‘Nederland is racistisch’
VN-rapporteur en assertieve migranten willen bevolking hun wil opleggen
niet meer zo zwarte piet
foto © Reporters
Nederland wordt weer eens van racisme beschuldigd, door een VN-rapporteur en een aantal assertieve, extreemlinkse migranten. Wie het niet met ze eens is, is een racist. Intussen blijven migranten uit Afrika Nederland aantrekkelijk vinden.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementNederland is een racistisch land volgens de Nederlandse VN-vrouwenvertegenwoordiger Clarice Gargard. Bij nadere analyse blijkt dit vooral onderdeel van de nieuwe filosofie: autochtonen passen zich aan of zo worden afgeschreven als ‘racist’.
Storm van protest
Als VN-vrouwenvertegenwoordiger sprak Garnard namens alle Nederlandse vrouwen voor de algemene vergadering van de VN (Verenigde Naties). Het officiële Nederlandse VN-account, Netherlands at UN, vatte op Twitter haar boodschap samen, die luidt: ‘Degenen die het meest lijden onder armoede, kapitalisme, de klimaatcrisis en ongelijkheid zijn vrouwen en de meest gemarginaliseerden onder ons’.
Nadat er een storm van protest was uitgebroken, meldde de Nederlandse ambassadeur bij de VN een dag later via Twitter dat mevrouw Gargard niet sprak namens de Nederlandse regering maar namens de Nederlandse Vrouwenraad. Eerder had dezelfde ambassadeur het op Twitter over een ‘strong personal and political message on the need for global change for a more just world.‘ Dat past prima in het vocabulaire van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, waar identiteitspolitiek core-business is.
Zwarte piet = zwart schaap
De Nederlandse Vrouwenraad is een zwaar gesubsidieerde koepel van ruim 50 vrouwenorganisaties, waarvan ook politieke partijen als CDA, VVD en diverse ondernemersorganisaties lid zijn. Het is een club die vrijwel uitsluitend een (extreem-)links geluid laat horen. Gargard is op voordracht van een commissie van deze Vrouwenraad benoemd door het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Wat de Nederlandse VN-ambassadeur twittert, klopt dus niet met deze tekst op de website van de Vrouwenraad.
Ook de Zambiaanse racisme-rapporteur namens de VN, Tendayi Achiume, vindt dat de Nederlandse regering te weinig doet aan het bestrijden van racisme. Zo is de figuur van zwarte piet niet uit het straatbeeld verdwenen, al zijn er volgens haar wel belangrijke stappen gezet. Het boerkaverbod treft moslimvrouwen, wat volgens haar een kwetsbare groep is. En in het onderwijs moet er meer aandacht komen voor de Nederlandse rol bij slavernij en kolonialisme en voor de komst van gastarbeiders.
Geweld tegen sinterklaas
De Zambiaanse treedt als VN-rapporteur in de voetsporen van een mevrouw Shepherd uit Jamaica, die zich in 2015 gretig liet gebruiken om zwarte piet in een kwaad daglicht te stellen. Mede dankzij haar hulp en met de vereende krachten van subsidieslurpend Nederland, bange bestuurders en extreemlinks wordt de figuur zwarte piet dit jaar van de landelijke intocht geweerd. Ook heet zwarte piet voortaan ‘helper’. Gesteund door dit succes gaat de voor geweldpleging veroordeelde anti-zwartepietactivist Jerry Afriyie door met het bedreigen van organisatoren en sponsors van intochten waar nog wel zwarte pieten meelopen. Intussen hebben sommigen het initiatief genomen om het Sinterklaasfeest in ere te herstellen.
Inmiddels is bekend dat de mevrouw uit Zambia een aanhanger was van de onlangs overleden ex-president van haar buurland, massamoordenaar Robert Mugabe. Een man die ook bekend stond vanwege zijn homofobie. De ene kwetsbare groep is kennelijk de andere niet… Ook schreef deze dame dat Brexit de Britten racistischer zou maken.
Moordende hypocrisie
Gargard houdt zich volgens Wikipedia bezig met ‘politieke en maatschappelijke kwesties omtrent het bevragen van machtsstructuren en intersectioneel feminisme’. Haar vader speelde een prominente rol in het moordenaarsregime van Charles Taylor, dat huishield in Liberia en Sierra Leone. Dat bleek uit de documentaire De waarheid over mijn vader, die onlangs een Gouden Kalf won als beste korte documentaire en waaraan Gargard haar medewerking verleende.
Beide vrouwen zijn als het om hypocrisie gaat perfect op hun plaats bij de VN. Dezelfde VN die voortdurend Israël voor mensenrechtenschendingen veroordeelt en moorddadige regimes ongemoeid laat; die zwijgt als Turkije Syrië binnenvalt. De VN waar China aan een veroordeling ontsnapt als het Oeigoerse moslims opsluit en waar men zojuist Venezuela in de mensenrechtencommissie heeft gestemd.
Nu is het niet mijn bedoeling de absurde beschuldigingen van beide vrouwen hier te weerleggen. Herman Vuijsje doet dat hier al zeer grondig en uitgebreid. Eén vraag volstaat, die mensen als Tendayi Achiume en Clarice Gargard niet beantwoorden: Waarom blijven al die mensen uit Afrika en het Midden-Oosten ondanks het boerkaverbod, zwarte piet en al het andere racisme naar Nederland komen en waarom blijven de meesten van hen hier? Ook dit jaar neemt de bevolking door migratie van vooral deze groepen naar verwachting met netto ruim 100.000 mensen toe.
Open grenzen of open landschappen?
Elk decennium komen er een miljoen mensen bij in Nederland. Nu de autochtone bevolking krimpt, komt dat uitsluitend door migratie. De link tussen migratie, bevolkingsomvang en klimaat is taboe, zoals Syp Wynia hier concludeert. Het zijn ook altijd de partijen die voor open grenzen zijn, die zich verzetten tegen de aanleg aan nieuwe woonwijken, wegverbreding enz…
Intussen knapt Nederland uit zijn jasje, zoals Gert Jan Schoonhoven recent betoogde in Elsevier: Overvolle wegen en treinen, woningtekorten, armetierige natuur die wordt bedreigd door teveel stikstof. Tegelijkertijd moet er van de politiek meer ruimte komen voor de natuur, voor bedrijvigheid, voor infrastructuur, voor woningbouw, voor een groeiende bevolking. Klimaatdoelstellingen dicteren de bouw van zonneparken en windmolens. Kortom, zoals Schoonhoven betoogt, de bevolkingsgroei veroorzaakt door migratie raakt aan alle belangrijke vraagstukken van dit moment.
Een jaar geleden tijdens de algemene beschouwingen na Prinsjesdag vond men van links tot rechts dat het bevolkingsvraagstuk meer aandacht moest krijgen. Enkel de overheidsplanbureaus zijn ermee aan de slag gegaan. De leider van het onderzoek staat bekend als iemand die vindt dat meer migratie geen probleem is. Hij maakt bovendien de denkfout dat meer migranten nodig zijn om de gevolgen van de vergrijzing op te vangen. Ook migranten worden ouder en Nederland zou dan in 2050 39 miljoen inwoners moeten hebben om het aandeel ouderen constant te houden. Inmiddels is volgens een peiling 62 procent van de Nederlanders voor een veel restrictiever migratiebeleid.
Aanpassen aan de allochtonen
In veel wijken in Nederlandse steden is het Nederlandse karakter ervan aan het verdwijnen. Niet alleen doordat er veel migranten zijn komen wonen en steeds meer Nederlanders (met name gezinnen) de steden verlaten. De autochtonen die achterblijven zijn van links-liberale snit en hebben last van wat Thierry Baudet oikofobie noemt. Migranten worden dus niet geconfronteerd met autochtonen die hen duidelijk maken wat de geschreven (en ongeschreven) regels zijn, maar met mensen die alleen maar bezig zijn het hen zoveel mogelijk naar de zin te maken en wegkijken als ze iets verkeerds doen. Ze voortdurend wijzend op hun rechten en met geen woord reppen over plichten. In de woorden van de gemeente Amsterdam: Handhaven is rechts.
Migranten als Gargard, hoofdredacteur Seada Nourhussen van subsidietijdschrift OneWorld en Jerry Afriyie vinden dat de autochtone bevolking zich aan hen moet aanpassen. Zo moet ‘blank’ volgens hen ‘wit’ zijn en veel media volgen gedwee. Wie het niet met hen eens is, is een racist.
Categorieën |
---|
Wouter Roorda is econoom. Hij werkte 20 jaar bij verschillende Nederlandse ministeries, vooral op het terrein van arbeidsmarkt en sociale zekerheid. Tegenwoordig is hij actief als onafhankelijk columnist, investeerder en rentmeester.
Amerikaanse miljardairs doneren elk jaar tientallen miljoenen euro aan organisaties die ons een radicaal klimaatbeleid willen opdringen.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.