Joachim Coens is het lood in de schoenen van een CD&V in vrije val

De Rode Duivels zijn een politieke partij geworden, een one-issuepartij, die zich schikt naar de politiek selectieve kleurenblindheid van de man die het vaakst scoort. Voor elke wedstrijd misbruiken de duivels van de grasmat de media-aandacht om hun politiek standpunt uit te schreeuwen. Gelukkig is Lukaku geen veganistisch Greta Thunberg-adept. Anders begon elke match van de Rode Duivels met het symbolisch afgrazen van de grasmat. Gelukkig is Egbert Lachaert geen topspits anders draaiden ze zich elke match 180 graden, om vervolgens in eigen doel te trappen.

Of je het nu door een roze bril of donkere bril bekijkt, elk leven is belangrijk, ook dat van de door gele fascisten onderdrukte Oeigoeren, de door communisten bont en blauw geknuppelde Wit-Russen, de door socialisten uitgehongerde Venezolanen of de door IS gekeelde kuffar. Ons match na match herhaaldelijk een selectieve aanklacht door de neus boren, is brainwashing met een politiek agenda en hoort niet thuis op een voetbalveld. Voetballer blijf bij uw leer.

De mier en de krekel

De Vlaamse regering heeft een mier in haar broek. Een Zuhal Demir. Zij vindt dat mierenzuur van plakbandfabrikant 3M niet aan haar smoel mag blijven plakken en zwiert daarmee ‘zwakke’ Jan Jambon en zijn regering Hesp I richting vervroegd pensioen of crash-landingsbaan. De Koerdische furie, die zichzelf ooit verkoos tot ‘Miss Kamer van Volksvertegenwoordigers’, ziet niet om wat ze platwalst, maar kijkt enkel naar de weg die ze voor zichzelf vrijmaakt. Ze schopt daarmee de al kreupele Jambon nog eens voor de kop. Krekel Jambon moet geen eten verwachten van de mier Demir. Een Franse fabel wordt Vlaamse realiteit.

De N-VA moet het in Vlaanderen stellen met keizer zonder kroon Jambon, kleuter Weyts, ongeleid projectiel Demir en onzichtbare Diependale. De fiere Vlaamse leeuw: hij is niet meer.

Het Coens-effect

Wanneer de hypocriete lilliputterpartij CD&V in de peilingen door het midden van het bed zakt is niemand verbaasd, behalve de Damse koeterwaals goeroe Joachim Coens. Hij erkent openlijk het niet te snappen. Allicht het dunning-krugereffect van een tot zijn Peterprincipe verheven partijvoorzitter.

In de Afspraak op Vrijdag bewijst Coens opnieuw waarom CD&V in vrije val is zonder parachute. Coens is het lood in de schoenen van zijn partij. Zijn oeverloos en inhoudsloos geblaat levert geen electorale wol op. Hoogstens doet het de verkoop van Dafalgan stijgen. Als je als partij zonder slagkracht met halfslachtige consensusstandpunten de kiezer wil bekoren, dan vraag je vertrouwen voor een windhaan in de Sahel die kraait als de zon ondergaat.

CD&V is een partij zonder ruggengraat met grijze standpunten van paters en nonnen. Ze zijn tegen stemrecht, maar lieten het opnemen in het Vlaams regeerakkoord. De enige kiesomschrijving waar ze nu nog succes boeken gaan ze democratisch amputeren, zonder te weten of er zorgpersoneel genoeg is om hen eten te geven.

Staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Sammy Madhi, wordt dan weer teruggefloten door Groen; de enige regeringspartij die nog minder stemmen haalt in de peilingen dan CD&V. We krijgen straks een stand off tussen paapse pilaarbijters en groene hoofddoek aanbidders. Als CD&V ook hier door de knieën gaat en het gras likt, wordt de kiesdrempel hun Mont Everest. Zonder sherpa komen ze er niet over.

Dit was niet op de afbraak:

• Ecolo staatssecretaris Sarah Schlitz — de vrouw met schrik voor haar initialen — wil genderneutrale hoofddoeken, tulbanden en kalotten in onze scholen. Het is de kwadratuur v/d neutraliteitsdraaideur overgoten met een genderfluïde sausje van door klimaat opgewarmde hersenschimmen
• Het sociaal overleg tussen vakbonden en werkgeversorganisatie is een Wetstraatversie van ‘Blind gekocht’. Met als verschil dat de Vivaldioten nog steeds niet weten hoeveel het huis hen zal kosten en ze er zelf niet mogen in wonen.
• Toen ik klein was had ik bang in het donker. Als ik nu de elektriciteitsfactuur van Tinne Van der Straeten bekijk ben ik bang van het licht.
• De Vivaldioten vinden dat om beurten op een balletjes stekken aan een snookertafel van 1,75 x 3,5 m besmettingsgevaar inhoudt. Maar met vier aan een tafel van 1m op 0,65 m monopolie spelen mag wel. Help, gezond verstand graag.