Malaise in Herstal

Herstal, voorstad van Luik, staat niet langer enkel gekend als vestigingsplaats van wapenfabriek FN. We vinden er ook het Institut Provincial d’Enseignement de Promotion Sociale (IPEPS), een provinciale school voor volwassenenonderwijs met 720 leerlingen. De gebouwen zijn dusdanig vervallen, dat lesgeven bijna onmogelijk wordt.

In oktober voerde het personeel van het IPEPS al actie omdat de liften toen al zes maanden buiten werking waren. Toen werd hen beloofd dat er tegen half november minstens eentje terug dienst zou doen. Maar twee maanden later is er niets veranderd. De Luikse krant La Meuse brengt dit na de staking van vorige week in het Franstalig onderwijs nog eens duidelijk onder de aandacht.

‘De belofte is niet nagekomen, hoewel we al sinds april geen lift meer hebben’, vertelt leraar Frans Fabien Dehousse. Hij is de enige leraar die bereid is om openlijk met La Meuse te spreken, omdat hij binnenkort met pensioen gaat. ‘Afgelopen vrijdag werkte er een lift, maar maandag om 9 uur ’s ochtends ging hij weer stuk en zat er iemand vast. We hebben het gevoel dat er niet naar ons wordt geluisterd.’

Het is al acht maanden geleden dat het IPEPS een degelijk functionerende lift had. Van de vier liften en één goederenlift op de hele provinciale site van Herstal, werden deze week één lift en één goederenlift terug in dienst genomen voor de gebouwen van de secundaire school IPES. Maar die geven geen toegang tot het de gebouwen van het sociaal promotiecentrum voor volwassenenonderwijs. Voor die studenten verandert er dus niets. Vaak moeten ze vijf verdiepingen trappen lopen om hun lokaal te bereiken.

Geen toegang tot onderwijs en sociale promotie

Het gaat hier niet om comfort, maar over een groot probleem van toegankelijkheid tot onderwijs en kansen op werk. Het ontbreken van een lift heeft gevolgen voor zowel personeel als leerlingen. ‘We hebben ouderen, zwangere vrouwen, leerlingen met een lichamelijke beperking’, vervolgt Dehousse. ‘Sommigen komen hierdoor niet meer. De provincie heeft als moto “onderwijs voor iedereen”, maar mensen hebben hierdoor al hun schoolopleiding moeten onderbreken Erger nog, sommige studenten die een opleiding tot zorgassistent volgden, hebben een jaar verloren omdat ze geen toegang hadden tot de verdiepingen waar de specifieke apparatuur voor hun opleiding zich bevond!’

Trappen lopen kan dan nog gezond zijn, maar dat kan je niet zeggen van andere problemen in de gebouwen van het IPEPS. De toiletten zijn maar al te vaak buiten dienst. Eind november waren ze tien dagen verstopt, waardoor er maar twee toiletten waren voor meer dan 700 leerlingen. De waterleidingen zijn totaal verouderd en van lood. Daarom is er twee jaar geleden een waterfontein besteld – en betaald – om te voorkomen dat leerlingen water uit de leidingen drinken. Maar die is nog steeds niet geïnstalleerd.

De verwarming, die twee jaar geleden werd gerenoveerd, gaat vaak kapot en het zijn de leraren die de radiatoren moeten ontluchten. In de naburige IPES Tower van de middelbare school krijgen ze op de zesde verdieping de temperatuur niet hoger dan 14°. Tijdens de zomermaanden liep die dan weer op tot 34°. Want airconditioning, daar durven ze zelfs niet van te dromen.

PRAF

Vorige week, tijdens de algemene lerarenstaking, was 90% van de school leeg. Volgens La Meuse is dat een uitzonderlijk hoge deelname aan een staking voor het IPEPS. Voor de leerkrachten toont dit aan hoe zat ze het zijn om te werken in deze omstandigheden. ‘We kunnen er niet meer tegen’, zegt Dehousse. ‘Hét bewijs: de lerarenkamer is omgedoopt tot de “PRAF”-kamer, wat staat voor “Plus rien à foutre” (Niets meer mee te maken).’