Een open brief aan premier Michel

Brussel, 20 oktober 2017

Geachte Eerste Minister,

Beste Charles,

In de voorbije weken en maanden hebben mijn partijgenoten en ikzelf herhaaldelijk gewezen op de aanhoudende escalatie in Catalonië en de rode lijnen die Madrid dagelijks overschrijdt. Premier, wat doen wij als we geconfronteerd worden met een Guardia Civil die burgers niet beschermt, maar afranselt als ze vreedzaam gaan stemmen? Wanneer het hoofd van de regionale politie zijn paspoort wordt ontnomen omdat hij dit verhinderde en de leiders van volksbewegingen die oproepen tot vreedzaam protest worden opgesloten voor ‘opruiing’. Of wanneer de voorzitster van het regionale parlement haar immuniteit wordt ontnomen en alle vrijheden die een regio in de laatste 40 jaar bekomen heeft, haar in één pennenstreek worden ontnomen? Wenden we het hoofd af, of applaudisseren we voor de ‘doortastende’ aanpak van de premier Rajoy? Daar waar ik gehoopt had, dat Europa vandaag een oorverdovend en eensluidend ‘nee’ zou laten horen, moet ik dagelijks met verbazing vaststellen hoe een hele generatie aan Europese leiders niets heeft geleerd uit ons verleden.

Meneer de eerste minister, ik wil u graag bedanken om als eerste en enige Europese regeringsleider op te roepen tot dialoog en het geweld te veroordelen. Democratische waarden en principes laten voorgaan op machtspolitiek is wat wij van een Europees regeringsleider anno 2017 verwachten. Helaas moeten wij vaststellen dat u in deze positie vrijwel alleen staat. De alom geprezen regeringsleiders uit Parijs en Berlijn blijven stil. De Europese Unie, de zelfverklaarde kampioen en wereldwijde hoeder van vrijheid, democratie, gelijkheid en mensenrechten, zet zichzelf vandaag voor schut. Elders in de wereld aarzelt de EU niet om het vermanende vingertje op te steken, maar binnen de eigen grenzen zegt ze met de staart tussen de benen dat ‘proportioneel geweld gerechtvaardigd is’. Premier Rajoy krijgt nota bene de steun en het vertrouwen van Europa voor de aanpak van de crisis!

Premier, wat er vandaag in een lidstaat van de EU gebeurt, lijkt wel een manuscript voor een slechte Hollywoodfilm. Telkens wanneer wij denken het ergste gezien te hebben, zet Madrid zijn ramkoers tegen Barcelona op duizelingwekkende wijze verder. Nu de Catalanen ook de activering van artikel 155 boven het hoofd hangt, is het duidelijk dat het einde van de escalatie in Catalonië nog niet in zicht is. Premier, ik prijs me gelukkig dat ik vandaag in dit land leef waar dergelijke repressie ondenkbaar is.

Meneer de eerste minister, de Catalanen zijn niet enkel Spaanse, maar ook Europese onderdanen. Als Europese burgers is hen rechtszekerheid beloofd, en die mag hen niet zomaar ontnomen worden. Ik wil u dan ook vragen om, ondanks alle druk op uw persoon van buitenaf, niet in te binden op onze eis voor dialoog en bemiddeling te blijven doordrukken op het Europese niveau. Hoe de Catalaanse knoop ontward wordt, belangt elke Europese burger aan. Ons land mag niet toestaan dat de kostbare Europese waarden verloochend worden. Niemand wint bij de huidige situatie. Spanje en Europa hebben een politiek probleem in Catalonië. Enkel dialoog kan dit oplossen.

Met vriendelijke groeten,

Peter Luykx, Kamerlid N-VA