Klimaatconferentie in Bonn zal het klimaat niet redden

De volgende klimaatconferentie vindt plaats tussen 6 en 17 november in Bonn. In de aanloop naar hun jaarlijkse familievakantie hebben de ongeveer 25 000 klimaatactivistische globetrotters hun welwillende persactivisten alweer maar eens voor hun kar gespannen. De wereld ligt helemaal uit koers volgens De Standaard. Hou je dus goed vast, want de komende weken gaan de sluizen van het klimaatarmageddon weer volledig open. Ambtenaren, wetenschappers, crony capitalists, milieuverenigingen en andere belanghebbenden zullen uw geld opeisen om het klimaat te redden. Maar eerst stoten ze gedurende hun jaarlijkse doom-and-gloom-feestweek meer CO2 uit dan een gemiddeld Afrikaans land. Op uw kosten welteverstaan, beste belastingbetaler.

Dreigende artikels

“Sommige wetenschappers zijn van mening dat de mensheid aan de vooravond staat van een periode van ongunstige klimatologische ontwikkelingen waarop we niet goed voorbereid zijn.” Dat stond bijvoorbeeld in een artikel van The New York Times. Klimatologen zeiden onomwonden dat die “klimaatverandering” een bedreiging is voor de ganse wereldbevolking.

In Newsweek werd een rapport van The National Academy of Science aangehaald: door de ‘klimaatverandering’ zouden over de hele wereld economische en maatschappelijke aanpassingen nodig zijn. De klimatologen zijn pessimistisch gestemd over de politieke wil om tot positieve actie over te gaan en deze gevaarlijke klimaatverandering en de effecten daarvan tegen te gaan.

Die gevaarlijke opwarming… wie er nu nog geen angst voor heeft, die is niet goed bij zijn hoofd, toch? Die wetenschappers weten toch waarover ze praten. Of niet soms? Alleen, het gaat hier niet over de gevaarlijke opwarming. Die artikels verschenen ergens midden de jaren zeventig en gaan over de ‘afkoeling van de aarde‘. Het was de nieuwe ijstijd waar wetenschappers ons voor waarschuwden, de NOAA-ijstijd. Het ‘Climate: a Key to the World’s Food Supply’-rapport was een hot item in de pers in de jaren zeventig.

Blijkbaar is het geheugen zo kort dat onze pers, wetenschappers en politici dat reeds vergeten zijn. Of is het: goed nieuws is geen nieuws en slecht nieuws verkoopt goed en brengt donaties en onderzoeksgeld binnen?

Een betere toekomst

Tussen 1945 en 1968 nam de gemiddelde grondtemperatuur met 0,28° Celcius af. Zonneschijn in de VS was met 1,3% afgenomen en de gebieden met sneeuwbedekking waren toegenomen. We waren al voor een zesde op weg naar een nieuwe ijstijd, zo voorspelden die wetenschappers toen. De landbouw zou instorten en voedsel zou schaars worden. De voormalige wetenschapsadviseurs van Obama, Paul Ehrlich en John Holdren, voorspelden in die tijd grote rampen en voedseltekorten.

“We are not, of course, optimistic about our chances of success. Some form of ecocatastrophe, if not thermonuclear war, seems almost certain to overtake us before the end of the century.” Dat waren hun vooruitzichten en voorspellingen. Toen de toekomst eraan kwam, was die beter dan ooit..

Paul Ehrlich schreef in 1968 ‘The Population Bomb’. Voedseltekorten en massale verhongering zouden ons deel zijn. “Giving society cheap and abundant energy… would be the equivalent of giving an idiotic child a machine gun” is één van zijn gevleugelde uitspraken. Die man geniet nog steeds groot aanzien bij milieuactivisten. Of zijn het antihumanisten en pure misantropen? Groene antihumanisten geven geen zier om de mensheid. Dure, onbetaalbare en onbetrouwbare wind- en zonne-energie: het maakt hen niets uit.

Constante klimaatcrises

Sla een krant open en je kunt de doemvoorspellingen van stijgende oceanen, uitdijende woestijnen, gevaarlijke stormen, overvloedige regenval, smeltende gletsjers en poolkappen niet tellen. Betaal wetenschappers genoeg om een ramp te vinden en ze zullen je op je wenken bedienen. Moeilijk te geloven? Sla The Warmlist er even op na.

Nochtans zijn klimaatcrises zeer constante gebeurtenissen en wellicht een fundamenteel onderdeel van de geschiedenis van de planeet aarde. De aarde heeft al tektonische plaatverschuivingen gekend, continentale driften, het verschuiven van de polen, bombardementen van meteorieten, asteroïden en kometen, massale vulkaanuitbarstingen, ijstijden, temperatuurschommelingen en CO2-gehaltes die vele malen hoger zijn dan nu. Tegenwoordig leven we in een redelijk koele periode met een zeer laag CO2-gehalte in onze atmosfeer.

Het ideale klimaat

Wanneer was er dan de ideale temperatuur op aarde?  Wanneer was het CO2-gehalte in onze atmosfeer ideaal? Mocht de huidige toestand perfect zijn, dan was dat een mirakel.

Dat stond deze week nog te lezen in Het Nieuwsblad onder de titel ‘Emissie Impossible’: “Onze aarde heeft dit scenario trouwens al eens meegemaakt. Drie tot vijf miljoen jaar geleden was er evenveel CO2 in de atmosfeer. Op aarde was het toen 3 graden warmer dan nu. De zeespiegel stond ook 10 tot 20 meter hoger”.  Hoezo is CO2 de belangrijkste oorzaak van klimaatverandering? Evenveel CO2 als nu in onze atmosfeer en toch een totaal ander klimaat. Dat staat er echt zo, in de krant. Het moet wel waar zijn dan. Lezen ze op redacties wel eens na wat ze daar schrijven?

Elke doemdenker zou de prachtige sketch van wijlen George Carlin ‘On Global Warming’ moeten bekijken. Hij of zij zal zich daarin onmiddellijk herkennen. George veegt magistraal de vloer aan met alle milieuactivisten die zogezegd ijveren voor een betere wereld, maar eigenlijk alleen maar egoïstische, enggeestige en onverlichte geesten zijn. Hun enige bekommernis is namelijk hun eigen habitat, of dat ze zelf in de toekomst misschien een ongemakje moeten overwinnen. De rekening schuiven ze wel door naar de volgende generatie. Ondertussen weigert de aarde halsstarrig gevaarlijk op te warmen.

Bron: Freakonomics