Midden-Oostencorrespondent Robert Fisk: kritisch, controversieel, en toch gemist

Robert Fisk, één van de bekendste journalisten gespecialiseerd in het Midden-Oosten, is niet meer. Hij overleed vorige week op 74-jarige leeftijd in de Ierse hoofdstad Dublin. Veertig jaar lang coverde hij de regio vanuit het Libanese Beiroet voor onder meer The Times en The Independent. Hij maakte de oorlogen in Libanon en Syrië mee, vijf Israëlische invasies, de Irak/Iran-oorlog, de Balkanoorlogen, de inval van de voormalige Sovjet-Unie in Afghanistan, de Algerijnse burgeroorlog, de Iraanse revolutie van 1979, de invasie van Irak in Koeweit en de Arabische Lentes van 2011 en nadien.

Werken én leven in het Midden-Oosten

Hij is ook één van de weinige westerse journalisten die de ‘eer’ hadden terroristenleider Osama Bin Laden (1957-2011) te kunnen interviewen. Ooit werd hij aan de Afghaans-Pakistaanse grens in elkaar geslagen door Afghaanse vluchtelingen. Voor het overige mag het een klein wonder heten dat hij nooit om het leven is gekomen in de vele oorlogszones die hij doorliep.

Dat Robert Fisk niet alleen over het Midden-Oosten schreef, maar er ook effectief leefde en rondreisde, is ongetwijfeld één van zijn sterke punten. Hij had een hekel aan buitenlandjournalisten die werken vanop hun redactie op kantoor. Hij keek ook neer op journalisten die in geval van conflicten even naar de regio reizen en daar vanuit hun vijfsterrenhotel aan berichtgeving doen.

Prestigieuze prijzen

Fisk behaalde verschillende prestigieuze prijzen. Onder meer de Orwell-prijs, de British Press Awards’ International Journalist of the Year-award en de Foreign Reporter of the Year-prijs. In 2006 werd hij doctor honoris causa aan de Universiteit Gent. Hij werd ook gelauwerd door Amnesty International. Robert Fisk heeft ook verschillende boeken op zijn naam staan. De turf De grote beschavingsoorlog uit 2005 is daarvan ongetwijfeld de bekendste.

Kritisch en controversieel

Robert Fisk had de naam heel kritisch te zijn tegenover de politiek van de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Israël. Hij behoorde tot de linkerzijde. Af en toe was hij ook controversieel. Zo verweet men hem in de Syrische burgeroorlog van afgelopen decennium partij te hebben gekozen voor president Bashar al-Assad.

Was Robert Fisk de Brits-Ierse versie van Rudi Vranckx? Ja en nee. Fisk beschikte over een veel grotere encyclopedische kennis en bagage van de regio dan de VRT-reporter. Hij was ook veel rationeler, en had niks van een pater. Fisk sprak ook vloeiend Arabisch. We zullen Fisk ondanks alle mogelijke kritiek op zijn werk toch missen.