De kostprijs van de groene religie

Klimaatcircus

Onze media stonden weer bol van de klimaatpropaganda de voorbije weken. Het jaarlijkse klimaatcircus van de VN was neergestoken in de Poolse stad Katowice, en dat zullen we weer geweten hebben.  Tegenspraak, die hebt u niet gehoord of gezien. Volgens IPCC (Intergovernmental panel on Climate Change) klimaateconoom Richard Tol is het een religie geworden. Zelfs Obama adept en voormalig directeur van het EPA (Environmental protection Agency) Gina McCarthy moest dit tot tweemaal toe herhalen in een interview, ‘het is een religie geworden’ zo sprak ze.

En onverdraagzaam bovenop. Zo was er dit weekend een interview in De Morgen met Bjorn Lomborg. De Deense wetenschapper is helder en correct in zijn communicatie en stelt onomwonden dat er wel belangrijkere problemen dan klimaatverandering zijn. Dat, met andere woorden, deze klimaatpolitiek nefast is in de feiten. Je  kan nu eenmaal dat geld maar één keer uitgeven. Dan kan je dat bijvoorbeeld beter doen door armoede aan te pakken. Wie sociale media volgt, zal wel gemerkt hebben dat de druk en de haat weer religieuze vormen aannam. Maar kudos aan De Ceulaer en De Morgen om toch om dit interview te brengen. Het was een lichtpuntje in de bijna pikdonkere eenzijdigheid van de klimaat- en energieberichtgeving.

De prijs van klimaatpolitiek

Maar wat u ook niet ziet of hoort en dat is toch altijd opmerkelijk, dat is de kostprijs van de klimaatpolitiek.

Nochtans staat dit klaar en duidelijk in de wensbrief van het IPCC. 2400 miljard dollar per jaar en dat tot zeker in 2035. Dat is dus 17 x 2400 miljard = 40,800 miljard oftewel ongeveer 82 maal het huidige bnp van ons land of ook nog tweemaal het huidige bnp van de Verenigde Staten. Vermits de economische kracht vrijwel volledig in het westen ligt, mogen zij dus de rekening betalen ook.

Ons land heeft een bnp van bijna 500 miljard dollar. Dat zijn dus alle goederen en diensten die 11 miljoen Belgen bij elkaar werken aan toegevoegde waarde op één jaar. Daarvan zouden de groenen voor hun klimaatdromen ongeveer 2,5% willen om aan hun klimaatpolitiek van windmolens, en zonnepanelen uit te delen. Dat komt neer op 12,5 miljard per jaar en dat tot in 2035 minstens al. Dus 212,5 miljard in totaal.

Laten we een gezin van vier personen nemen. Bijvoorbeeld mijn dochter, haar man en haar twee kindjes van zes en drie jaar. Voor hen komt dat op een bijdrage van 4545 dollar per jaar. Bovenop wat ze nu al betalen. Het overheidsbeslag voor jonge en werkende gezinnen is voor groenen nog niet hoog genoeg bljkbaar. Een verdubbeling van alle energieprijzen komt er als toetje bovenop. Begrijpt u al beter waarom onze pers de groene dromen niet aan een factcheck onderwerpt. Begrijpt u de gele hesjes al beter?

Milieuschade

Niet alleen geld kost het, de kostprijs aan milieuschade en rampen is niet te overzien. Een opsomming van de nadelen, die u ook weeral niet van uw media te zien of te horen krijgt.

Dat windmolens die duizenden prachtige beschermde arenden en miljoenen andere vogels en vleermuizen pureren, en alleen al in onze Noordzee aan 15.000 bruinvissen het leven kosten, het ontsnapt blijkbaar aan de aandacht van onze groene vrienden.  Volgens Bioloog Dr Donald Allen Deever, komen jaarlijks minstens 1,2 miljoen roofvogels om door windmolens. Dat heeft als resultaat dat er minstens 1,5 miljard ziekteverspreidende ratten en muizen niet worden gedood. Het doet wat denken aan Mao die alle mussen wilde doden, omdat die graan aten. Het resultaat was meer sprinkhanen. Links zal het nooit leren.

De 40.000 kinderen en hun groene jobs in de kobaltmijnen om de batterij van hun elektrische auto te maken: weer niets gezien. De miljarden liter sterk vervuild water en milieurampen om zeldzame aardmetalen, nodig voor windmolens: weer overgekeken. De afvalberg van de 78 miljoen ton niet recycleerbare wieken, de 43 miljoen ton afval van zonnepanelen en hun lood- en cadmiumlekken: weer groene stilte. Zware gezondheidsproblemen als gevolg van slagschaduw en geluid.

Het feit dat bijvoorbeeld zonnepanelen 5000 maal meer land (natuur dus) innemen dan een kerncentrale, om dezelfde hoeveelheid energie te produceren. Dat zonnepanelen 300 maal meer afval veroorzaken dan nucleaire energie. De onvoorstelbare schade aan de natuur door het plaatsen van windmolens.  Groene medemensen zien dat allemaal niet en leven in een permanente staat van ontkenning.

Zo zijn er ook meer dodelijke slachtoffers te betreuren door windmolens dan door kernenergie.

Windzwendel en corruptie

Bankiers verdienen miljoenen aan windmolens en de faillisementen waarin eerst de subsidiekassa leeg werd gemaakt zijn niet meer te tellen. De windzwendel in Duitsland en de pure en onversneden corruptie en vriendjespolitiek in veel van de Duitse dossiers. Hebt u de groene medemens er al over gehoord? Ook de Tesla die 70.000 euro subsidie slurpt, het kan er bij onze groene vrienden gewoon niet in. Minder uitstoot door diesel dan Tesla, u zal een groene dit niet horen herhalen. Hun groene persvrienden verzwijgen het.

Groenen willen dus helemaal niet dat u goedkope en overvloedige energie ter beschikking zou hebben. Daar komt het op neer.

Giving society cheap, abundant energy … would be the equivalent of giving an idiot child a machine gun.

– Paul Ehrlich, “An Ecologist’s Perspective on Nuclear Power”, May/June 1978 issue of Federation of American Scientists Public Issue Report

Dat hernieuwbare energie een dure mythe is en helemaal niet nodig om het klimaat te redden, kan onze groene medemens niets schelen.

Zowel een Harvardstudie als een studie van een Duitse metereoloog kwamen verassend tot dezelfde conclusie, namelijk dat windmolens het klimaat zelfs doen opwarmen. Maar dat zal groenen het pad van de welvaartvernieting in het westen niet doen verlaten.

Groene, goedkope energie

Er is een groene en goedkope energie, die weinig plaats nodig heeft, bijna geen CO2 uitstoot, veilig en betrouwbaar is en dus vrijwel geen negatieve milieu impact heeft en de armsten op onze planeet uit de armoede kan halen.. Het is kernenergie. En er is hoop, want er zijn tegenwoordig heel wat afvallige groenen die dit ook ontdekken. 

Als hernieuwbare energie zo geweldig is, waarom vernietigen ze dan zoveel van ons milieu? Vraagt  ‘hero of the environment ‘ en  ‘green book award’-winnaar Mike Shellenberger zich af . Maar voor de zelfverklaarde bewakers van de klimaat- en energiekerk zijn hij en zijn vrienden klimaat- en energie-experten een ‘new form of denier’.

Tsjernobyl en Fukushima roepen extreme groenen direct als het over kernenergie gaat. Niet beseffende dat er op onze planeet al 2000 atoombommen ontploften in militaire testen. Dat zelfs Nagasaki en Hiroshima nu vandaag de dag bloeiende steden zijn. En dat er in Fukushima niet één (1) persoon is overleden tengevolge van de nucleaire meltdown, maar wel 15.000 door de tsunami en de geweldige natuurkracht.

Tsjernobyl was een oude en slecht onderhouden reactor die ten tijde van de ontploffing, een op zijn laatste benen lopende communisme, door een menselijke fout in meltdown kwam. Er overleden tengevolge van die ramp geen 50 mensen. Ook al willen Greenpeace en de tegenstanders van nucleair u andere dingen doen geloven. Niemand bouwt nog kerncentrales zoals die van Tsjernobyl, zoals niemand nog auto’s bouwt zoals 100 jaar geleden. Maar dat is vooruitgang en groenen zijn nu eenmaal tegen vooruitgang. Ja er waren wellicht 4000 kankers tengevolge van de nucleaire ramp met deze oude en zeer slecht gebouwde en abominabel slecht beveiligde reactor. Maar uit onderzoek van de WHO (World Health Organization) bleek dat deze in 99% van de gevallen behandelbaar waren. Het meest traumatische was niet de bestraling maar de verhuis.

Nucleaire centrales zijn zo veilig dat indien er en vliegtuig op te pletter zou vliegen, die amper een kras op dat beton zou achterlaten, het vliegtuig zelf zou volledig desintegreren en verpulveren. Zoals een test uitwees. Er is een reden waarom terroristen geen nucleaire centrale aanvallen. Dat werkt gewoon niet.

De enige aanvallers van een nucleaire centrale, tot nu toe zijn groene extremistische ecologisten en communisten zoals Chaïm Nissim, die een aanslag pleegde voor de CCC (Celulles Communistes Combattantes) op 18 januari 1982, door vijf raketten van Russische makelij af te vuren op de Zwitserse nucleaire Superphénix-centrale. Hij schopte het tot groen verkozene in 1985 en behield zijn zetel tot in 2001. Pas in 2003 bekende de man de aanslag, die tot dan onopgehelderd bleef. Hij stierf in april van 2017. De man steunde uiteraard een ’think thank NGO NOE21′, die vol voor hernieuwbare energie gaat en zoals het hoort een volle accreditatie heeft voor het UN Climate Network. Ja, dat zijn de nieuwe theologen van de klimaatkerk.

Geen wetenschap, maar ideologie

Klimaat- en energiepolitiek hebben niets te maken met wetenschap, maar met ideologie. Dezelfde ideologie die het perfecte paradijs beloofde en de mens, de maatschappij en nu dus ook het klimaat als maakbaar beschouwen. Als we het maar genoeg willen. Meer dan 100 miljoen doden en een hel op aarde waren het gevolg van die ideologie in de vorige eeuw. Gaan we diezelfde fout nu nog eens herhalen met groene klimaatpolitiek?

Wie graag eens een andere klok willen horen luiden over dit onderwerp, kan nu woensdag op 19 december naar het Cultuurcentrum in Lokeren komen. Marcel Crok, Joris Van Dorp en ondergetekendegeven er present om wat ongemakkelijke waarheden te vertellen over de huidige klimaat en energiepolitiek.