van Vlaamse teleurstelling

Jan Jambon ondergaat de tekortkomingen van zijn Vlaamse regering en sukkelt van de ene teleurstelling in de andere. Wouter Beke komt geen ‘beke’ te laat, maar sloten te kort. Ze hadden hem beter minister van treinen gemaakt, want die komen ook meer te laat dan op tijd.

Toen ik als tiener te laat kwam op school verzon ik wel eens dat ik de wekker niet hoorde, dat de bus een lekke band had of, wat altijd werkte, dat mijn maandstonden enkele dagen te vroeg kwamen en ik nog vlug maandverbanden was gaan kopen. Het verzonnen excuus van Beke was: ‘Ik moest nog overleggen met mijn collega’s over de taalgrens’. Dat dit overleg een maand te laat kwam en zijn excuus aldus inhoudsloos was, drong niet echt tot hem door. Hij heeft nu de tijd tot 20 juli om op zijn verhoor voor de blundercommissie een betere verdediging te verzinnen. Lukt hem dat niet, dan steekt hij Joke Schauvliege voorbij als minister van incompetentie, en mag hij met krokodillentranen de aftocht blazen.

Kinderen baas

Op het federale niveau trekt het rode godenkind Conner Rousseau ‘zijnen kak’ terug en laat de drie koningen achter met hun broek tot aan de knieën. Aangezien de Rode Zee niet open spleet op weg naar Arizona, aborteerden de selfie-onderhandelaars voor een Instagramregering, via Twitter, de sixpackgesprekken.

Het kasteel Hertoginnedal heeft plaatsgemaakt voor een Whatsappgroep of Facebookchat. Discrete vergaderingen worden dan weer op een Brussels terras gevoerd. Rousseau en Bouchez zweren alcohol af, maar zijn wel dronken van hun spiegelbeeld of selfie. Mocht men even uit de virtuele wereld van sociale media en ijdelheidsmasturbatie stappen, is een reële regering vormen misschien mogelijk. Helaas, wanneer je kleuters van de zoomer-generatie aanstelt om ons land te redden, beland je al snel in het Jommekealbum Kinderen baas  of de tekenfilmparodie Boss baby.

Escape room from Hell

Intussen dwaalt België af naar een interimland: 3 interim gouverneurs, 1 interim premier, 12 interim ministers, 572 dagen zonder regering. Is dit politiek immobilisme een symptoom van een institutionele meltdown met imploderende particratie of wordt deze verkrachte standbeelddemocratie het nieuwe normaal? Ik denk het laatste. Want stilaan geldt abnormaal als het nieuwe normaal en is ondemocratisch gedrag de nieuwe democratie. Het eeuwig onderhandelen is het rad dat voor onze ogen de hypnose tot onderwerping opwekt.

Conner Rousseau stelde ooit een Center Parcs-conclaaf voor. Partijvoorzitters opsluiten in Center Parcs tot ze een akkoord voor een regering hebben. Niet goed. Dat is te luxueus. Ik stel voor dat we de wifi-jockeys opsluiten in een kooi van Faraday met spijkerbedden en een menu van water en brood. Een staycation op maat van masochistische daklozen. Een ‘escape room from hell’ met als sleutel een regeerakkoord. Er schuilt maar één gevaar in deze formule en dat is dat je Peter Mertens en Raoul Hedebouw dan opsluit in hun natuurlijke habitat en je hen daar niet meer uitkrijgt.

 De walmen van de communistische beerput

Het schreeuwkieken van het Vlaams Parlement, Jos D’Haese, blijft Mao en Stalin verheerlijken. Althans, hij krijgt het tijdens een interview in De Morgen, niet over zijn lippen om hen als massamoordenaars te bestempelen. De walmen van de communistische beerput snuif hij op als een heerlijk parfum, waardoor hij als leproos de zetels van het Vlaams Parlement verslijt.

Elkeen gelooft zijn eigen zever, beste Jos. Of het nu het Rode Boekje, Das Kapital, Mein Kampf, de Koran, de Bijbel of de Flat Earth Bible is, het kan mij gestolen zijn. Maar de ene dag pleiten voor goedkopere mondmaskers en gratis gezondheidszorg omdat elk leven belangrijk is, en tezelfdertijd het bloedbad van Katyn onder de mat vegen, is kotsopwekkende hypocrisie. Of wat dacht je van het blind zijn voor de huidige foltering van moslim Oeigoeren in concentratiekampen in China, en daartegenover, hier in Vlaanderen, de moslims knuffelen als immigrerend kiesvee. Beste Jos, ik heb in de diverse Belgische parlementen nogal wat kontkerend windhaangedrag gezien, maar nog nooit zo’n ambivalente zelfbegoocheling als bij uw partij.

Geen ontvoogding wel onderwerping

Er heerste vooral een gevoel van Vlaamse teleurstelling op de Vlaamse feestdag. De diepvriestoespraak van Jan Jambon aan de vooravond van 11 juli wierp het beeld op van de Vlaamse leeuw die met zijn kop in de diepvries gesodomiseerd wordt door de Waalse haan. De ontvoogdingsstrijd van De Wever is uitgemond in een onderwerping door impotentie. Nog tot 2024 blijven de Vlamingen in de kou staan en heerst de Waalse arrogantie en zakkenvullerij.

Jambon kreeg ook nog een slag van de molen. Voortaan wil hij op federaal niveau twee ministers per departement. Waar was hij de laatste maanden toen bleek dat een toren-van-Babelbeleid België stuurloos door de coronacrisis zwalpte? Waar was hij toen een imbroglio van negen ministers van Volksgezondheid balanceerden op Hanlons scheermes? Dé oplossing van Jambon is om straks twaalf ministers voor mondmaskers aan te stellen in plaats van zes. Van mij krijgt sterke Jan de lange jan en de trofee van kletsmeier van het jaar.