Opstand aan de Dender

Ninove heeft een nieuwe bestuursploeg. Lang zag het ernaar uit dat de impasse niet kon worden doorbroken en dat bij de installatie van de nieuwe bestuursploeg de geheime stemming wel eens een verrassing van formaat zou kunnen opleveren. Althans, dat hoopte men binnen het Vlaams Belang én vreesden de traditionele partijen in de Denderstad. Zelfs gewezen burgemeester Tania De Jonge (OpenVLD) was beducht voor een doemscenario en had haar afscheid reeds gepland. Daarvoor had ze 18.000 bedankkaartjes voor de Ninovieters laten drukken. Deze kaartjes kunnen nu naar het containerpark, want toen bood Joost Arents – N-VA-lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen, maar nu uit de partij gezet – zijn diensten aan om de voormalige coalitie te depanneren, die één zetel te kort kwam. De traditionele partijen – met Groen – juichen, D’Haeseleer bijt in het stof en de N-VA neemt een strategische positie in.

Een paringsdans met de duivel

De Vlaams Nationale partij leed in Ninove een zeer zware nederlaag en kreeg vanuit de Koningsstraat de opdracht om de veilige krochten van de oppositie op te zoeken. Joost Arents koos voor een ander parcours en helpt – in ruil voor een schepenzetel – een cordoncoalitie op de been. Hij werd prompt uit de partij gezet.

Arents reageerde ontgoocheld en stelde dat hij net zo ‘verbindend’ werkt als zijn groot voorbeeld in Antwerpen. Is De Wever ook niet tegen een samenwerking met het Vlaams Belang? Gaat De Wever daarvoor niet een paringsdans met de duivel – de zo gehate socialisten – aan? Wat in Antwerpen ‘een keuze van het gezond verstand’ heet – want ‘de stad moet worden bestuurd.’ – is in Ninove blijkbaar ‘not done!’.

Mossel-noch-vis-houding

In de Denderstad kon de N-VA haar pijnlijke spreidstand in stand houden door noch voor Forza, noch voor de cordoncoalitie te kiezen. In de partij is niet iedereen opgezet met de identitaire oorlog die de partij voert tegen de Marrakesh-partijen. Daardoor komt de alliantie in het kielzog van het Belang, waardoor ze de tegenstand tegen het pact bijna volledig electoraal kan kapitaliseren. Haar ‘mossel-noch-vis-houding’ is een duidelijk signaal naar de achterban. Ondanks de sirenezangen vanuit het Madouplein en de ‘vrijage’ met links in Antwerpen behoudt de N-VA haar onafhankelijke koers. De stellingenoorlog in Ninove laat duidelijk zien dat de partij met succes van twee walletjes eet.

De omwenteling in Ninove

De plotse wending in Ninove kwam voor Guy D’Haeseleer snoeihard aan. Zelfs De Winter moest toegeven dat hij een ander scenario voor ogen had: ‘We waren er met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid van overtuigd dat het zou lukken.’ Op het Madouplein maakte men gewag van een historisch moment waarbij het zo verfoeide cordon sanitair eindelijk zou sneuvelen. De ontgoocheling kreeg er haast vaste vorm. De reactie van de veteraan uit Antwerpen sprak boekdelen. Hij beseft dat stemmen voor het Belang een verloren stem is. De Winter vreest dat ‘de Ninoofse omwenteling’ wel eens een enorme impact zou kunnen hebben op de kiezers in het licht van de komende verkiezingen. Het Belang is en blijft een eeuwige oppositiepartij.

De Wever wrijft zich in de handen. Met zijn Antwerpse stunt etaleert de burgervader met verve zijn zin voor bestuursverantwoordelijkheid. Het Antwerps bestuursakkoord is een zege voor de N-VA. De sp.a krijgt wat lekkers in de marge en de OpenVLD wordt bijna volledig overschaduwt door de Vlaams-nationalisten, terwijl de ‘Marrakesh-kassa’ in de Koningsstraat rinkelt. De Wever wint op twee fronten.

Perceptieoorlog aan de Dender

De Vaudeville in Ninove is vooral een perceptieoorlog, een steekspel met grote strategische gevolgen. Met inhoud heeft het weinig tot niets te maken. Intussen heeft de cordoncoalitie aangekondigd werk te maken van de pijnpunten die Forza Ninove al jaren aankaart. Er wordt fors geïnvesteerd in veiligheid. Nieuwkomers zullen aangemaand worden om zo snel mogelijk te integreren. Ook zullen de bewoners van Ninove zo veel mogelijk betrokken worden bij het nieuwe bestuur… Het nieuwe bestuur laat duidelijk verstaan het signaal van de kiezer begrepen te hebben. In de perceptieoorlog – die door de media fel wordt aangewakkerd – gaat dit belangrijk inhoudelijk signaal jammer genoeg verloren.

De partijen laten zich in vele gevallen op sleeptouw nemen door de media. Dit geldt ook voor het Vlaams Belang en de N-VA. Het grote verschil is dat de N-VA meester is in de manipulatie van de perceptie van de pers en in staat is om nederlagen om te turnen naar overwinningen, terwijl het Belang in vele gevallen de perceptieoorlog moet ondergaan. De winst in Ninove wordt binnen de partij als een verlies ervaren, omdat ze in Ninove niet mee aan het roer zit. Alweer een opdoffer voor het Belang. Hoe lang kan deze partij dit nog volhouden? Hoe lang kan de partij de toenemende irrelevantie nog ontkennen?

Donderdag 3 januari wordt het nieuw College van Burgemeester en Schepenen in Ninove geïnstalleerd. Forza Ninove – gesteund door een aantal satellietorganisaties van het Belang – houdt die dag een mars voor de democratie. De verontwaardiging in Ninove neemt enorme proporties aan. Er zal wel flink worden betoogd. De speeches zullen vlijmscherp zijn, de ontgoocheling bitter. Alleen koopt het Belang in de huidige constellatie daar heel weinig mee. In Ninove kan de partij dan weer eens aan zes jaar oppositie beginnen.