Maarten Boudry is geen klimaatontkenner
Kwatongen beweren dat Maarten Boudry toch een klimaatontkenner is
Van Mei ’68 tot de klimaatbetogingen
foto © Reporters / Lineair
Maarten Boudry is geen klimaatontkenner, maar wie het met hem grotendeels eens is, is dat wel… Rare jongens die linkse filosofen.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementEen recent artikel van Maarten Boudry in Knack is (ongewild wellicht) een katalysator geworden die het schisma in de groene beweging bloot legt.
98-99%
Als je in dit artikel van 2000 woorden de deugpronkende, nutteloze en verwerpelijke verwijzing weglaat naar ‘klimaatontkenners’ (wat is dat? Ik ken niemand die ontkent dat de aarde sinds 1850 aan het opwarmen is) én beweert dat de recente opwarming sinds 1951 ‘gedeeltelijk’ (Boudry shrijft grotendeels) door de mens veroorzaakt is, en ik zet er mijn naam ook onder.
Dat veroorzaakte blijkbaar een kortsluiting in het hoofd van Boudry. Voor hem is het onaanvaardbaar dat een klimaatontkenner het 98% à 99% eens is met zijn tekst en de vrienden orthodoxe bewakers van het grote klimaatalarm niet. Dat moest hij snel rechtzetten: waar gaat de wereld naartoe anders. ‘Probeer me niet in te lijven in je pseudowetenschappelijk clubje. Met klimaatontkenners als u heb ik niets te maken. Het klimaat warmt op, het ligt (grotendeels) aan de mens en dat is een ernstig probleem. Van mijn erf!’ Liet hij op Twitter weten. Rare jongens die linkse filosofen.
Ondertussen is Boudry ook al als klimaatscepticus en zelfs klimaatontkenner weggezet in een vervolg artikel in Knack. Daar is hij zeer boos voor. Misschien toch eens in de spiegel kijken en inzien dat hij hetzelfde doet met wie wel klimaatsceptisch,maar geen klimaatontkenner is.
Klimaatontkenner
Boudry schreef daarop al een vlammend antwoord. Dat zal niets uithalen. Hij heeft de smet van de klimaatontkenner over zich afgeroepen en hij zal daar nog vaak mee worden geconfronteerd. Net zoals Roger Pielke, Lomborg, Ridley, Shellenberger … The damage is done. Wie niet 100% plooit naar de Malthusiaanse klimaatactivisten en hun eisen (wat zijn die eigenlijk) is tegen hen en moet onmiddellijk worden kaltgestellt. Dialoog is uit den boze. Maar wat Maarten Boudry nu overkomt, dat voorspelden we in Doorbraak al enkele weken geleden, toen Michael Shellenberger voorbijkwam op het N-VA congres.
Dat het nu stormt in het klimaatactivistische huishouden, kunnen we afleiden uit de twitteroorlogen die Boudry en Meys uitvechten. Manuel Sintubin spreekt zelfs in termen van ‘de vijand’ ja, wie anders denkt is de vijand en een klimaatontkenner. Het staat er echt, bij een academicus. Sintubin waarschuwde Boudry zelfs. Ze gingen hem in hetzelfde vakje stoppen als ondergetekende. En daar wil je dus niet zitten, want dat is de vijand. Dan collaboreer je. Mensen die denken zoals Sintubin en ook Joris Meys zijn deel van het probleem en nooit van de oplossing.
https://twitter.com/ManuelSintubin/status/1106466595243782145
Redelijkheid
Maarten Boudry probeert eigenlijk te doen wat de vermaarde Deense statisticus Bjorn Lomborg doet, hij tracht ‘the voice of reason’ te zijn. Maar het ontbreekt Boudry aan standvastigheid. Anders was dat schelden niet nodig. Beetje onzeker wellicht. Lomborg is het angstzaaien bij kinderen helemaal zat en ziet de gevaren. Net zoals voormalig VVD politicus Frits Bolkestein in zijn prachtartikel. Maar Bolkestein geeft er niets om dat ze hem klimaatontkenner labelen. Dat ligt bij Maarten Boudry wel wat anders.
Vergelijk die redelijke inzichten met de werkelijk buitensporige en bespottelijke doem die Meyrem Almaci schrijft. ‘Trump is een gevaar voor het voortbestaan van onze planeet’ en de volgehouden leugen dat Michael Shellenberger (grondlegger van het ecomodernisme) een klimaatontkenner en nucleaire wapens-activist is. Dat lijkt al aardig op religieus sektegedrag, niet meer over realiteit, redelijkheid en haalbaarheid, ja zelfs politiek fatsoen.
Zes vragen
Verandert het klimaat? Is de concentratie van co2 in onze atmosfeer toegenomen sinds 1950? Hebben mensen bijgedragen tot die gemeten en toegenomen co2 in onze atmosfeer? Indien alle andere omstandigheden dezelfde blijven, is het dan waarschijnlijk dat dit de temperatuur mild kan beinvloeden? Is er sinds 1950 een milde opwarming waar te nemen? Is het aannemelijk dat co2 en andere broeikasgassen hebben bijgedragen sinds 1950 aan de milde opwarming?
Deze zes vragen werden gesteld op een congres waar 350 klimaatsceptici, zogenoemde ‘lauwwarmers’ zaten. Er was 100% consensus over de vragen, want ze werden allen met… ja beantwoord. Toch zullen klimaatalarmisten deze zaal vol wetenschappers als ‘klimaatontkenners’ labelen. Begrijpe wie kan.
Tot in de rechtbank!
De houding van Maarten Boudry doet me denken aan de houding van de klimaatalarmisten die vorig jaar hun zegje in de rechtbank mochten doen. Toen er vorig jaar een proces werd gehouden in San Franscisco, om de oliemaatschappijen aansprakelijk te stellen voor de klimaatverandering. Toen de alarmisten eindelijk hun zin kregen en voor de rechtbank hun zaak tegen de oliemaatschappijen mochten bepleiten, waren ze in extase. Eindelijk konden ze de wereld overtuigen van hun grote gelijk. De planeetvernietigers zouden tenonder gaan. Maar het ging niet zoals gepland. Het zou nochtans episch worden. Alle klimaatkanonnen werden opgetrommeld om rechter Alsup (een rechter benoemd door Clinton en democraat) te overtuigen.
Maar waar ze niet op hadden gerekend was dat de oliemaatschappijen zich achter het IPCC rapport uit 2014 schaarden (zoals Boudry, Meys en Sintubin dus). Klimaatverandering, ja dat is echt zo stelden de oliemaatschappijen. Geen probleem. Dat hadden de alarmisten kunnen weten nochtans. De oliemaatschappijen maakten hun standpunt al van te voren bekend. Maar alarmisten doen blijkbaar nooit de moeite om de andere meningen te lezen.
De klimaatactivisten werden gek, stonden ze daar plots met hetzelfde standpunt als die gehate oliemaatschappijen. En dus vonden ze er dan maar niets beter op dan de inzichten van het IPCC in twijfel te trekken.
Gamechanging
Toen dat rapport in 2014 uitwam, zei toenmalig wetenschapsadviseur van Obama, John Holdren, letterlijk ‘Ik juich de vele deskundige bijdragen die tot dit rapport hebben geleid toe, het is vandaag de dag de meest omvattende en gezaghebbende synthese en kennis over de effecten van de wereldwijde klimaatverandering, aanpassing en kwetsbaarheid die ooit zijn gegenereerd.’
Greenpeace vond dit rapport ‘gamechanging’ Bill McKibben ging zover om te zeggen dat dit wel haast hetzelfde was als waarschuwen voor een apocalyptische wereld, met willekeurige onthoofdingen, met bovenop Ebola. Zoveel overtuiging ging er uit van dat rapport volgens hem. Anti-fossiele activisten bewierrookten het. Steve Rintoul, die meeschreef aan een hoofdstuk, omschreef het rapport als uitzonderlijk en het beste en meest omvattende van wat er te vinden was over klimaatwetenschap. ‘The union of concerned scientists‘ waren vol lof over dit voorzichtig en correcte rapport, dat diepe en terechte vragen oproept.
Van zodra echter de advocaat van Chevron uit het AR5, (het meest recente rapport uit 2014) begon te citeren, was dat zo geprezen en bewierrookte rapport plots niet meer actueel genoeg voor de klimaatalarmisten. Dat rapport zo argumenteerden ze, dat was gedateerd. Sinds 2014 was er immers zoveel al verandert in de klimaatwetenchap. Tegelijkertijd hadden ze kritiek op de advocaat van Chevron, omdat hij de wetenschap van de 19e en de 20eeeuw niet besprak. Ook niet meteen actuele wetenschap nochtans. Maar logica is nooit het sterkste wapen geweest voor onze vrienden de klimaatalarmisten. Want in datzelfde artikel haalt hij klimaatwetenschapster Katrin Hayhoe aan, die het IPCC rapport als de ‘gouden standaard’ beschrijft.
#ExxonKnew
De bizarre gang van zaken ontging ook ecomodernist Roger Pielke niet. ‘Terwijl de oliemaatschappijen het IPCC rapport aanhaalden en aanvaarden, ontkenden klimaatwetenschappers en ecologisten het. Bizarro world’. Eén van de activisten ging zelfs zover om de advocaat van Chevron te bekritiseren, omdat hij een citaat gebruikte uit een rapport van 2017, van één van de wetenschappers van de klimaatalarmisten zelf. Die Hunter Cutting is ‘directeur of strategic Communications for Climate Nexus’ volledig gefinancierd door het Rockefeller instituut, dat de volledige #ExxonKnew campagne financierde. Alles wat activist is draait rond dat Climat Nexus.
Maar het zou nog erger worden voor de klimaatalarmisten? Rechter Alsup nam Myles Allen onder vuur. ‘Ik denk niet dat uw grafiek laat zien wat u mij probeert te vertellen‘, zo sprak de rechter streng. Myles Allen is al jarenlang een spilfiguur in de #ExxonKnew campagne. Hij is een wetenschapper in titel, maar een extreme activist in de feiten. De man bepleit al vele jaren het voeren van processen tegen oliemaatschappijen. Zijn werk is reeds vele jaren gefinancierd door erg rijke anti-fossiele groeperingen, hij schreef reeds in 2012 een artikel in The Guardian, met als titel ‘Big Oil must pay for climate change, now we can calculate how much’.
Na hun vijf uren durende uiteenzetting, verwierp rechter Alsup hun eisen. Geen begin van een bewijs was er volgens hem dat oliemaatschappijen samenzweren. Boem! Het was een enorme slag in het gezicht van de activisten, advocaten en ambtenaren, die enorm veel tijd en geld spendeerden om oliemaatschappijen als misleiders en bedriegers aan de schandpaal te nagelen.
De enige samenzwering zo lijkt het wel, was die van de alarmisten, lobbyisten, advocaten, politici, pseudowetenschappers en ambtenaren. Die 1°C dat de aarde warmer is geworden de voorbij 150 jaar, doet rare dingen met mensen. Zou dat ook een effect zijn van gevaarlijke klimaatopwarming, of gewoon de menselijke natuur om doemdenken na te lopen. Klimaat is religie voor mensen die beweren dat ze ongelovig zijn.
Jan Jacobs is journalist, generalist en serieel ondernemer. Kortom 'Jack of all trades, master of none'. Bezeten om alles te weten over klimaat- en energiepolitiek, omdat dit het belangrijkste politiek feit van de voorbije 15 jaar is en dat voor de volgende generaties welvaart bepalend zal blijken.
In zijn gastcollege zegt Maarten Boudry dat de oliemaatschappijen zich verzetten tegen de klimaatconsensus. Dat is een aantoonbare dwaling.
Pieter Bauwens en Emmanuel Van Lierde over het pausbezoek en de synode in Rome.