Klimaatminister is gedoemd door framing en klimaatpopulisme
Wie wil nog klimaatminister worden?
Klimaatactivisten nemen minister Schauvliege op de korrel.
foto © Reporters
Wie wil nog klimaatminister zijn? Schauvliege was de risee van de culturele-klimaatelite, de volgende van de vage eisen van de activisten.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementDe volgende Vlaamse regeringsvorming heeft een extra zwarte piet… welke partij wil nu nog een klimaatminister leveren? En welke politicus wil zijn/haar carrière op het spel zetten om die meest ondankbare ministerpost op te nemen? Denk aan het lot van Joke Schauvliege, die het aandurfde de globalistische elite te irriteren.
De onbekwame minister Schauvliege
Joke Schauvliege heeft de media- en perceptiestrijd nooit kunnen winnen. Haar tranen bij haar ontslag zijn misschien haar pijnlijke redding. Het leverde haar de eerste sympathie op van elitair Vlaanderen. Zo ondankbaar en hard kan politiek zijn.
Schauvliege trad in 2009 aan als minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur. In een eerste tv-interview liet ze blijken dat ze niet veel wist van cultuur. De minister van cultuur ging niet eens naar toneel! De ‘onbekwame minister Schauvliege’ was geboren. En zoals dat gaat in de media wordt alles dat in dat kader past, gretig uitvergroot. Noem dat inderdaad maar framing. In de cultuurwereld is ze nog altijd kop van jut met ‘Matthias Schoenmakers’ en ‘Jef Génie’ in plaats van Matthias Schoenaerts en Yevgeni.
Klimaatzaak
Van kwaad naar erger. Schauvliege komt van een landelijke gemeente en is lid van de CD&V én minister van Leefmilieu, Natuur en later ook van Landbouw… de link naar de Boerenbond als oude CD&V-stand is dan heel snel gemaakt. De bitsige discussie in het Vlaams Parlement tussen partijen van de meerderheid over de kustpolderlandschappen bevestigde voor velen dat vermoeden. Dat wordt in de media vaak herhaald. Maar Schauvliege is een beweging.net CD&V’er, die framing klopt dus niet.
Enkele van die culturele BV’s bij wie Schauvliege de running gag is, startten in 2014 de klimaatzaak. Ze willen België via de rechtbank dwingen om een beter klimaatbeleid te voeren. Kort daarop komt Schauvliege in het vizier van cabaretier Wouter Deprez naar aanleiding van de uitbreiding van het transportbedrijf Essers. Schauvliege slaagt er niet meer in de negatieve perceptie te keren.
In elk interview is er wel een quote die door de media wordt opgepikt en een verhaal van de dag wordt. Soms terecht, meestal onterecht en uitvergroot. Schauvliege is kop van jut. Ook bij de klimaatbetogingen en de klimaatspijbelaars. Hoezeer haar partij nu na haar val ook haar verwezenlijkingen in de verf probeert te zetten. Framing is een sluipend gif dat stelselmatig opbouwt tot het teveel is.
Het is in die sfeer dat iets als Act for Climate Justice het onzalige idee heeft de minister te stalken via mail, sms en wat nog allemaal, en daar nog in slaagt ook. Met dank aan duizenden medeplichtigen. Ook bij Doorbraak kregen we mails waarin ons werd gewezen dat Act for Climate Justice-woordvoerder Arno Kempynck personeelslid is van ‘Hart boven Hard’, een organisatie die door beweging.net (het vroegere ACW) sterk wordt gesteund. Ze hebben met beweging.net dus hun eigen minister ten val gebracht.
Heeft Schauvliege zich in Lierde vergaloppeerd? Ja. Maar de framing die al 10 jaar duurt was veel dodelijker dan dit domme incident.
En nu?
Denk goed na, beste politicus die nu nog de ambitie heeft om minister van klimaat te worden. Zelfs als je erin slaagt om meer bossen en meer natuurgebieden ter realiseren, om een vergelijk te vinden tussen natuur en landbouw, de CO2-uitstoot te verminderen, nog meer zonnepanelen en windmolens te laten plaatsen (zonder anti-buurtcomités én zonder extra toeslag op de energiefactuur), zelfs als je erin slaagt Vlaanderen klimaatneutraal te maken, dan nog zal het niet goed genoeg zijn. Het zal nooit goed genoeg zijn.
Hoe reageer je als politicus tegen betogende kinderen, die ontwapenend onschuldig elke week ‘een beter klimaatbeleid’ eisen, waarbij vele medebetogers daar heel uiteenlopende ideeën over hebben? Het moet anders! Hoe anders? Helemaal anders! Maar concreet, dat is niet helemaal duidelijk. Maar het moet wel anders én het is dringend én het is de jeugd die het vraagt.
Kijk nu naar Signformyfuture: ‘Ik wil dat er een klimaatwet komt, een investeringsprogramma om burgers en bedrijven te helpen bij de transitie en een onafhankelijke klimaatraad die het beleid opvolgt.’ Kan het iets concreter? Neen, dan gaat de breedte van de boodschap verloren in onderlinge onenigheid.
Klimaatpopulisme
Een doortastend klimaatbeleid, want het is vijf voor twaalf, maar ook een sociaal klimaatbeleid! Iedereen moet op reis kunnen blijven gaan en eten aan een betaalbare prijs. We moeten dringend beseffen dat we met dat soort klimaatpopulisme geen stap verder geraken. Hoe onschuldig de betogers er ook mogen uitzien. Er is geen klimaatminister die ooit een beleid kan uitstippelen dat goed genoeg zal zijn.
En dan hebben we het nog niet over die mensen die vinden dat het klimaatbeleid al veel te ver gaat. De gele hesjes, die boos zijn omwille van de gevolgen van het klimaatbeleid op hun energiefactuur en hun leven. Of de mensen buiten de steden, die geen deel uitmaken van de slecht Engels sprekende globalistische elite en dat klimaatgedoe allemaal flauwekul vinden. Zij hebben geen deelautoparking in de buurt, ook geen deelfietsen, geen winkel meer om de hoek, en ze mogen geen bomen meer omhakken zonder vergunning zoals hun ouders deden, en hoe moeten ze dan hout hebben voor de stoof? Wat is er mis met hout in de stoof?
Iedereen is ontevreden en dat zal zo blijven. Neen, je wenst het je ergste vijand niet toe om na Joke Schauvliege milieu- of klimaatminister te zijn. Echt niet.
Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.
Broeder René Stockman spreekt open over de toekomst van de kerk, het synodaal proces en misbruik.
De Vivaldi-belastinghervorming sneed in geldstromen van de federale naar de regionale overheden. En werd daarom door de Waalse partijen geblokkeerd.