‘Oh, won’t you come on over? 

Stop making a fool out of me 

Why don’t you come on over, Valerie?’

Ik weet wel zeker dat Bart De Wever de hit Valerie kent, oorspronkelijk van The Zutons, later gecoverd door Mark Ronson en vervolgens tot klassieker gemaakt door Amy Winehouse. Bart kent namelijk alles en heeft een benijdenswaardige dossierkennis en intelligentie quotient.  Qua emotioneel quotient zou het misschien een tikkeltje beter kunnen bij de man uit Deurne, getuige daarvan het opstappen van wat sterkhouders de laatste tijd bij de N-VA. Misschien had de voorzitter voor het leven (zo lijkt het toch) wat nader tot zijn ondervoorzitters moeten komen, om de leegloop op dat departement wat efficiënter aan te pakken.

Asbest

Na Lorin Parys rolt nu ook de zachte, intelligente en integere Valerie Van Peel haar matten. De tweede vice-voorzitter op rij die er het bijltje bij neergooit. Het is geen goede evolutie.  Het aangekondigde vertrek van Van Peel is een groot verlies voor de partij, want door de fixatie op de rechterflank van de N-VA en de schermutselingen met het Vlaams Belang, is die andere kant van de N-VA flink verwaarloosd.  Naar de werkelijke reden van het opstappen van Valerie Van Peel op het einde van deze regeerperiode is het raden. Zelf haalt ze haar nederlaag aan in het federale parlement inzake haar wetsvoorstel om asbestslachtoffers die al een vergoeding uit het asbestfonds kregen, toch de mogelijkheid te bieden een klacht in te dienen tegen het bedrijf dat aan de oorsprong van het probleem lag.

Misschien heeft dat haar nogmaals met het cynisme van de politiek geconfronteerd en heeft dat tot haar beslissing geleid. Moegestreden de handdoek in de ring gooien. Het valt te begrijpen.  Het is een vermoeidheid die wel vaker optreedt als al je werk, en al je inzet, niet naar waarde wordt geschat.

Wouter Beke

Het is anno 2022 niet voldoende meer om dan te wijzen op het feit dat de politiek ‘hard’ is en inderdaad cynisch en dat je moet doorbijten zoals de oude krokodillen dat altijd al hebben gedaan.

Daar moet je toch al het  pantser van zo’n krokodil voor hebben. Of een merkwaardige psychologische ingesteldheid en blindheid zoals we die zien bij een Wouter Beke die er zelf rotsvast van overtuigd is dat alle fouten op zijn departement de schuld waren van iedereen behalve hijzelf, de verantwoordelijke.

Een idealist

En dan komen we meteen tot de kern van het probleem van de politiek, overigens niet alleen in België of Europa, maar wereldwijd: wie het in zo’n toxische omgeving lang uithoudt, kán gewoonweg niet over een hoog EQ beschikken. De persoonlijke aanvallen, de achterbaksheid, de geslepen messen die in de rug worden geboord door politieke vrienden, de blootstelling aan verleidingen gaande van macht, geld en seks, laten uiteindelijk alleen maar enkele types van politici overleven: idealisten, narcisten en opportunisten.

Ik weet wel zeker dat Bart De Wever geen narcist is. Daar zijn andere voorbeelden van in de politiek en in de media, bijvoorbeeld bij senior writers. Ik zie ze niet bij De Wever. De Wever is in se een idealist die via de politiek zijn ideaal verwezenlijkt wil zien en daar veel persoonlijke offers voor over heeft.  Hoogste tijd dus om te evolueren naar een politiek waarin ook de Valerie Van Peels kunnen overleven en naar waarde worden geschat.

Ver boven hun hoofden

En naar de herwaardering van het parlement dat al lang een schim is van wat het ooit moest zijn: de vertegenwoordigers van het volk. Nu is het niet meer dan een verzameling stemmachines die op de knopjes duwen die de partij voor hen heeft uitgekozen. Het kan nog erger: ministers worden nu verantwoordelijk gesteld voor het uitvoeren van plannen die ver boven hun hoofden op Europees niveau zijn beslist. Dat leidt tot absurditeiten waarbij grote landen als Duitsland  120 keer meer stikstof mogen uitstoten dan een land als Nederland.

Het mandaat van Bart De Wever als voorzitter is stilzwijgend verlengd tot 2025. De voeten van Zuhal Demir zijn voorlopig nog wat te klein om in de schoenen van De Wever te gaan staan, al mag hij maar hopen dat ook zij niet opstapt als het onzalige stikstofdossier haar naar adem doet happen. Tijdig het emotioneel quotient aanscherpen, meneer de voorzitter. Het zal ook hier nodig zijn.