‘Met de brexit start de overwinning van het volk op de elite’

De Britten stemden in 2016 om de Europese Unie te verlaten. Drie jaar en half heeft het geduurd vooraleer ze ook effectief hun brexit kregen. Dat komt omdat de eurofiele elite er alles aan gedaan heeft om deze brexit te saboteren. De mensen hadden immers verkeerd gestemd. En dat kwam omdat ze zogezegd gedesinformeerd waren. Ze waren misleid door leugens, lieten zich leiden door valse emoties en manipulaties via sociale media. Mochten ze opnieuw kunnen stemmen, zouden ze vast en zeker wel juist stemmen. Dat was en is het narratief dat we al jaren te horen krijgen in onze media. De elite kan het zich simpelweg niet voorstellen dat het volk een andere richting uit wil dan zijzelf. Want zij weten immers alleen wat goed is voor de mensen.

Get Brexit done

Bovendien zou de brexitstem letterlijk uitsterven, gezien vooral ouderen voor brexit stemden. Van uitstel zou dus onvermijdelijk afstel komen. En dus werd brexit zo lang mogelijk uitgesteld. Enerzijds door een anti-brexitmeerderheid in het Britse parlement, anderzijds door de EU die met chantage en afschrikking zowel brexit wou saboteren als andere landen duidelijk maken wat de prijs is mochten zij ook overwegen te vertrekken. Uiteindelijk, na meer dan drie jaar, moesten de Britten opnieuw naar de stembus.

Boris Johnsons boodschap was duidelijk: ‘Get Brexit done’. Hij behaalde hiermee een monsterscore en verpletterde de socialisten en de eurofiele liberalen. Dit resultaat kon niet meer genegeerd worden. De elite werd uiteindelijk verslagen door de democratische wil van het volk. En dus krijgen de Britten eindelijk hun brexit.

‘Geen Guy Verhofstadt meer!’

Nigel Farage somde in zijn afscheidsrede nog eens de voordelen van brexit op: ‘Geen financiële bijdragen meer aan de EU. Geen Europees Hof van Justitie meer. Geen pesterijen meer. Geen neerkijken op gewone mensen meer. Geen Guy Verhofstadt meer!’ Toen hij met zijn Britse tafelvlag zwaaide, werd hij letterlijk de mond gesnoerd. Zijn microfoon werd door de parlementsvoorzitter bruut afgesneden. Hij overtrad immers de (recent ingevoerde) regel dat nationale vlaggen verboden zijn in het Europees Parlement. Een laatste incident dat zeer illustratief is voor hetgeen de EU geworden is.

De Europese Unie is ooit begonnen als een positieve samenwerking tussen vrije democratische staten. Een samenwerking uit noodzaak, maar ook een noodzakelijke samenwerking. Samen meer kunnen dan elk apart, respect voor elkaars identiteit, soevereiniteit en vrijheid, grote staten die kleinere staten niet langer konden vertrappelen, subsidiariteit… Dat waren ooit de ordewoorden voor de Europese samenwerking. En dat zijn nog steeds de principes die door de fractie Identiteit en Democratie – waarvan Vlaams Belang deel uitmaakt – worden onderschreven.

Maar dit is helaas niet langer waar de EU omgaat. Integendeel is het de bedoeling van een bepaalde elite om een EU-superstaat op te richten. Daarom willen ze de nationale staten vernietigen door macht te centraliseren. Daarom willen ze de nationale identiteit uitwissen door doelbewuste migratie te organiseren. Daarom willen ze EU-belastingen en een EU-leger creëren, zodat ze de machtsinstrumenten hebben om nationale staten desnoods met geweld onder de knoet te krijgen. Deze EU-superstaat wordt bestuurd door anonieme technocraten en bureaucraten die niemand kent. Wie kent in Vlaanderen Margaritis Schinas? Die EU-commissaris bepaalt wel hoe ons asielbeleid eruitziet.

EU-fanatisme

70% van onze nationale wetgeving wordt ondertussen door de EU bepaald. De politieke macht verschuift van de burgers naar een eurofanatieke elite die niemand kent, die niet democratisch gelegitimeerd is en die niet weet wat de burger wil omdat ze geen verantwoording moet afleggen aan die burger. Daardoor beantwoorden hun oplossingen niet aan hetgeen de burger wil. Daarom werken hun oplossingen niet. Daarom verliest het volk het vertrouwen in de EU. Daarom vertrekt Groot-Brittannië. En daarom zal het niet het laatste land zijn dat vertrekt.

Geen crisis laat deze eurofanatieke elite voorbijgaan om nog meer macht te centraliseren. De financiële crisis sinds 2008 toonde de instabiliteit van de Eurozone aan. Maar in plaats van landen uit de Eurozone te zetten die er niet in thuishoorden, graaide de EU nog meer macht naar zich toe door landen budgettair en bevolkingen monetair onder curatele te zetten. De migratiecrisis sinds 2015 toonde aan dat de Schengenzone met de afschaffing van de binnengrenzen ons overlevert aan ongebreidelde massamigratie en onveiligheid. In plaats van de grenzen te versterken, nodigde Merkel met haar ‘Wir schaffen das’ de hele wereld naar Europa uit. De EU verplicht de staten deze asielzoekers die de bevolking duidelijk niet wil toch op te nemen.

De revolte van het volk tegen de elite

Wie had gedacht dat met brexit en het massale succes van de nationalistische partijen zoals Vlaams Belang bij de Europese verkiezingen, het signaal van de burger eindelijk zou doordringen bij de elite is eraan voor de moeite. Ze blijven stom, doof en blind voor wat de burger wil.

Europees Parlementslid Kathleen Van Brempt (sp.a) schrijft ondertussen volop te vertrouwen in een terugkeer van de Britten naar de EU. Verder af van de werkelijkheid kan men moeilijk geraken. Ze luisteren niet naar de mensen, maar integendeel schakelt men zelfs een versnelling hoger in hun eurofanatieke koers. Europarlementslid Guy Verhofstadt (Open Vld) roept nu op om de brexit aan te grijpen om van de EU een zogenaamd ‘echte’ unie te maken. Daarmee bedoelt hij concreet dat staten geen veto meer zouden kunnen stellen tegen beslissingen die hun bevolking niet wil.

De eurofanatici willen zo een van de laatste remmen wegnemen zodat ze hun beleid door de strot van de mensen kunnen rammen. Hun EU is aan het evolueren naar iets waar de Europese samenwerking nooit om begonnen is. Maar hoe meer ze hun superstaat willen oprichten, hoe meer burgers zich zullen verzetten. brexit is geen eindpunt, maar het begin van de revolte van het volk tegen de elite, van de democratie tegen de technocratie, van de nationalisten tegen de globalisten.