Ze is politica, auteur en activist en veroverde als eerste Vlaams-Afrikaanse vrouw een zitje in het Europees parlement. Maar bovenal blijft Assito Kanko (N-VA) complexloos-rechts en trouw aan zichzelf. Dat bewijst ze nog maar eens in haar boek Zoeken naar vrijheid.

De verkiezingsstrijd komt dichterbij, dus nemen politici vlijtig de pen in de hand om hun achterban te overtuigen van hun recht op een nieuwe ambtstermijn. Na Jean-Marie Dedecker (N-VA) met zijn Grensoverschrijdende oprispingen, Annelies Verlinden en haar Eerlijk gezegd en Kristof Calvo (Groen) die Staat van vertrouwen uitbracht, is de beurt aan Assito Kanko om haar zegje te doen.

Maar zij gooit het in Zoeken naar vrijheid over een andere boeg: Kanko’s boek overstijgt het verkiezingsgenre en is meer een biografie dan een politiek pamflet. Het is een lezenswaardig boek van een Vlaams-Afrikaanse vrouw die strijdt voor de waarden van het continent waar ze naartoe trok op zoek naar vrijheid. Zoeken naar vrijheid is een persoonlijk relaas en diepgaande analyse van de belangrijkste problemen waar onze vrije samenleving vandaag mee kampt.

Ook Europa niet perfect

Hoewel Kanko de eer heeft te kunnen zetelen in het Europees parlement en zelfs op de tweede plaats op de Europese lijst staat, wat haar normaal een verlenging van haar mandaat moet opleveren, ging het niet altijd zo gemakkelijk. Op 29 oktober 1980 werd ze geboren in Burkina Faso, een land dat het niet zo nauw neemt met vrouwenrechten. ‘Onze moeders waren slaven van de mannen en hadden niet het recht om te scheiden of wilden hun kinderen niet in de steek laten’, schrijft Kanko. ‘Je ging en overleefde zo lang je kon.’

Ze willen dat ik zwijg. Want ik heb me hier in Europa aangepast. Dat is een belediging voor sommige mensen die die aanpassing zien als agressie

Ze besloot zich uiteindelijk los te rukken van de cultuur die er heerste en verhuisde naar België. Maar ook bij ons liep lang niet alles van een leien dakje. Kanko stuitte als ‘buitenlander’ meermaals op verzet terwijl ze alle moeite van de wereld deed om zich te integreren. ‘Ze willen dat ik zwijg. Want ik heb me hier in Europa aangepast. Dat is een belediging voor sommige mensen die die aanpassing zien als agressie’, luidt het.

Vechten voor vrouwenrechten

Witheet van woede jegens degenen die vrouwen verhinderen hun bestemming te bereiken besloot ze te vechten. Zich vastbijtend in het ene dossier na het andere maakte Kanko naam als voorvechter van de rechten van de vrouw, en bond ze de strijd aan tegen racisme, antisemitisme en islamisme. En dat is nodig, zo blijkt uit haar harde diagnose van de hedendaagse maatschappij: ‘Jihadistische ideeën veroveren onze scholen. Kritische stemmen verstommen. Het Europa waarin we leven bloedt, beeft en verstijft in het aangezicht van deze kwalijke evolutie.’

Hoe ze het uiteindelijk tot politiek zwaargewicht schopte en welke obstakels ze tegenkwam, lees je in Zoeken naar vrijheid. Want vanwaar komt al die haat? Is Europa nog wel te redden? Hoe dan? En kan integratie slagen ‘in tweede zit’? Kanko zocht het uit.

Lees hier ons interview met Assita Kanko.

Assito Kanko

Zoeken naar vrijheid: waarom ik niet zwijg

Het recht op de hoge hak