Kinderen niet toegelaten

‘We moeten de moed hebben om de bevoegdheid inzake de filmkeuring terug te herfederaliseren. Regionalisering was niet de juiste keuze.’ Deze uitspraak viel te noteren uit de mond van sp.a-politica Katia Segers in de commissie Cultuur van het Vlaams Parlement. Ik hoorde het in Keulen donderen. Want keurde de partij van Segers dan niet mee de zesde staatshervorming goed?

Blijkbaar begint de sp.a nu pas na te denken over de gevolgen van die staatshervorming, zij het dan dat ze de vraagtekens verkeerd plaatst. Want dat de bevoegdheid inzake filmkeuring geregionaliseerd werd en nu gemeenschapsbevoegdheid is, past volledig in de logica der dingen. De Gemeenschappen zijn al sedert de jaren zeventig bevoegd voor cultuur, en de filmkeuring sluit perfect aan bij het audiovisuele beleid van de Vlaamse Gemeenschap. De sp.a gaat er blijkbaar van uit dat er op federaal niveau een snellere en betere hervorming van de filmkeuring mogelijk zou zijn. Niet is minder waar. Waarom zouden we anders nog films keuren op basis van een federale wet van het jaar 1920? Waarom nam de sp.a dan, als beleidspartij tussen 1988 en 2014 onafgebroken vertegenwoordigd in de federale regering, niet eerder haar verantwoordelijkheid om deze federale wet te moderniseren?

Uiteraard is voor onze partij het herfederaliseren van de bevoegdheid inzake filmkeuring no pasaran. Niet alleen vanuit onze confederale partijvisie, maar ook omdat dit eenvoudigweg niet in het voordeel zou zijn van de Vlaamse kinderen en jongeren. Want waar ligt het kalf gebonden? Het probleem is dat de Vlaamse Gemeenschap wil inzetten op een modernisering en de duidelijke ambitie heeft om te evolueren naar een technologieneutraal systeem van filmkeuring dat gebaseerd is op de Nederlandse Kijkwijzer. Waar de huidige filmkeuring werkt met onduidelijk omschreven beoordelingscriteria om te bepalen of films al dan niet Kinderen Niet Toegelaten zijn, waarschuwt de Kijkwijzer voor mogelijke schadelijke beelden. En dit niet alleen bij de start van televisieprogramma’s of bioscoopfilms, maar ook voor films op dvd en video. Bijkomend voordeel: Netflix, een van de grootste aanbieders van audiovisuele content in de wereld, maakt ook al gebruik van dit systeem.

De Franse gemeenschap wil evenwel nog niet meestappen in de wens van de Vlaamse Gemeenschap om werk te maken van zo’n ambitieus, technologieneutraal systeem. Zij wil momenteel enkel meewerken aan een (grondgebiedsdekkend) systeem voor de bioscopen. Voor de distributie- en exploitatiesector, die nationaal en zelfs op de Benelux georiënteerd is, is een uniforme regeling voor bioscopen een belangrijke wens. Maar verder is het vooral een gemiste kans omdat de Franse Gemeenschap blijkbaar van oordeel is dat het niet belangrijk is om ook in te zetten op het beschermen en informeren van minderjarigen die in toenemende mate consumeren via lineaire programma’s, video-on-demand-diensten, DVD’s en Blu-ray’s en via aanbieders zoals Netflix. Het lijkt wel alsof kinderen en jongeren volgens de Franse Gemeenschap enkel moeten gewaarschuwd worden bij bioscoopbezoek.

De onwil van de Franse Gemeenschap tegengaan door de bevoegdheid te herfederaliseren, zoals de sp.a wil, is niet de oplossing. Het toekennen van de filmkeuring aan de Gemeenschappen geeft ons immers de kans om minstens in Vlaanderen een ambitieus beleid te voeren. Sven Gatz, Vlaams minister van Media en Cultuur, belooft haast te maken met de invoering van een technologieneutraal systeem. De N-VA is daarom nog voor een andere reden gewonnen. Een uniform kijkwijzersysteem zet in op sensibilisering, informatie op maat van kinderen, jongeren en hun ouders, in plaats van alle heil te verwachten van een preventief en arbitrair toegangsverbod. We willen inzetten op bewust mediagebruik door kinderen, jongeren, en ouders, en hen zien uitgroeien tot mediawijze consumenten. Daarmee plaatsen we de rechten van onze Vlaamse kinderen en jongeren voorop. Dat lijkt ons een meer ambitieuze aanpak, geknipt voor de huidige, moderne samenleving. Zonder regionalisering van de filmkeuring zou de Vlaamse overheid dat accent nooit kunnen leggen. De N-VA zal minister Gatz daarom blijven herinneren aan zijn belofte om snel werk te maken van een moderne filmkeuring.

Manuela Van Werde is Vlaams parlementslid voor de N-VA